27/08/08

Tα εντομα πετουν γυρω απο την λαμπα

το φως της μπερδευει τα ενστικτα τους

Ο ανδρας και η γυναικα πετουν γυρω απο τον ερωτα

ο ερωτας μπερδευει τη σεξουαλικοτητα τους...


Οχι,

σιγουρα δεν ειναι προγραματισμενοι για Αυτον...


Πισω απο το σεξ

θα ελεγε ο Σοπεναουερ

κρυβεται το δαιμονιο του ειδους

ενω ο Ντοκινς δειχνει το γονιδιο

που παλευει για την αιωνιοτητα του....


Αλλα για τον ερωτα?

Αυτον τον ανταρτη της σεξουαλικοτητας?

Αυτον τον ασωτο υιο που αποκτα αυτονομια κοροιδευοντας ?

Αποσπασθεν κομματι ενστικτου που αποκτα συνειδηση?

Τι εχετε να πειτε για αυτον?


Ο ερωτας βγαζει τη γλωσσα στη σεξουαλικοτητα

και αν αυτη ποτέ τον χρησιμοποιησε

τωρα την ξεπερνα

περα απο τη φυση

εξω απο τη φυση

φτυνει καταμουτρα αιωνες δαρβινικης εξελιξης

δεν νοιαζεται

ενδιαφερεται μονο να υπαρξει μεχρι να σβησει(Αν...)


Τα εντομα καιγονται καθως ακουμπουν την λαμπα

απομακρυνονται

και ξαναπεφτουν πανω της.


{Εσυ,εγω...ειμαστε μονοι απεναντι Του...γυμνοι...πρεπει να ασκηθουμε...πρεπει να μαθουμε...Κρατησε μου το χερι....)

17/08/08

Tους βλεπω να αγωνιουν να ανεβουν στο πιο ψηλο σκαλι του βαθρου

να αφιερωνουν τη ζωη τους για αυτο

την ψυχη τους σε αυτο

ολες οι προσπαθεις τους να επικεντρωνονται σε αυτο

και αναρωτιεμαι ...

προς τι ολος αυτος ο σπαραγμος?

γιατι ολοι αυτοι οι ανθρωποι

παιρνουν χαρα απο την πρωτη θεση?

(γιατι δεν ειναι μονο το χρημα,δεν ειναι μονο αυτο)

Τι ειναι η πρωτη θεση?

Τι εκφραζει?

Τι νιωθουν νικωντας τους συναθλητες τους?

γιατι τους γεμιζει ο πρωταθλητισμος?

Δεν νιωθουν καμια παρεξηγηση ?καμια ματαιοτητα?

Που ειναι το νοημα σε αυτο?


Παιδικη ανωριμοτητα?

Πιος θα κατουρησει πιο μακρια?

Ποιος την εχει πιο μεγαλη....?


Μπορω σε καποιο βαθμο να καταλαβω εναν ανθρωπο

που συναγωνιζεται τον ιδιο του τον εαυτο

που θεωρει προκληση να ξεπερνα συνεχως τα ορια του...

αλλα να παλευεις για να πρωτευσεις αναμεσα σε αλλους

δεν το δεχομαι

εχω υπαρξει ετσι

και ημουν ενας ξενος....


Τι περιεργο θεατρακι ειναι αυτο?

Ο ενας εχει αναγκη τον αλλον για να παρει αξια...
Ο πρωτος << θριαμβευει >> εναντι των υπολοιπων

και οι υπολοιποι εχουν αναγκη τον πρωτο ωστε να εχουν ενα στοχο...


Παντα πιστευα πως το παιχιδι ειναι χαρα,

ελευθερια,

μεχρι εκει ομως,

αυτο εδω δεν εχει καμια σχεση....


Ελαχιστοι θα νιωσουν αυτη τη σκεψη μου

αλλα νιωθω τοσο βαθια οτι εγω ειμαι ο φυσιολογικος

12/08/08

Πανηγυρι!

