<<Αυτό που βλέπουν τα δικά μου μάτια να μπορέσουν να το δουν και άλλοι>> σκέφτηκα και έτσι το μεγένθυνα και το τοθετησα (με βοηθεια πολυμελους ομάδας) στην είσοδο της Ιατρικής Κρήτης.Στην μέση η Αφροδίτη .....Οι καθαρίστριες το σεβάστηκαν.....φοιτητές γράφαν ερωτικά στιχάκια πάνω του....
Ειχα γνώρισει τον Αppolinaire μεσω του Κουντερα και μεθουσα με τα ποιήματα του ωσπου στα 22 μου χρονια ηρθα σε επαφή με ένα ποίημα που ποτε δεν ξεπερασα την ομοφιά του.
Ο τίτλος
οι εννέα πύλες του σώματος σου(les neuf portes de ton corps).O Appolinaire ειχε γράψει το ίδιο ποίημα σε δυο παραλλαγες σε κοντινό χρονικό διάστημα για δύο διαφορετικές αγαπημένες,τη Μαντλαιν και την Λου,με στόχο φυσικά την ερωτική κατάκτηση.
Ακόμα θυμάμαι με τι δέος το μεταφράζαμε με την φίλη Γ.Μ στο μπαλκόνι μου στην Καλαμάτα
Οι εννεα πυλες του σωματος σου
Guillaume Apollinaire
Αυτο το ποιημα ειναι για εσενα μοναδικη Μαντλαιν
Ειναι ένα απο τα πρωτα ποιηματα του ποθου μας
Ειναι το δικο μας πρωτο κρυφο ποιημα
Ω εσυ που σε αγαπω
Η μερα είναι γλυκια αλλα και ο πολεμος γλυκος
Αν θα επρεπε να πεθανουμε για αυτον
Εσυ αγνοεις παρθενα μου οτι το σωμα σου έχει εννεα πυλες
Γνωριζω ήδη επτα αλλα δύο μου ειναι σφαλιστες
Γνωρισα και μπηκα σε τεσσερις απο αυτες και δεν ελπιζω πλεον να βγω
Γιατι μπηκα εντος σου μεσα απο τα ματια σου που μοιαζουν με αστερια
Και μεσα απο τα αυτια σου με τα Λογια που εγω διαταζω και αποτελουν τη συνοδεια μου
Δεξι ματι του ερωτα μου,πρωτη πυλη του Ερωτα μου
Ειχε χαμηλωσει την κουρτινα του βλεφάρου του.
Οι βλεφαριδες σου ηταν παραταγμενες οπως οι ζωγραφισμενοι με μαυρο χρωμα στρατιωτες πάνω σε ελληνικο βαζο
Βλεφαρο,
Κουρτινα βαρια απο βελουδο
που εκρυβε το καθαριο και βαρυ σου βλεμμα
ομοιο με τον ερωτα μας
Αριστερο ματι του ερωτα μου,δευτερη πυλη του ερωτα μου
ομοια με τη φιλη της και ιερη και βαρεια απο ερωτα οπως και εκεινη
Ω πυλη που οδηγεις στην καρδια σου την εικονα μου
και το χαμογελο μου που λαμπει
Οπως ενα αστερι ομοιο με τα ματια σου που λατρευω
Διπλη πυλη της ματιας σου που σε λατρευω
Δεξι αυτι του ερωτα μου,τριτη πυλη
Ειναι οταν γνωριζοντας εσενα κατορθωσα να ανοιξω ολοκληρωτικα τις δυο πρωτες πυλες
Αυτι,πυλη της φωνης μου,η οποια σε επεισε
Σε αγαπω εσενα που δινεις ενα νοημα στην εικονα χαριν στην ιδεα.
Και εσυ επισης αριστερο αυτι,
εσυ που εισαι η τεταρτη απο τις πυλες του ερωτα μου.
