(Για σενα το λεω,που ακομα δεν εφυγε και εχεις τρελαθει στα τηλεφωνα....)

Δεν υπαρχει πραγματικος αποχωρισμος

στην εποχη της τεχνολογιας.

Η επιστημη μας στερησε την αληθινη στερηση

και ενα απο τα μεγαλυτερα διδαγματα.

Ω,αυτη η ωραια λυτρωτικη αισθηση

καθως παρακολουθεις ενα δελτιο ειδησεων

ή κοιτωντας την αεναη βουη του κοσμου σε ενα πολυκαταστημα

αυτη η αισθηση της συνεχειας της ζωης

η οποια δεν νοιαζεται για σενα

η οποια θα ειναι εκει και χωρις εσενα

και την οποια τα βασανα σου και τα ονειρα σου

αφηνουν ανεπηρεαστη.

Βλεπεις,

δεν υπαρχει πιο μεγαλη ανακουφιση απο την ασημαντοτητα σου.

Γενεθλια

 Στα 28 μου

σας κομιζω

τις ηττες ,

τους φοβους μου

αλλα και εκεινο το υπεροχο φωτεινο σημειο

εκεινη την αισθηση που δεν ξεχναει το σωμα

τις στιγμες που σταθηκα στον ηλιο μεχρι να πονεσουν τα ματια μου.

Καθως τρεμω το επομενο <<χτυπημα του κεραυνου>>

νιωθω οτι δεν δειλιασα

οτι κοιταξα καταματα

και αυτη η εμμονή

να ριχνω το βλεμμα μου εκει που οι αλλοι αποστρεφουν

εδω και χρονια

επλασε την ταυτοτητα μου

εγινε το κεντρο βαρους μου

η ομορφια της περηφανιας μου,

μια ειλικρινεια βαθια μεσα

που σκαλιζει την τρυφεροτητα

και τρεφει την ανθρωπια μου.