Καμμενο μυαλο,
καμμενο χερι μεσα απο γαντι
το ακουμπω κρυφα στην επιφανεια των ψυγειων
καθως δουλευω
και ηρεμω....
Ωστοσο μπορεις να εισαι χαρουμενος
ακομα και μετα απο μια κουραστικη μερα
σου αρκει να την βλεπεις στο ταμειο
και την κατι απο ονειρο ομορφια της,
δεν ειναι τοσο οτι σου σηκωνεται
οσο οτι σου φτιαχνει την ημερα
η σπιρταδα και ο τροπος που κουνα τα χερια της......
Σε πλησιαζει και σε ρωτα
<< Γιατι τετοια χαρα?Γαμησες χθες?>>
<<Οχι δεν ειναι αυτο>> απανταω
αλλα δεν της εξηγω τιποτα παραπανω
**********************************************
Αισθανεσαι τυχερος
σημερα ο θεος εριξε ενα ηλιθιο χαμογελο και σε εσενα
κανεις βαρδια με τον καλο προισταμενο
τι αλλο θες,
κανεις βαρδια με την ομορφη ταμια,
τι αλλο θες,
η θερμοκρασια εξω αγγιζει το μηδεν,
και δεν πατα το ποδι του πελατης
τι αλλο μπορει να θες,
εδω δεν προκειται για ηλιθιο χαμογελο
εδω τον κλεβεις το θεο
τον φτυνεις καταμουτρα με την απιστευτη τυχη σου
************************************************
Παρατηρω πολυ προσεκτικα τους προισταμενους
τα ματια αδυναμων οντων που τα φορτωνουν με εξουσια
καθως αυτη τα εξευτελιζει
ποσο το δικο μου << μαλιστα κυριε>>
ειναι πολυ πιο ευκολο
πολυ πιο απλο απο τη δικια τους διαταγη
απο τη δικια τους θεση
η εξουσια εκθετει ολες τις αρρωστες πλευρες σου
η εξουσια ειναι προβολεας των αναπηριων σου
χαιρομαι που δεν εχω εξουσια
πολλες φορες ουτε καν πανω μου
λεω ενα << μαλιστα >> και ξεμπερδευω....
Λυπαμαι τους προισταμενους που γελοιοποιουνται
και θυμαμαι τον αγαπημενο μου συγραφεα
να μου λεει ποσο πιο δυσκολο ειναι για εναν ανθρωπο
να αποτελει αντικειμενο του ερωτα καποιου αλλου
σε συγκριση με το να ειναι ο ιδιος ερωτευμενος....
Μετα απο καιρο καταλαβαινω ποσο πιο ανωδυνο
και ευλογημενο ειναι
να εισαι Βερθερος
να εξευτελιζεσαι και να καταστρεφεσαι
ακολουθωντας ενα παθος
παρα να εχεις στα αγαρμπα κια χωριατικα χερια σου
την καρδια ενος αλλου ανθρωπου....
***********************************************
Το βουτυρο που λιωνει σιγα σιγα στις φριτεζες
κανωντας διαφορους σχηματισμους
καναλια και καμπυλες
ονειρα και γαλαξιες
εχει κατι απο τελειοτητα
κατι απο εκεινη την ανατολη στην Πραγα
κατι απο εκεινο τον κηπο των παιδικων χρονων
που παλευει να κρατησει η μνημη
κατι απο υφος Μπουκοφσκι
ή Δημου.....
Thursday, March 06, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Παρότι είναι ευχάριστα οδυνηρό αυτό που περιγράφεις, η θλιβερή αλήθεια είναι ότι η ανταπόκριση, ανεξάρτητα από την αναπόφευκτη απογοήτευση στην οποία δίνει τη θέση της, τείνει να σε πληρεί πολύ περισσότερο (φαντάζομαι)...
Τάκη, ζεις;
doc
Ζει και παρατηρεί... και κρατάει στα χέρια του καρδιές μου φαίνεται, γι'αυτό κι εξαφανίστηκε, κι ας λέει άλλα στο ποστ!
χχχχχχχχχχχχχ
Τάκη, καλό σου ταξίδι...
Post a Comment