27-03-07

Eλειψα καιρο απο το blog καθως περασα ευχάριστες στιγμες....

Τι κριμα ειναι η δημιουργία κειμενων να συνδυάζεται με τον πονο...Τουλαχιστον σε εμενα ετσι λειτουργει...Στα πιο πολλα κειμενα εχει προηγηθεί πόνος γεννας....

..........................................

Αχ ποσο αρκει ενας ανθρωπος για να αλλλαξει τη ζωη πολλων.Ενας ανθρωπος με καλη διαθεση που πετα σπιθες και κατακαιει καθε μελαγχολία.....Αυτο ειναι...δεν θελει πολλα....Ενα φωτεινο χερι μπορει να τραβηξει πολλους απο τα σκοταδια....

Γιατι το βλεπω καθαρα...Η μελαγχολία ειναι σκοταδι...Ειναι αρωστια....Φυσικα εννοω τη μελαγχολία που πια γινεται μονιμη κατάσταση....

Και θα ερθει ο εντονα μελαγχολικος και θα μου πει << Μα εγω διακρινω αληθειες μεσα στη μελαγχολία μου,η χαρα σας δεν με πειθει,δεν μου λεει τιποτα>>.....Και ομως αδερφε μου οι αληθειες σου ειναι μονοπλευρες,προσπαθησε οσο γινεται να ισσοροπησεις....

.............................................................

Φυσικα τα λεω ολα αυτα για να τα ακουσω εγω καθως δεν ειναι λιγες οι φορες που ο εαυτος μου με τρομαζει....

Το νιωθω εντονα πως μεσα στην καρδια μας γινεται καθε μερα μια εναλλαγη εποχων (που αυτη η εναλλαγη μας βοηθα να ερθουμε πιο κοντα στην ελευθερια και την αληθεια) και φοβάμαι πολυ για τους ανθρωπους που εχουν εγκαταστησει αιωνιο χειμωνα ....

Xασμα

Τις τελευταιες μερες εχω θυμωσει με τον Λουκρητιο....

Και εχω θυμωσει γιατι δεν μπορω να δεχτω ενα τοσο λαμπρο μυαλο να πεφτει θυμα πλανης.....

Αναφέρομαι σε καποιες αποψεις του περι ερωτος....(Απο το De Rerum Natura)

Σε πολλα βεβαια σημεια συμφωνουμε παρα πολυ,σε τετοιο βαθμο που συγκινηθηκα καθως ενας ανθρωπος πριν τοσους αιωνες ειχε αισθανθεί και ειχε νιωσει ακριβως οπως εγω.Ειχε διακρίνει αληθειες που εμελλε να ταξιδέψουν τοσες χιλιαδες χρονια για να τις δουν και τα δικα μου ματια.Aνατρεχω σε προηγουμενες γραπτες σκεψεις μου και μενω εκπληκτος με την ταυτιση αποψεων.

Ετσι λοιπον δεν μπορεσα να μην δακρυσω διαβάζοντας:

<< Γιατι ακομα και αν λειπει το αγαπημενο προσωπο,το ειδωλο του ειναι παρον και το ονομα του γλυκο ηχει μεσα στα αυτια σου. >>

<< Το κορμι αποζητα το προσωπο που λαβωσε το νου με ερωτα γιατι ο ανθρωπος γερνει και σωριάζεται προς τη μερια που ειναι τραυματισμενος >>

