Saturday, June 30, 2007

30/06/07

Αν κατι με κινει ειναι

η περιεργεια

η ηδονη

και ενα ξεφτισμενο ενστικτο επιβιωσης...

Αυτα,μονο.
.................................................................................................

Σημερα παλι ειχα αναγκη

να ξεκουραστω.....

να μην κυνηγαω αφηρημενες εννοιες

να συγκεκριμενοποιησω το συπαν

Ετσι λοιπον Τον επινοησα

και ξεσπασα για λιγα λεπτα πανω Του.

(Μετα γελασα πικρα με εμενα)
........................................................................................................


Και ομως καποιοι ανθρωποι πιστευουν

ή καλυτερα αρκετοι ανθρωποι πιστευουν...

Προσχωρουν αβουλα και ακριτα στην παρανοια και στο ψευτικο

Πως το κανουν?

Πως?

Αδυνατω να κατανοησω,

ασχετα αν πριν καποια χρονια ημουν ενας απο αυτους

(Εγω πισυευα στον θεο?

οχι,αποκλειεται εγω

καποιος αλλος

ο τοτε εαυτος)

................................................................................................

Θα φορεσω παπουτσια Converse

θα γυρισω τα μανικια του Τ-shirt μου

θα κουναω με ενα συγκεκριμενο στυλ τα χερια μου

θα φορεσω γυαλια που καλυπτουν το μισο προσωπο μου ( ναι,και το βραδυ)

Θα βαλω τη μουσικη στη διαπασον

θα λεω συνεχως χαρουμενες βαρετες μαλακιες


και ετσι σαν περηφανο παγωνι

θα βγω για γκομενες

........................................................................................


Παρατηρω τα δαχτυλα των ποδιων των ανθρωπων

Συνεχως

Μερικες φορες πρωτα κοιτω τα δαχτυλα τους και μετα το προσωπο τους

Εχω να πω πως το μικρο δαχτυλο του ποδιου

Εχει ιδιαιτερο ενδιαφερον

Η ασχημια του ειναι τελεια

.............................................................................................

Εχω πει τοσο καιρο για ενα ποστ για το wetzlar

Φοβαμαι να το προσεγγισω

Οχι ακομα

Monday, June 25, 2007

25/06/07

Απολαμβανοντας ενα λουκουμι με κρυο νερο

μετα απο αρκετες μερες διαιτας

θυμηθηκα το ποσο ηθελα το σωμα της

και ποσο σφιχτα το αγκαλιασα

οταν γυρισα απο ενα ταξιδι 3 μηνων

και μετα θυμηθηκα τη χαρα μου

που ειδα ενα φιλο

υστερα απο αν διαστημα που φλερταρα μονος με την μελαγχολια

ή τις περιοδους εκεινες της ζωης μου

που επειτα απο πνευματικη ξηρασια

ανακαλυπτω ενα ποιημα

και γυριζω σαν ονειροπαρμενος για μερες

συλλαβιζοντας το


Πολλοι λενε οτι η επαναληψη

( οταν δεν φερνει τον κορεσμο )

βαθαινει τον ποθο

τον κανει πιο ωριμο

πιο μεστο και ολοκληρωμενο



Ισως....



Αλλα σιγουρα

και η στερηση

σε κανει να συναντας

απο την αλλη πλευρα

πιο εντονα την ηδονη

Wednesday, June 20, 2007

20/06/07

Ενα ποιημα του Νικου Καρουζου για τα ποιηματα



ΔΙΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΘΟΜΑΙ ΑΕΡΓΟΣ


Ποτε στ ' αληθεια δεν το μαθα

τι ειναι τα ποιηματα

Ειναι πληγωματα

ειναι ομοιωματα

φενακη

φρεναπατη?

Φρεναρισμα ισως?

Ταραχωδη κυματα?

τι ειναι τα ποιηματα?

Ειν ' εκδορες απλα γδαρσιματα?

ειναι σκαψιματα?

Ειναι ιωδιο?ειναι φαρμακα?

ειναι γαζες επιδεσμοι

παρηγορια η διαλειμματα?

Πολλοι τα βαλσαμωνουν ως μηνυματα

Εγω τα λεω ενθυμια φρικης.

Saturday, June 16, 2007

16/06/07

Να καθομαι μονος

στο αμφιθεατρο της σχολης

και να παιζω στο πιανο

κομματια απο τον αγαπημενο μου Χατζιδακι

νομιζω ειναι απο τις καλυτερες στιγμες που εχω ζησει

και συγκρινεται μονο με κατι μοναχικες βολτες στο μολο

εδω στο ηρακλειο ή και οπου αλλου εχει θαλασσα


Προχθες παλι ημουν διπλα της

προσπαθοντας να μην σκεφτομαι τιποτα

απεναντι μου ενας μουσικος που επαιζε για να μαζεψει λιγα χρηματα

ενα απεραντα μελαγχολικο κομματι

ρωσικο

να κοιτω το βαθος και να με συνοδευει το ακορντεον.....