Οι ορδες των πουτανοβιων σαρωνουν την οδο Φυλης και το μεταξουργειο

Ανεβαινουν σκοτεινες σκαλες σε μια περιεργη παραγκουπολη

Κοριτσια με σωματα βγαλμενα απ΄τον παραδεισο

και προσωπα απ΄την κολαση που θα ελεγε και ο Χανκ...


Μεταναστες με παντοφλες

και η αστραφτερη μπαλα της disko να φωτιζει το δωματιο

Σκισμενες αφισες και καρεκλες που τριζουνε

ψυχες και σωματα που τριζουνε

σε κοκκινο φοντο....


Αλλα περα απ 'τον σπασμο των φαλλων

περα απ΄το μηχανικο ανοιγμα των ποδιων

περα απ΄τον σουρεαλισμο και την πραγματικοτητα

οι τσατσαδες

μοιαζουν να ειναι αυτες που κερδιζουν τη μαχη με την ομορφια

εχουν μια αγρια ομορφια μες στην ασχημια τους

οι πιο πολλες πουτανες απο παλια...


Aυτες οι γερασμενες υαινες

ειναι ο σκοτεινος καθρεπτης του μπουρδελου...

η συνειδηση του...

η βαθια σαν ρογχος φωνη του...

η φωνη ενος κοσμου

που τον εχουμε πεταξει στη γωνια...

μεχρι βεβαια να ξυπνησει η αναγκη...


Μοιαζει σαν μηχανικη ιεροτελεστια

Οι ορδες της αναγκης

απο μπουρδελο σε μπουρδελο

ψαχνουν αυτη που θα δεχτει το σπερμα τους

και θα τους σβησει προσωρινα

-ω παντα προσωρινα-


Δεκα τσουτσουνια περιμενουν στη σειρα

Η τσατσα διαλαλει την πραματεια

<< Τσιμπουκακι,μουνακι,πισωκολλητο,ελευθερα πιασηματα. 15 ευρω,ποιος θα μπει παιδια?>>...


"Τρυφεροτητα,δεν ακουσα τη λεξη τρυφεροτητα"

ακουγεται απο μια γωνια ο David Lawrence

<<Ω δεν πουλαμε κατι τετοιο εδω>> του απαντα η τσατσα

"Μα οι αντρες διψανε για τρυφεροτητα,πιο πολυ απο ενα μουνι ή ενα κωλο" φωναζει
ο David

<< Για αυτο ακριβως >> του απαντα η γρια γυναικα κλεινοντας του το ματι

24/07/08

Η ομορφια σου ειναι επικινδυνη

η ομορφια σου ζαλισει...

δεν θα επρεπε να υπαρχει η ομορφια σου...

Να ! κοιταξε με

τρεχω σαν το σκυλο

πισω απ΄τον κωλο σου

απ΄τα βυζια σου

απ΄τον τροπο που κουνας τα χειλια σου....

Πως νιωθεις?


Να με θελουν για το σωμα μου?

Χα! Δεν το ενιωσα ποτε...

Αυτο που για εσενα ειναι δεδομενο...


Πως νιωθεις με την ευλογια που σε φωτιζει?

Χωρις καν να προσπαθησεις σε ποθουν.

Τι επικινδυνο...

Πως χειριζεσαι τη δυναμη σου?

Την σεβεσαι?

Οχι,οχι,να μην τη σεβεσαι

να εισαι αλυπητη με τη δυναμη σου...


Φορας ενα αερινο φουστανι

και χανομαι...


Τι?

Θα ηθελες να ελεγα πως σε θελω για το μυαλο σου?

Μα το μυαλο σου πυροδοτει τον ποθο

για το σωμα σου...


Ολος σωμα

πιο μονος

φανταζομαι οτι σε ψηλαφω

εδω,

στη δικτατορια του δερματος

και των βλενογοννων σου

19/07/08

Το να υπαρχω και ταυτοχρονα

να το συνειδητοποιω....

σαν να με σφιγγουν δυο τεραστια μηχανικα χερια....

Τρομος και ασφυξια καθως σηκωνω ενα ποτηρι καφε.

****************************

Οι υπερβολικα αισιοδοξοι

μοιαζουν σαν αψυχα καρτουν...

