Μικρη ιστορια για την συμφιλιωση

στο Νικο που με εμαθε να σκεπτομαι

Η Μαρια και ο Βραχμα

Η Μαρια είναι μια ομορφη κοπελα.Για την ακριβεια μια πολύ ομορφη κοπελα.Γεννηθηκε και μεγαλωσε στην επαρχια σε ένα ηρεμο αγροκτημα.

Η μητερα της  ελεγε και ξαναλεγε ότι ηταν το πιο ομορφο κοριτσακι ολοκληρης της περιοχης αλλα ολοι ξερουμε ότι οι μητερες υπερβαλλουν.Το προβλημα αλλα και η ευλογια της Μαριας αρχισε όταν μπηκε στην εφηβεια οπου και εξελιχθηκε σε μια παραξενια της φυσης,μια παραξενια σπανιας ομορφιας.

Όπως συμβαινει με οτιδηποτε ανεκτιμητο που το βλεπουμε καθημερινα και η οικειοτητα καλυπτει τα ματια μας ετσι και η ομορφια της Μαριας ενώ αρχισε να μειωνεται στα ματια των δικων της απεκτησε μεγαλη φημη σε ολους τους αλλους.Περαστικοι αρχισαν να περνανε δηθεν τυχαια ριχνοντας κλεφτες ματιες μεσα από το φραχτη του αγροκτηματος,τα αγορια στο σχολειο της  με αμηχανα γελια παγωναν μπροστα της,τα κοριτσια την απεφευγαν όπως αποφευγει κανεις κατι που τον ξεπερνα.

Ενιωθε ξενη,ενιωθε διαφορετικη,ηταν.Παρατηρωντας τον μικροκοσμο της ταξης της αισθανοταν ασχημα για τα πειραγματα των συμμαθητων της στην χοντρουλα και χαζουλα συμμαθητρια της.Για καποιο λογο καταλαβε πως με εκεινη την κοπελα ειχαν κατι κοινο,ξεχωριζαν,ανηκαν στις ακρες της στατιστικης καμπυλης όπως θα ελεγε και ο μαθηματικος τους.Την υπερασπιστηκε,μαλωσε για αυτην και ετσι γιναν καλες φιλες.Η Μαρια την αγαπουσε πολύ.Διαπιστωσε πως οι ανθρωποι προσπαθουν να καταστρεψουν το διαφορετικο,απλα για αυτην δεν ειχε ερθει ακομα η ωρα της,ηταν και η ομορφια της που σαστιζε…

Για να ολοκληρωθει η αδικια της φυσης -τα γονιδια βλεπετε εχουν μια διεστραμμενη αισθηση του χιουμορ-η Μαρια μας ηταν και πολύ εξυπνη.Περασε φιλολογος στην αθηνα.Ταυτοχρονα με τις σπουδες της αρχισε και η περιπλανηση της στην θαλασσα του ερωτα.

Η Μαρια γελουσε σαν ανεμελο παιδι με την ομορφια της.Ειχε πετυχει τις περισσοτερες στυσεις σε ολο το πανεπιστημιο,Καθως εχεζε,καθως κατουρουσε,καθως εκοβε τα νυχια των ποδιων της ενιωθε ποσο βαθια ανθρωπινη ηταν και γελαγε με αυτές τις στυσεις.Αρχισε να καταλαβαινει τη  παρεξηγηση,την παγιδα που υπαρχει στην ελξη.

Διαλεγε τους εραστες της με τετοια προσοχη όπως μια ψυχαναγκαστικη νοικοκυρα διαλεγει τα λαχανικα που θα βαλει στο καλαθι της.Αλλα ακομα και οι πιο ενδιαφεροντες από αυτους δεν μπορεσαν να διακρινουν τιποτα απόσα αυτη  θα ηθελε.Επιθυμουσε να ενωθει μαζι τους,να λιωσουν οπως λιωνει ένα κραμα μεταλλων αλλα παντα εμενε με μια αισθηση ανικανοποιητου,οι αλλοι παρεμεναν αποντες και ανεπαρκεις,εβλεπαν μεχρι εκει που μπορουσαν να δουν.

Η Μαρια-ειπαμε ηταν εξυπνη-λατρευε τον Σοπεναουερ.Ακομα και στο προσωπο του διεκρινε μια ενδιαφερουσα ασχημια που την ξεσηκωνε.Ο αγαπημενος της Αρθουρ λοιπον ελεγε πως το σεξ είναι σαν το φως του ηλιου που μας εμποδιζει να δουμε τα αστερια.Ετσι ενιωθε και εκεινη,ενιωθε πως η ομορφια της επισκιαζε το αστερι της ψυχης της.

Και ετσι την μισησε.Μισησε τη γραμμη των φρυδιων της,το πανλευκο του δερματος της,τα μακρια δαχτυλα της,κάθε λεπτομερεια της θηλης της και οτιδηποτε αποτελεσε πεδιο λατρειας τοσων και τοσων πιστων.Αρχισε να αδιαφορει υπερβολικα για την εμφανιση της και ανακαλυψε τροπους να δειχνει οσο πιο ασχημη μπορουσε.