<< Ο ερωτας ειναι η μονη περίπτωση οπου οσο περισσοτερα κατεχουμε αλλο τοσο μας καιει τα στηθη ποθος σφοδρος.Το νερο και η τροφη περνουν μεσα στο σωμα,και επειδή καταλαμβάνουν καθορισμενα μερη,ευκολα χορταίνουν την πεινα και τη διψα.Αντιθετα απο τη θωρια ενος ανθρωπου και το ομορφο προσωπο του τιποτα δεν δινεται στο σωμα για απολαυση,περα απο κουφια ειδωλα,ελπιδες θλιβερες που τις σαρωνει ο αερας.Οπως στα ονειρα που ο διψασμενος ζηταει να πιει μα αντι να βρει νερο να σβησει τη λαυρα που του καιει τα σωθικά,κυνηγάει ειδωλα νερου,και ματαια παλευει,και μενει διψασμενος μολονότι εχει βρεθει καταμεσής σε ορμητικο ποταμι και πινει αχορταγα-ετσι και στον Ερωτα η Αφροδίτη ξεγελα τους ερωτευμενους με ειδωλα.Οσο και να κοιταζουνε το σωμα που εχουνε μπροστά τους,δεν ικανοποιούνται,και ουτε μπορούν με εκεινα τα αβεβαια χερια τους που διατρέχουν ολο το κορμι να αποσπασουν κατι απο τα τρυφερα μελη.Και οταν ,τελος,μπλεγμενα τα κορμια τους χαιρονται τον ανθο της νιοτης,και αισθάνονται να φτανει η κορυφωση,και η Αφροδίτη ειναι εκει να σπειρει το γυναικειο αγρο, σφιχταγκαλιάζονται απληστα και γευονται τα σαλια ο ενας του αλλου,και ασθμαινοντας δαγκωνουν τα χειλη.Ματαια ομως,γιατι τιποτα δεν μπορούν να αποσπασουν απ’τον αλλον,μητε να διυσδεισουν και να χαθουν ο ενας στο σωμα του αλλου.Γιατι ειναι φορες που φαίνεται πως αυτο λαχταρούν και πως για αυτο πασχιζουν,ετσι παθιασμενα που σφιχτοδένονται με τα δεσμα της Αφροδιτης ενω τους λύνει τα μελη η δύναμη της ηδονης.Και τελικα οταν εκτονωθεί ο συσσωρευμενος στα νευρα ποθος,κομπαζει για λιγο η μανιασμενη πυρκαγιά.Μα η λυσσα επιστρεφει,τους ξαναπιανει η ιδια μανια και ζητούν να κατακτησουν αυτο που ποθουν,και δεν μπορούν εναν τροπο να μηχανευτουν για να νικησουν το κακο,και η κρυφη πληγη τους κανει να μαραζώνουν στην τοση αβεβαιοτητα. >>

Ομως ο Λουκρητιος(περα απο αυτες τις υπεροχες σκεψεις) προσπαθεί να πολεμησει τον Ερωτα ωστε να απελευθερωσει τον ανθρωπο απο τα δεσμα του.Τα κινητρα του ηταν ευγενη αλλα χρησιμοποιησε λαθος οπλα.Ο Λουκρητιος χρησιμοποιεί σαν οπλο τη λογικη και λεει


<< Καλυτερα να αποφευγεις τα ειδωλα και να αποδιωχνεις καθετι που τρεφει τον Ερωτα,να στρεφεις αλλου τη σκεψη σου,να εκκενωνεις το μαζεμενο σπερμα σου σε οποιοδηποτε σωμα παρα να το κρατάς για τον Ερωτα ενος και μονου προσωπου και να σε σκλαβώνουν οι εννοιες και ο πονος.Γιατι η πληγη οταν την τρεφεις παιρνει ζωη και χρονιζει,η τρελα μερα με τη μερα κερδιζει εδαφος και η τυρρανια γινεται πιο βαρια,αν δεν κλεισεις τις πορτες με καινουργια χτυπήματα και δεν τις γιατρεψεις οσο ειναι ακομα προσφατες,με τις περιπλανήσεις σου στην πανδημη αφοδιτη ή στρέφοντας τις σκεψεις σου σε αλλες κατευθυνσεις >>


Και συνεχιζει με λογικα επιχειρήματα να αναλυει τις αρνητικες επιπτώσεις του ερωτα.