Ω εσεις αυτια του ερωτα μου σας ευλογω.
Πυλες που ανοιξατε οταν σας φωναξα
οπως τα τριανταφυλλα στα χαδια της ανοιξης
Χαριν σε εσας η φωνη μου και η ταξη μεσα μου
μπαινουν μεσα σε ολοκληρο το σωμα της Μαντλαιν
Μπαινω ως ολοκληρος ανθρωπος και επισης ως ολοκληρο ποιημα
Ποιημα του ποθου της που κανει και εμενα να με αγαπησω
Aριστερο ρουθουνι του ερωτα μου,
Πεμπτη υλη του Ερωτα μου και του ποθου μας
Θα μπω απο εδω μεσα στο σωμα της Αγαπης μου
Θα μπω Απαλα με την αντρικη μου μυρωδια
Τη μυρωδια του ποθου μου
Το αψυ αντρικιο αρωμα που θα μεθυσει τη Μαντλαιν
Δεξι ρουθουνι του ερωτα μου,
εκτη πυλη του ερωτα μου και της ηδονης μας
Εσυ που θα νιωσεις οπως και ο γειτονας σου τη μυρωδια της ερωτικης μου ευχαριστησης
Και η μυρωδια απο τα ενωμενα σωματα μας πιο δυνατη
και πιο εξαισια απο μια ανοιξη λουλουδιασμενη
Διπλη πυλη των ρουθουνιων ,σε λατρευω εσενα που
υποσχεσαι τοσο λεπτεπιλεπτες ηδονες εξαντλημενες
μεσα στην τεχνη της εξαψης και των αρωματων
Στομα της Μαντλαιν,εβδομη πυλη του ερωτα μου
Σε γνωρισα ,ω κοκκινη πυλη που μοιαζεις με γκρεμο της επιθυμιας μου
Και οι στρατιωτες που στεκονται νεκροι απο ερωτα μου φωναζουν να σηκωθουν
Ω κοκκινη και τρυφερη πυλη
Ω Μαντλαιν
Υπάρχουν ακομα δυο πυλες που δεν τις γνωριζω
δυο πυλες του κορμιου σου μυστικες
Ογδοη πυλη της μεγαλης ομορφιας του ερωτα μου
Ω αγνοια μου ομοια με τον επιθανατιο ρογχο τυφλων στρατιωτων
αναμεσα σε λογχες κάτω απο το υγρο φεγγαρι της Φλανδρας
ή καλυτερα ένας εξερευνητης που πεθαινε απο πεινα,διψα και ερωτα
μεσα σε ένα παρθενο δασος
πιο σκοτεινο και απο το ερεβος
πιο ιερο και απο αυτο της Δωδωνης
και που ανακαλυπτει μια πηγη πιο φρεσκια και απο αυτη της Κασταλιας
Αλλα ο ερωτας μου μπορει να βρει εκει ένα ιερο
και αφου θα ειχε γεμισει με λυγμους το κατωφλι πάνω στο οποιο βρισκεται
το γοητευτικο τερας της αθωοτητας ,θα ανακαλυπτα και θα εκανα να αναβλυσει
ο πιο ζεστος πιδακας του κοσμου
Μαντλαιν μου,ω ερωτα μου
Ειμαι ηδη ο κυριαρχος της ογδοης πυλης
Και εσυ ένατη πυλη,ακομα πιο μυστικη
Εσυ που ανοιγεις αναμεσα σε δυο μαργαριταρενια βουνα
Εσυ ακομα πιο μυστικη απο τις άλλες πυλες γεματες μαγεια
για τις οποιες κανενας δεν τολμα να μιλησει
Μου ανηκεις επισης ,υπερτατη πύλη
Σε εμενα που κρατω το υπερτατο κλειδι των εννεα πυλων.
Ω πύλες ανοιξτε καθως σας φωναζω
Ειμαι ο κυριος του κλειδιου