Και οι φανατικοι απαισιοδοξοι

με κουραζουν με την σχεδον παντα παρουσα μιζερια τους....

*****************************

Στεκομαι αδιαφορος και παγωμενος μπροστα στην υπαρξη...

*****************************

Τα μεγαλα πνευματα περιγραφουν το προβλημα,

το μετουσιωνουν σε τεχνη

και αυτο θελει εξαιρετικη ικανοτητα,

μεσα απο τα βιβλια τους υπηρξε παρηγορια,

αλλα ψυχρη...

*******************************

Το ζεστο χερι ενος αγαπημενου

με ησυχαζει χιλιες φορες περισσοτερο

αλλα φυσικα λυση δεν υπαρχει....

*******************************

Θα υπηρχε αν μπορουσαμε

να επανελθουμε στην παιδικη ηλικια...

Ομως τοτε η λυση αυτοαναιρειται

καθως δεν θα ημασταν ΕΜΕΙΣ

αλλα καποια παιδια με κοινο γονιδιωμα...

********************************

Η αρρωστια αρχιζει απο τοτε που καταλαβαινεις,

απο τοτε που αρχιζεις να ΕΙΣΑΙ

********************************

Να κατασκευασω ενα οπλο

να τραυματισω το παραλογο...

*******************************

Αν με ρωταγαν τι θελεις για να εισαι ευτυχισμενος

θα ερχομουν σε πολυ δυσκολη θεση...

Θα τους ελεγα πως η ερωτηση τους ειναι ηλιθια...

Μα ακομη δεν εχουν καταλαβει?

*****************************

Με καθε εκσπερματιση κανω ανταρτοπολεμο

στον θανατο...

Ξερω βεβαια

εχει τον τελευταιο λογο

*******************************

Τον εχουμε παρεξηγησει τον θανατο

τρωγομαστε με τα ρουχα μας

πιο πολυ απ΄τον θανατο μας σφιγγει η ιδια η ζωη

05/07/08

Τον τελευταιο καιρο

εχω γινει ενα με την κουβερτουλα...

ή μαλλον πληθυντικος...

κουβερτουλες,

μια για καθε ανασφαλεια,

και ειναι δυστυχως πολλες....


Και οχι,

εγω δεν ονειρευομαι καμια

μεγαλη κολοκυθα...

Μετα το ψεμα του ερωτα

τερμα για εμενα οι ουτοπιες....


(Στη φωτο ο αδελφος μου ο Linus...)

Μπορεις να τις αγορασεις σε διαφορα μερη

η τιμη τους ειναι προσιτη

στην αρχη δεν καταλαβαινεις διαφορα

το ανθρακικο ξεγελα τον ουρανισκο και τη γλωσσα

και κατα καποιο τροπο ειναι το ιδιο δροσιστικη...


Το κακο με τις απομιμησεις της coca-cola

καθως και με πολλους ανθρωπους

ειναι η γευση που αφηνουν μετα

Μια γευση αγευστου και ψευτικου...


Πινεις αλλη μια γουλια και την πετας.....

17/06/08

Για ολες σου τις πραξεις,

τις σκεψεις,

για ολες τις κινησεις των χεριων σου

θα πληρωσεις...


Θα δωσεις λογο σε χρονο ανυποπτο

καθως γερνας ή καθως εισαι νεος

σε στιγμη που δεν το περιμενεις

αναπαντεχα

οπως αναπαντεχα ανοιγει ενα λουλουδι....


Και εδω δεν προκειται για τον νομων των ανθρωπων

αλλα του εαυτου σου...

Και απο αυτον τον ηλιο δεν προκειται να ξεφυγεις...

Και αυτος ο ηλιος ειναι το αντιστροφο

αλλα το ιδιο αμειλικτος με τον θανατο...

*********************************************

Στο σαλονι του καταστρωματος

αγκαλια με ποιηματα

μπροστα η τηλεοραση με καποιο talk show

διπλα μια παρεα τριων ομορφων κοριτσιων

με τις ατελειωτες συζητησεις τους.

Η τηλεοραση μαζι με τα αψυχα γελια των κοριτσιων

δημιουγουσε εναν ομοιομορφο θορυβο

τοσο το καλυτερο για τα ποιηματα που διαβαζα...

