Καταραμένοι αιωνια να διψάμε
ζόμπι που τρέφονται με κάτι σαν αγαπη αλλα όχι ακριβως
περιφερομαστε
ψαχνωντας τον ΑΛΛΟΝ
Προσδοκωντας...
μεσα από αυτόν να υπαρξουμε.
Aνταλλασουμε με τα στοματα μας θαλασσινο νερο
επιβεβαιώνοντας τη στερηση μας.
No comments:
Post a Comment