13/01/09

Ο ερωτας

και αυτή η ψευδαισθηση αθανασιας που υποσχεται

και η κάθε φορα που αυτοδιαψευδεται

και η κάθε φορα που τον ξαναπιστευουμε

σε ποια σκοτεινη γωνια της υπαρξης

φωλιαζει αυτή η αναγκη να εθελοτυφλουμε?

Ποιος ξερει..

Ισως ειμαστε ναρκομανεις με την αθανασια…

Και τι γελοιο θεατρακι..

Κάθε φορα…..

Κάθε φορα….

*******************************************************

Κοιταξτε

τους κακομαθημενους του ανεκπληρωτου

αυτους που τους δοθηκε

απλοχερα

χωρις κοπο

αυτους που η πραγματικοτητα συμβαδιζε με την επιθυμια

Σχεδον κάθε στιγμη της ζωης τους


Αναλφαβητοι του παραλογου…


Αλλα τι λεω…

Δεν ηταν ότι τους δοθηκε

απλα

δεν ηταν αξιοι για αυτό

δεν ηταν αξιοι…

Και οχι

δεν ζηλευω τους εκπληρωμενους

περα από λιγοτερο πονο

τελικα

δεν πηραν τιποτε άλλο

********************************************************

Αραγε

τι θα βλεπει στα ματια της?

Οταν την κοιτα

θα διακρινει

εστω κατι ελαχιστο

από τους κοσμους

που ταξιδευα?

*****************************************************************

Όχι

Φυσικα όχι

*****************************************************************

Αλλα και αυτοι οι κοσμοι που ταξιδευα…

υπηρχαν πραγματικα?

ή τους φανταστηκα?


*************************************************************

Και αυτή η τελευταια ερωτηση

-της οποιας η απαντηση

εχει ελαχιστη σημασια

για το φαινομενο του ερωτα-

ποναει

08/01/09

Συζητω για τα ιδια θεματα

πεταω τις ιδιες κλισε φρασεις

ζω στη σκια του καινουργιου

στην σκια της ανανεωσης

και ανεχομαι τον γερο εαυτο μου

σαν τo εγγονι

ενος ηλικιωμενου

που στα τελευταια χρονια της ζωης του

λεει τις ιδιες ιστοριες καθε μερα

αλλα που αυτο

δεν τον διακοπτει

ακουει καρτερικα

ξανα

και ξανα

να μην τον πληγωσει....