Ωσπου ξαφνικα

<< Καποιος σοφος,δεν θυμαμαι ποιος εχει πει πως προερχομαστε απο τον πιθηκο αλλα υπαρχει και μια αλλη θεωρια της μεγαλης εκρηξης ,και μια αλλη που δεν θυμαμαι...>>

<<Απ΄τον πιθηκο?Μα πως γινεται? Αποκλειεται,και πως υπαρχουν ακομα πιθηκοι? Το φανταζεσαι να προερχομαστε απο εκει??Χα,χα...>>


Η συζητηση εληξε ευτυχως γρηγορα....

ξανανοιξαν τα cocmopolitan τους..

Θυμηθηκα και τον παππου μου,

ουτε αυτος μπορει να ηξερε πολλα επι του θεματος

αλλα αυτος ειχε ψυχη

και σκεφτηκα

πως θα προτιμουσα να αυνανιστω

σε μια βρωμικη τουαλετα

μπροστα σε πολυ κοσμο

παρα να πηδηξω αυτα τα χαζοχαρουμενα κινουμενα σωματα
....


Και ηταν ωραιες στην αρχη γαμωτο

ηταν ωραιες....

10/06/08

Περιστρεφεται γυρω απ΄τον εαυτο του

και εχει παραιτηθει

κυλιεται σε ενα μοναχικο δωματιο

και του φταιει ολο το συμπαν

και δεν του φταιει τιποτα...

Οταν ειναι καλα

ή οταν ειναι ασχημα

διαβαζει μεγαλους συγγραφεις

και νομιζει

οτι επικοινωνει μαζι τους,

νιωθει ξεχωριστος

δεν καταλαβαινει(ακομα) την παρεξηγηση


Καφες...

τσιγαρα....

μεγαλειο...

επαρση...

θανατος...

τιποτα...


Αλλοκοτα αποκομμενος

με κοπο συναναστρεφεται...

εξευτελιζεται...

φοβαται..

δεν ειναι ηρωας....


Ακριβως απεναντι μια γρια

γριζα και ασχημη

σκυμμενη απ΄τη μοναξια

κρεμεται ολη μερα στα καγκελα

και παρατηρει τα αμαξια που παιρνουν...


Κλεινει τα παραθυρα να μην τη βλεπει


*******************************************


Ξυπνω

μα δεν θελω να σηκωθω

θα αρχισουν παλι αυτες οι σκεψεις

τελοσπαντον

τωρα εχω φτιαξει ενα καφε οπως τον πινω

ξερεις

σκετο

απλα κοκκοι που ανακατευονται με την πιεση της βρυσης

(και εκει φυγοπονια!)

παντως το σιγουρο ειναι οτι

μου λειπεις

μου λειπουμε

Ουτε να εκφραστω δεν μπορω

μα πως να το πω καλυτερα...

Βραδιασε

η γρια ειναι ακομα απεναντι

Κοιτά χαμηλα προς το δρομο

ακινητη

ωρες

δεν νομιζω οτι κοιτα τιποτα το συγκεκριμενο

η ματια της ξενη.

Kαι αν υπαρχω

και αν εχω καποιο προσωπο

αν...

τοτε δεν θα ηταν το ιδιο

χωρις τις νυχτες που καιγομουνα μαζι σας

Αποφευγω να την δω απο κοντα...

Οταν βλεπω μια αφισα για καποια συναυλια

ξερω που δεν θα παω την συγκεκριμενη ωρα και μερα...

Ποναω με τον τροπο και την ταχυτητα που φευγει η μαγεια(ειδικα οταν ερχεται πια τοσο δυσκολα)...


οταν νιωθεις πως δεν ηταν και αυτο παρα μια παρεξηγηση...


Ωστοσο σαν μακρινος παρατηρητης την απολαμβανω

σαν να χαζευω ενα τριανταφυλλο

κρατωντας <<κατι>> μεσα μου...

κατι που εχει σχεση μονο με τη φαντασια

κατι που με συνδεει με τον ανυπαρκτο κηπο του Wells

και ειναι μονο δικο μου.

