Που να κοκκινισουμε κυριε Χριστιανοπουλε...
Ξεχναμε επικινδυνα.
Και τους απεγνωσμενους
και το μαυρο φως της απογνωσης τους
και τις νυχτες που καιγομασταν(Ποιοι?εμεις ειμασταν?)
ποιος θελει να θυμαται δυσαρεστα πραγματα κυριε Χριστιανοπουλε?
Και εστω οτι θελει,
ποιος αραγε αντεχει.....
Τάκη, η λήθη είναι το γιατρικό για να ξεχνάμε και λίγοι είναι αυτοί που θέλουν να θυμούνται...
ReplyDeleteΚαλησπέρες
Δημήτρης
Θυμαμαι και τη Δημουλα
ReplyDelete<< Κύριε, μην μας πάρεις κι άλλο τις απώλειες μας. Δεν έχουμε που αλλού να μείνουμε >>
Δημητρη,την αγαπη μου