Δεν ειναι λιγες οι φορες,
το βραδι,
ξυπναω τη Γεωργια
ζητωντας καποια παρηγορια,
στην τρυφεροτητα,
μια αγκαλια.
Φοβαμαι.
Οσο μεγαλωνω
τοσο πιο πολυ η αιτια του φοβου
ολο και πιο πολυ θολωνει
γινεται περισσοτερο απροσδιοριστη
ολο και πιο πολυ δεν υπαρχει καν αιτια
μονο φοβος.
Τάκη ο φόβος είναι ίλιγγος μερικές φορές.
ReplyDeleteΜην ξεχνάς αυτό που έγραψε ο Λειβαδίτης:
"...Ονειρεύτηκα πολύ...έτσι ξέχασα να ζήσω"
doctor
Ο φοβος
ReplyDeleteκαι ο φοβος του φοβου
και ο φοβος του φοβου του φοβου..