Επανασταση

H Οφηλια δεν παντρευεται το κρυο ποταμι

και τα παιδια της Μηδειας ζουνε ακομα,

(χωρις τον ερωτα της μανας τους)

παιζουν γελωντας στην αυλη...

Ο Τριστανος και ο Ρωμαιος δημοσιοι υπαλληλοι

σε διπλανα διαμερισματα καποιας πολυκατοικιας

και η Ιουλιετα και η Ιζολδη

ειναι γριες με εγγονια και τους ξεχασαν....

Η Λοττε αναζητα τον Βερθερο

καθως αυτος πηδα αμεριμνος καποια αλλη

διαβαζοντας Ομηρο...

και ο Νεμορινο μεθα με κρασι χωρις ομως σκοπο....

Ο ματωμενος γαμος γινεται ενα παραμυθι για παιδια

και το μαχαιρι του Οθελλο καθαριζει πορτοκαλια....

Ο Περλιμπλιν και ο Συρανο

καινε τα ερωτικα τους γραμματα

και ο Δον Ζουαν μεταλαμβανει θεια κοινωνια ζητωντας συγχωρεση...

Το αηδονι του Ουαιλντ σε κλουβι

και η Σαλωμη του σε παρθεναγωγειο

Ο ερωτας δεν ειναι ανικητος

και οι ψυχιατροι βγαινουν στην ανεργια....

Το συμπαν γυριζει αναποδα

ή σταματα να γυριζει

και εμενα

<< ενα κρυφο δακρυ >>

δεν κυλησε ποτε στα ματια μου....

07/05/08

Moναξια.

Ελλειψη.

Η καρδια

καπως συνηθιζει,

δειλα,

αυτοι που δεν πειθονται

ειναι οι βλεννογονοι

06/03/08

Καμμενο μυαλο,

καμμενο χερι μεσα απο γαντι

το ακουμπω κρυφα στην επιφανεια των ψυγειων

καθως δουλευω

και ηρεμω....

Ωστοσο μπορεις να εισαι χαρουμενος

ακομα και μετα απο μια κουραστικη μερα

σου αρκει να την βλεπεις στο ταμειο

και την κατι απο ονειρο ομορφια της,

δεν ειναι τοσο οτι σου σηκωνεται

οσο οτι σου φτιαχνει την ημερα

η σπιρταδα και ο τροπος που κουνα τα χερια της......


Σε πλησιαζει και σε ρωτα

<< Γιατι τετοια χαρα?Γαμησες χθες?>>

<<Οχι δεν ειναι αυτο>> απανταω

αλλα δεν της εξηγω τιποτα παραπανω

**********************************************

Αισθανεσαι τυχερος

σημερα ο θεος εριξε ενα ηλιθιο χαμογελο και σε εσενα

κανεις βαρδια με τον καλο προισταμενο

τι αλλο θες,

κανεις βαρδια με την ομορφη ταμια,

τι αλλο θες,

η θερμοκρασια εξω αγγιζει το μηδεν,

και δεν πατα το ποδι του πελατης

τι αλλο μπορει να θες,

εδω δεν προκειται για ηλιθιο χαμογελο

εδω τον κλεβεις το θεο

τον φτυνεις καταμουτρα με την απιστευτη τυχη σου

************************************************

Παρατηρω πολυ προσεκτικα τους προισταμενους

τα ματια αδυναμων οντων που τα φορτωνουν με εξουσια

καθως αυτη τα εξευτελιζει

ποσο το δικο μου << μαλιστα κυριε>>

ειναι πολυ πιο ευκολο

πολυ πιο απλο απο τη δικια τους διαταγη

απο τη δικια τους θεση

η εξουσια εκθετει ολες τις αρρωστες πλευρες σου

η εξουσια ειναι προβολεας των αναπηριων σου

χαιρομαι που δεν εχω εξουσια

πολλες φορες ουτε καν πανω μου

λεω ενα << μαλιστα >> και ξεμπερδευω....

