Friday, November 30, 2007

30/11/2007

<< Η αγαπη ειναι οτι πιο σημαντικο υπαρχει >>

ειπες....

Βιαστηκα αμηχανα να συμφωνησω...

Λες αληθειες οταν κοντευει θανατος...


Ετσι παντα συνεβαινε

καπου εκει κοντα

αν και αργα

ή ακριβως επειδη ειναι αργα

παραμεριζουν οι εννοιες...

βλεπεις....

Και θες να το πεις

να προλαβεις να το πεις

να το ακουσεις

να το ακουσω.


Ο θανατος ειναι το πιο σπουδαιο γεγονος

στη ζωη ενος ανθρωπου

και το πιο εφημερο στις ζωες των αλλων


Και η αγαπη...

σιγουρα θα συμφωνησω μαζι σου

αλλα δεν φτανει

και δεν αρκει

ουτε για να ζησεις

ουτε για να πεθανεις

ουτε καν για να βρεις τη δυναμη να σηκωσεις

ενα ποτηρι νερο...

Thursday, November 22, 2007

22/11/07

Σιγουρα η μοναξια χτυπα

πρωτα το σωμα.

Και απο το σωμα

τα δαχτυλα

την νιωθουν διπλά.

Wednesday, November 21, 2007

21/11/07

Eιμαι ολος

σωμα

και επιθυμια

απεναντι στο χρονο.

****************

Εμαθα την τεχνη

να τον νικω

σε καθε σπασμο

****************

Αγγιζω και

φαντασιωνομαι

αθανασια




Friday, November 16, 2007

16/11/07

Το παιδι παιζει με την πλαστικη του μπουλντοζα

μεχρι να βαρεθει

μια δυο μερες και μετα την βαζει στην ακρη

περιμενοντας το επομενο παιχνιδι

απ΄τον πατερα του

που εχει αρχισει και ξενοπηδαει

καπως να γεμισει την ανια του

με κατι καινουργιο και αυτος

το εργοστασιο καθε λεπτο γεμιζει γυαλινα μπουκαλια

με μπυρα

για να τα αδειασουν καποιοι

και μετα να τα ξαναγεμισει

για καποιους αλλους που θα τα ξανααδειασουν

και ετσι με εναλλαγες και κυκλους

γυριζει αυτος ο πλανητης....

το παθος

ο οποιοσδηποτε ενθουσιασμος

η επιθυμια

καταδικασμενα

πριν ακομα γεννηθουν

και το μονο που μενει

να τρεφει την καρδουλα μας

ειναι αυτο που δεν εχει γινει

και οχι αυτο που γινεται

να διψαμε για ανεκπληρωτο

και ταυτοχρονα να το καταριομαστε

τι περιεργη

και

ασχημη

ανωμαλια ειναι αυτη

να μας ελκυει μονο το μυστηριο και η φαντασιωση

και οχι η πραγματικοτητα

να μας ελκυει η σφαιρα του απιαστου

να χασμουριομαστε με το χειροπιαστο

και ποσο γελω με τους

μωροαισιοδοξους

που λενε

και πιστευουν

πως η ζωη ειναι τοσο ομορφη

επειδη καποτε τελειωνει

και η χαρα τοσο υπεροχη επειδη υπαρχει η λυπη

τι μπουρδες ειναι αυτες

δηλαδη γιατι να δεχτω

δεν καταλαβαινω

τον θανατο

ή την λυπη ως κατι εν δυναμει θετικο

ποτε δεν θα το κανω....

η ομορφια ειναι ομορφια

και δεν χρειαζεται καμια ασχημια για να επιβεβαιωθει

αλλα αυτο δεν με παρηγορει

ή αλλιως

δυσκολα βρισκω κατι πια

να με παρηγορει

Thursday, November 15, 2007




Tα κρουασανακια

τα χορτοπιτακια

και τα τοστακια της ορκομωσιας.

Πιτσακια δεν....

αλλες φορες ειχαν και ηταν πεντανοστιμα


Τα αγορακια με τα κουστουμια (και εγω μεσα)δεν θα τα βαλω

ουτε τα κοριτσακια με τις τουαλετες