Τον μουσικο τον λεγανε Μαρσελ

Το τραγουδι oci ciornie

Wednesday, June 13, 2007

13/06/07

Παντα πιστευα

πως ο πιο εντιμος

και πιο ελευθερος

τροπος

να υπαρχεις

ειναι ο τυχαιος,

ο χωρις σκοπο.


Δεν θα ελεγα οτι τα εχω καταφερει και πολυ στη ζωη μου

εχω σιγουρα αγκυλωσεις και πραγματα που πρεπει να ξεπερασω

αλλα παντα με πιανει μια διαθεση ναυτιας

και απορια

οταν συναντω ατομα που

αφιερωνουν σε εναν σκοπο τη ζωη τους.


Δε λεω και αυτοι καιγονται σε καποια τρελα

το ματι τους γυαλιζει

σιγουρα θα γινουν πρωτοι σε αυτο που κανουν

καποιοι θα κερδισουν δοξα,χρημα και εξουσια

καποιοι θα γεμισουν τις υπο αλλες συνθηκες αδειες ωρες της ζωης τους,

και οση δουλεια και αν απαιτει

σιγουρα ειναι ξεκουραστο να βαλεις τη ζωη σου για μια ζωη

σε εναν συγκεκριμενο δρομο

σε ενα αυλακι


Καποιοι θα ανακαλυψουν καποιο γονιδιο και θα θεραπευσουν καποιο καρκινο

καποιοι αλλοι θα μας πανε και σε αλλα αστρα εκτος απο το φεγγαρι

καποιοι θα λυσουν αλυτα μαθηματικα προβληματα

αλλα

δεν καταλαβαινω

καταρχην ,δεν βαριουνται?

και τι ψυχολογικα προβληματα πρεπει να εχεις για να συνεχιζεις

μια ζωη εκει....

και τι μεγαλομανια

και τι αυταπατες


Αισθανομαι οτι ενας κοσμος με ατομα σαν και εμενα

μονο μπροστα δεν θα πηγαινε

χρειαζεται και η εμμονη

και η ουτοπια

και ο κενος ανθρωπος που αφιερωνει τη ζωη του για εναν και μονο σκοπο

και η <<ιδιοφυια>> της τρελας του

για αυτο

για την ανθρωποτητα ισως ειναι καλυτερα να ειναι ετσι τα πραγματα


Απλως χρειαζεται πιστη

και ισως εκει ειναι το μεγαλυτερο προβλημα με εμενα

Friday, June 08, 2007

08/06/07

3 Eρωτικα


(1)

Έρωτας , ο αλήθινός

Φαινόμενο όλον ή ουδέν

Είτε υπάρχει είτε όχι

Ταιριάζει με τη μοναξιά

Προυποθέτει τη μοναξιά

Σχεδόν πάντα μονόπλευρος

Η αμοιβαιότητα σπάνια

(τυχαίος συγχρονισμός του σύμπαντος)

Τα πάντα και το μηδέν

Λίγες στιγμές.Απόλυτη ένωση.Φως

Τελικά βυθίζονται στο μάυρο



Ψευδαίσθηση έρωτα , ο ψέυτικος

Φαινόμενο ανάγκης και άγνοιας

δυστυχώς υπάρχει

Παραισθησιογόνο αντίδοτο μοναξιάς

Μάταια.Η μοναξιά παραμένει

Μονόπλευρος ή αμφίπλευρος (άνευ σημασίας)

Πολλές στιγμές.Κενές

Τελικά πάλι μάυρο

Χωρίς όμως να έχει προηγηθεί το φώς




( 2 )

Δειλα σκορπω για μια στιγμή στον αέρα

και χάνομαι πριν ακόμα διαλυθώ.

Αναζητώ το ζεστο σίγουρο χέρι σου.

Παλέυοντας να χωρέσω το άπειρο

μέσα στη στιγμή

αρνούμαι το πεπερασμένο της ύπαρξης

το πεπερασμένο του ιδανικού

Σε καλώ,κοίτα με.....
με μάτια βρέφη

μόλις γεννημένα

αμόλυντα απο τη σκόνη του κόσμου



( 3 )

Σε ψαχνω,

σε χανω,

σε βρισκω....

στη δινη των στιγμων

Εσυ που με ανυψωσες...

Εσυ που με κρατησες μετεωρο

Εσυ που με γκρεμισες.