Λυπαμαι τους προισταμενους που γελοιοποιουνται

και θυμαμαι τον αγαπημενο μου συγραφεα

να μου λεει ποσο πιο δυσκολο ειναι για εναν ανθρωπο

να αποτελει αντικειμενο του ερωτα καποιου αλλου

σε συγκριση με το να ειναι ο ιδιος ερωτευμενος....


Μετα απο καιρο καταλαβαινω ποσο πιο ανωδυνο

και ευλογημενο ειναι

να εισαι Βερθερος

να εξευτελιζεσαι και να καταστρεφεσαι

ακολουθωντας ενα παθος

παρα να εχεις στα αγαρμπα κια χωριατικα χερια σου

την καρδια ενος αλλου ανθρωπου....


***********************************************

Το βουτυρο που λιωνει σιγα σιγα στις φριτεζες

κανωντας διαφορους σχηματισμους

καναλια και καμπυλες

ονειρα και γαλαξιες

εχει κατι απο τελειοτητα

κατι απο εκεινη την ανατολη στην Πραγα

κατι απο εκεινο τον κηπο των παιδικων χρονων

που παλευει να κρατησει η μνημη

κατι απο υφος Μπουκοφσκι

ή Δημου.....

25/02/08

Δεν ειναι λιγες οι φορες,

το βραδι,

ξυπναω τη Γεωργια

ζητωντας καποια παρηγορια,

στην τρυφεροτητα,

μια αγκαλια.

Φοβαμαι.

Οσο μεγαλωνω

τοσο πιο πολυ η αιτια του φοβου

ολο και πιο πολυ θολωνει

γινεται περισσοτερο απροσδιοριστη

ολο και πιο πολυ δεν υπαρχει καν αιτια

μονο φοβος.

28/01/08

Eχω χρονια να μαγευτω

και η καλη νεραιδα

δυσκολα

θα με αγγιξει ξανα με το ραβδακι της…


Όχι, η αναπηρια μου

δεν με εχει κατακλυσει ολοκληρωτικα

μπορω ΕΠΙΘΥΜΙΑ να νιωσω

και αλλα πολλα

αλλα η κατασταση

της πληρους παραδωσης…

αλλα η κατασταση

της τρελας για καποια

δεν υφισταται πια…


Πιστος( σε καποιο θεο)

ή ερωτευμενος

ένα και το αυτό

λατρεια σε ψευδαισθηση

τελεια εξαρτηση

που ζηλευω

καθως θελω

( ποιος δεν θελει να μαγευτει

ποιος αιωνια δεν το αναζητα?)

αλλα δεν μπορω

δεν ειμαι πια ετσι,

κατι περιεργες αμυνες με ηλεκτριζουν

όταν πλησιαζω σε αυτό….


Και χωρις μαγεια

ζω την εκσταση

και χωρις μαγεια

αγγιζω και σκεφτομαι αθανασιες

και χωρις μαγεια φτανω στη νιρβανα

ανακαλυπτωντας μια άλλη πια μαγεια,

από την άλλη,την πιο γιηνη πλευρα


********************************

Aυτο βεβαια δεν σημαινει

οτι δεν βιωνω ενωση,αγαπη,ποθο

υπαρχουν κορυφες ακομα

κορυφες που νιωθεις ΕΝΑ

απλα εχει πεθανει ο Βερθερος....

Οπου βρισκω ομορφια

προσπαθω να της δωσω νοημα

και μεσα εκει να βρω το απολυτο

***************************************

Χα!

Θυμαμαι τα χρονια της μαγειας

τα τελευταια ματια που με εκαναν

να χασω τα παντα γυρω μου

τι απελπιδες προσπαθειες εκανα

για να διαλυσω αυτα τα μαγια

για την απομυθοποιηση

Την φανταζομουν στις πιο περιεργες φασεις

στην τουαλετα να κανει την αναγκη της

να σκουπιζεται

το σωμα της που στο τελος της ημερας μυριζει

το στομα της,τα ουλα της,τα δοντια που καρφωνονται στα ουλα

τα ουρα,τα σαλια της

Προσπαθουσα απεγνωσμενα να σωθω

αλλα το μονο που καταφερνα ειναι

να νιωσω ακομα πιο γελοιος

πιο τιποτα

μπροστα σε αυτο που με συγκλονιζε

25/01/08

Τεσσαρων ετων

σχεδιαζα για μερες να σπασω την οθονη

ωστε να μπω

μεσα στο μαγικο της κοσμο

θυμαμαι ακομα την αισθηση

να παιρνω κρυφα την πετρα απ'το δρομο...

