Wednesday, August 27, 2008

27/08/08

Tα εντομα πετουν γυρω απο την λαμπα

το φως της μπερδευει τα ενστικτα τους

Ο ανδρας και η γυναικα πετουν γυρω απο τον ερωτα

ο ερωτας μπερδευει τη σεξουαλικοτητα τους...


Οχι,

σιγουρα δεν ειναι προγραματισμενοι για Αυτον...


Πισω απο το σεξ

θα ελεγε ο Σοπεναουερ

κρυβεται το δαιμονιο του ειδους

ενω ο Ντοκινς δειχνει το γονιδιο

που παλευει για την αιωνιοτητα του....


Αλλα για τον ερωτα?

Αυτον τον ανταρτη της σεξουαλικοτητας?

Αυτον τον ασωτο υιο που αποκτα αυτονομια κοροιδευοντας ?

Αποσπασθεν κομματι ενστικτου που αποκτα συνειδηση?

Τι εχετε να πειτε για αυτον?


Ο ερωτας βγαζει τη γλωσσα στη σεξουαλικοτητα

και αν αυτη ποτέ τον χρησιμοποιησε

τωρα την ξεπερνα

περα απο τη φυση

εξω απο τη φυση

φτυνει καταμουτρα αιωνες δαρβινικης εξελιξης

δεν νοιαζεται

ενδιαφερεται μονο να υπαρξει μεχρι να σβησει(Αν...)


Τα εντομα καιγονται καθως ακουμπουν την λαμπα

απομακρυνονται

και ξαναπεφτουν πανω της.


{Εσυ,εγω...ειμαστε μονοι απεναντι Του...γυμνοι...πρεπει να ασκηθουμε...πρεπει να μαθουμε...Κρατησε μου το χερι....)

Sunday, August 17, 2008

17/08/08


Tους βλεπω να αγωνιουν να ανεβουν στο πιο ψηλο σκαλι του βαθρου

να αφιερωνουν τη ζωη τους για αυτο

την ψυχη τους σε αυτο

ολες οι προσπαθεις τους να επικεντρωνονται σε αυτο

και αναρωτιεμαι ...

προς τι ολος αυτος ο σπαραγμος?

γιατι ολοι αυτοι οι ανθρωποι

παιρνουν χαρα απο την πρωτη θεση?

(γιατι δεν ειναι μονο το χρημα,δεν ειναι μονο αυτο)

Τι ειναι η πρωτη θεση?

Τι εκφραζει?

Τι νιωθουν νικωντας τους συναθλητες τους?

γιατι τους γεμιζει ο πρωταθλητισμος?

Δεν νιωθουν καμια παρεξηγηση ?καμια ματαιοτητα?

Που ειναι το νοημα σε αυτο?


Παιδικη ανωριμοτητα?

Πιος θα κατουρησει πιο μακρια?

Ποιος την εχει πιο μεγαλη....?


Μπορω σε καποιο βαθμο να καταλαβω εναν ανθρωπο

που συναγωνιζεται τον ιδιο του τον εαυτο

που θεωρει προκληση να ξεπερνα συνεχως τα ορια του...

αλλα να παλευεις για να πρωτευσεις αναμεσα σε αλλους

δεν το δεχομαι

εχω υπαρξει ετσι

και ημουν ενας ξενος....


Τι περιεργο θεατρακι ειναι αυτο?

Ο ενας εχει αναγκη τον αλλον για να παρει αξια...
Ο πρωτος << θριαμβευει >> εναντι των υπολοιπων

και οι υπολοιποι εχουν αναγκη τον πρωτο ωστε να εχουν ενα στοχο...


Παντα πιστευα πως το παιχιδι ειναι χαρα,

ελευθερια,

μεχρι εκει ομως,

αυτο εδω δεν εχει καμια σχεση....


Ελαχιστοι θα νιωσουν αυτη τη σκεψη μου

αλλα νιωθω τοσο βαθια οτι εγω ειμαι ο φυσιολογικος

Tuesday, August 12, 2008

12/08/08

Πανηγυρι!

Οι ορδες των πουτανοβιων σαρωνουν την οδο Φυλης και το μεταξουργειο

Ανεβαινουν σκοτεινες σκαλες σε μια περιεργη παραγκουπολη

Κοριτσια με σωματα βγαλμενα απ΄τον παραδεισο

και προσωπα απ΄την κολαση που θα ελεγε και ο Χανκ...


Μεταναστες με παντοφλες

και η αστραφτερη μπαλα της disko να φωτιζει το δωματιο

Σκισμενες αφισες και καρεκλες που τριζουνε

ψυχες και σωματα που τριζουνε

σε κοκκινο φοντο....


Αλλα περα απ 'τον σπασμο των φαλλων

περα απ΄το μηχανικο ανοιγμα των ποδιων

περα απ΄τον σουρεαλισμο και την πραγματικοτητα

οι τσατσαδες

μοιαζουν να ειναι αυτες που κερδιζουν τη μαχη με την ομορφια

εχουν μια αγρια ομορφια μες στην ασχημια τους

οι πιο πολλες πουτανες απο παλια...


Aυτες οι γερασμενες υαινες

ειναι ο σκοτεινος καθρεπτης του μπουρδελου...

η συνειδηση του...

η βαθια σαν ρογχος φωνη του...

η φωνη ενος κοσμου

που τον εχουμε πεταξει στη γωνια...

μεχρι βεβαια να ξυπνησει η αναγκη...


Μοιαζει σαν μηχανικη ιεροτελεστια

Οι ορδες της αναγκης

απο μπουρδελο σε μπουρδελο

ψαχνουν αυτη που θα δεχτει το σπερμα τους

και θα τους σβησει προσωρινα

-ω παντα προσωρινα-


Δεκα τσουτσουνια περιμενουν στη σειρα

Η τσατσα διαλαλει την πραματεια

<< Τσιμπουκακι,μουνακι,πισωκολλητο,ελευθερα πιασηματα. 15 ευρω,ποιος θα μπει παιδια?>>...


"Τρυφεροτητα,δεν ακουσα τη λεξη τρυφεροτητα"

ακουγεται απο μια γωνια ο David Lawrence

<<Ω δεν πουλαμε κατι τετοιο εδω>> του απαντα η τσατσα

"Μα οι αντρες διψανε για τρυφεροτητα,πιο πολυ απο ενα μουνι ή ενα κωλο" φωναζει
ο David

<< Για αυτο ακριβως >> του απαντα η γρια γυναικα κλεινοντας του το ματι