Ματαια.Οι επιτυχιες δεν μειωθηκαν.Η αισθηση που αφηνε ένα απλο περασμα της ηταν το ιδιο εντονη.Η Μαρια επεσε σε μελαγχολια.Θυμηθηκε ένα ινδικο μυθο,ένα κατσικακι επισκεπτεται τον θεο της δημιουργιας,Βραχμα,και του παραπονιεται πως ολοι οταν το βλεπουν θελουν να το φανε,πως ολοι το επιθυμουν για το κρεας του,το βλεπουν σαν τροφη.Και ο δικαιος θεος του απαντησε:Τι να σου πω παιδι μου,και εμενα τωρα που σε βλεπω μου τρεχουν τα σαλια.

Ηταν η ιδια το κατσικακι,ενιωθε την ομορφια της σαν βαρος,και ο δικαιος Θεος της απανταγε:τι να σου πω Μαρια μου,και εμενα τωρα που σε βλεπω απλα με καυλωνεις.

Ενιωθε παγιδευμενη σε μια νομοτελεια που δεν μπορουσε να ξεπερασει.Δεν ηταν μονο οι εραστες,καποιος που γινοντουσαν φιλοι δεν περνουσε λιγος καιρος και  της την επεφτε,ηταν κατά καποιο τροπο καταδικασμενη να είναι μονη…

Αυτή που κανενας δεν περιμενε να εχει δεχτει απορριψη ειχε δεχτει την μεγαλυτερη,ειχε απορριφθει ως ανθρωπος.Αντιδρουσε σπασμωδικα,μετα την ομορφια της αρχισε να μισει τους ανδρες.Αρχισε να τους καταναλωνει,να ταιζει την πεινα της,τα βραδια εβγαινε και γαμουσε οποιον ηθελε,την επομενη μερα δεν απαντουσε στις εκκλησεις τους,τους χρησιμοποιουσε για εκτονωση,ετσι και αλλιως κανενας δεν θα την καταλαβαινε.

Δημοσιευε ποιηματα της σε μικρα περιοδικα,ομως καθως τα ποιηματα της γινοντουσαν αμεσως δεκτα,ουτε αυτό  ανεβαζε την αυτοπεποιθηση της.Βλεπετε ειχε κανει το λαθος και ειχε γνωρισει τους διευθυντες και ηταν σιγουρη πως και αυτοι την βοηθουσαν υπο τη μεθη της ομορφια της.

Καποια μερα ηρθε ένα γραμμα σπιτι της.Ενας νεος από άλλη πολη που με φλογερα λογια της εκμυστηρευοταν πως τα γραπτα της τον ειχαν βοηθησει να υπαρχει,τις εγραφε και εκτενεις αναλυσεις στιχο στιχο.Καχυποπτα του απαντησε,και μετα παλι αυτος και παλι,παλι..Ηταν σιγουρη ότι δεν την γνωριζε και το καλυτερο κάθε του γραμμα κάθε του σκεψη την αγγιζαν με ένα τροπο που μονο ο γεροΣοπεναουερ ειχε καταφερει μεχρι τωρα.Περασαν μηνες,την πιεζε να συναντηθουν,το απεφευγε εντεχνως,εχοντας αποκτησει μια σπανια επικοινωνια φοβοταν μην χαλασει τα παντα με την ομορφια της.

Και ξανα η φωνη του Βραχμα τη στοιχειωνε, τι να σου πω Μαρια μου,και εμενα τωρα που σε βλεπω απλα με καυλωνεις…

Εκλαψε μπροστα στο καθρεφτη της,σκεφτηκε πως αν αυτή είναι η μοιρα της,δεν εχει να κανει κατι άλλο παρα να την κοιταξει καταματα,πως τοσο καιρο κρυβοταν γιατι φοβοταν την ιδια τη ζωη,πως επρεπε να ρισκαρει,πως η ομορφια της δεν είναι ουτε ευλογια ουτε βαρος αλλα στα σωστα ματια είναι απλα ένα κομματι του εαυτου της,θνητο,βαθια ανθρωπινο…και ευχοταν να εχει βρει αυτά τα σωστα ματια.

Η συναντηση εγινε…μιλησανε σαν να γνωριζονταν από χρονια,εκεινος ειχε φερει όλα τα γραμματα τους.Του μιλησε για τους φοβους της,τον αφησε να αγγιξει το προσωπο της.Δεν ξερω τι εγινε μετα,ισως είναι καπου αγκαλιασμενοι,ισως αυτή ή αυτος δεν ενιωσαν την απαραιτητη ελξη(περα των επιστολων) για κατι παραπανω.Γνωριζω όμως πως η Μαρια ηρθε πρωτη φορα σε επαφη με τη συμφιλιωση και τα ποιηματα της γινονται ολο και καλυτερα.