αργοτερα ηρθαν αλλα,

σχεδια για μια μηχανη,

καποιο ταξιδι,

η κατακτηση μιας γυναικας,

και ενας αμετρητος ακομα καταλογος...

τα περισσοτερα χωρις αποτελεσμα

Eκπορνευα το αντικειμενο καθε επιθυμιας

διψωντας για νοημα...

στο τελος σχεδον παντα εγκατελειπα

απο αδιαφορια


Το χαρακτηριστικο ειναι

πως καθε φορα ,κατι μεσα μου

φροντιζε να ανακαλυπτει ενα ονειρο

φαινεται το ειχα αναγκη

να επιθυμω κατι

καποιο ενστικτο

να επινοω

να πιανομαι απο μια ιδεα

να υπαρχει κατι για να μπορω να συνεχιζω

ολοι εχουμε αναγκη το ονειρο

αλλα αυτη η αναγκη ενος σκοπου

σαν καταλοιπο παιδικης ηλικιας με βασανιζει...


Να ζεις τυχαια

ποσο δυσκολο ειναι

-οχι χωρις να δινεις νοημα-

να μην βυζαινεις κανενα δαχτυλο

να χαιδευεις τα μαλλια της και να μην σκεφτεσαι τιποτα

να αναπνεεις τον κρυο αερακι και να μην σκεφτεσαι τιποτα...

20/01/08

Χορδες μνημης

δυαδικου συστηματος

ερωτας-θανατος

και αντιστροφα

καθε μοριο μου

χορδες

καθως σαρωνω την εξεταστικη λαμπα της πραγματικοτητας

καθως την φερνω ολο και πιο κοντα στο δερμα μου

14/01/08

Στο << δεκα >>

η μουσικη της Καραινδρου

δινει μια απεραντη νοσταλγια

και τα ματια της Δεσποινας ( Μαρια Πρωτοπαππα )

μια επαφη με το απολυτο

Καποια επανασταση...

Επειδη πολυς λογος γινεται τελευταια

για κατι emo,

καγκουρες

και πιτσιπιτσικαμπουρες...

εντελει δεν με ενδιαφερει πως τους λενε

ηταν παντα οι ιδιοι

δεκαετιες

αιωνες τωρα

με διαφορετικα ονοματα

ανθρωποι που προφασιζονται μια διαφορετικοτητα

πετυχαινοντας μονο την ομαδοποιηση....


Βραζουν ολοι στο μεγαλο καζανι

αυτων που ανηκουν

και,οχι,δεν τους λυπαμαι καθολου

ειναι γελοιο και ευκολο να χαιδευεις αυτια

και θα ειμαι σκληρος με τους βολεμενους

καθε ομαδα μια χαρα ξεκουραστα τα περνα στο ζουμι της

ειτε αυτη λεγεται δηθεν αριστερα νεολαια

δεξια νεολαια

πανω κατω νεολαια

πισω μπρος νεολαια

ειτε κομμα

ειτε θρησκεια

καθε ομαδα ενας αραχτος καναπες

για παραιτημενους

για ματια που δεν καινε....


Στρεφω το βλεμμα μου

σε καποιον

-καποιος θα υπαρχει-

μόνο, πανω απο ενα γραφειο

σκυβωντας στο φως ενος πορτατιφ

ή αντιμετωπος με το σκοταδι

καθως αγκαλιαζει το μαξιλαρι

να κοιτα καταματα την πραγματικοτητα

ξανα

και ξανα

και να επαναστατει καθε στιγμη που περνα

νιωθοντας την ελευθερια που κερδιζει

δευτερολεπτο με το δευτερολεπτο

μερα με τη μερα

σαν σκληρο

μα και γλυκο ανατριχιασμα

στο μοναχικο δερμα του