<< Και βαλε ακομα πως σπαταλουν τις δυναμεις τους και πως τους αφανιζει η ταλαιπωρια,και βαλε ακομη πως ζουν υποταγμενοι στα νεύματα ενος αλλου,ξεχνουν τα καθήκοντα τους και καταστρεφουν την υποληψη τους.Και στο μεταξύ ξοδεύονται περιουσιες και μετατρέπονται σε βαβυλωνιακα αρωματα.....και η τιμια πατρικη περιουσια σπαταλιέται σε τιαρες και μιτρες και άλλοτε παλι σε πεπλα και υφασματα απο την Αλινδο και τη Κω.Συμποσια ετοιμαζονται και γλεντια με ωραιο διακοσμο και αφθονες λιχουδιες,παιχνιδια,ποτα αμετρητα,αρωματα,γιρλαντες και στεφανια...... >>


Και συνεχιζει με τη εξης προτροπή


<< Γιαυτο καλυτερα να φυλαχτεις απο τα πριν,οπως σου ειπα,το νου σου μην παρασυρθεις.Ειναι πιο ευκολο να μην παγιδευτεις στα διχτυα του ερωτα,παρα να πασχιζεις μετα να σπασεις τα δεσμα της Αφροδιτης,για να απελευθερωθεις. >>



Επειτα εξηγει πως ο ερωτευμενος εξιδανικευει το αντικειμενο του ποθου του

<< Γιατι αυτο συνηθως κανουν οι ανθρωποι που τους τους τυφλωσε το παθος και αποδίδουν στις γυναικες που αγαπούν χαρισματα που αυτες δεν εχουν.....μια μαυριδερη γινεται μελιχρους,η απλυτη βρωμιαρα γινεται αστολιστη,μια οποιαηποτε γαλανομάτα γινεται μικρη Παλλάδα....η μουγγη ειναι ντροπαλη...μια αλλη κοντευει να τα τιναξει απο την αδυναμια και τοτε γινεται μικρη ισχνη ερωμενη.....κτλ......αλλα εστω ,ας πουμε οτι ειναι οσο πανεμορφη θελεις...ειναι βεβαιο πως κανει(και αυτη) οτι ακριβως μια ασχημη:βγαζει και αυτη η κακομοιρα κατι απαισιες μυρωδιες και οι υπηρετριες της φευγουνε μακρια κρυφογελώντας >>


Και συνεχιζει με αλλα παραδείγματα για να δειξει πως ο ερωτευμενος βρίσκεται μεσα σε μια πλανη,πως μυθοποιει το αντικειμενο του ποθου του......


Σωστα αγαπητε Λουκρητιε , αλλα μηπως ολα αυτα δεν ειναι γνωστα?

Ο ερωτευμενος δεν ειναι καποιος κουτος.....ειναι απλα ερωτευμενος....Γνωριζει πολυ καλα οτι εξιδανικευει,δεν πιστευει σε παραμυθια,μια χαρα ειναι η λογικη του.....Ο ερωτευμενος δεν ειναι σε αυτη την κατάσταση επειδή η λογικη του πασχει ή επειδή δεν καταλαβαινει.....Αλλου ειναι το πρόβλημα.....

Ο ερωτευμενος πασχει απο κατι που τον ξεπερνα...Απο κατι που ειναι περα απο τη λογικη...Για αυτο και η ασθενεια του δεν μπορει να αντιμετωπιστει με λογικα επιχειρήματα.....Ειναι σαν να πας να τρυπησεις τη θαλασσα με σφαιρες......








Νομιζω οτι ο Goethe θα απαντουσε ειρωνικα στον Λουκρητιο

<< Αυτα θα μπορουσε κανεις να τα τυπωσει και να τα συστησει σε ολους τους παιδαγωγους >>

Αλλα και με αλλα αποσπάσματα απο τον Βερθερο....


<< Αλιμονο σε αυτον που μπροστά στο θεαμα (της ερωτευμενης) θα ελεγε:Την ανοητη!Αν περιμενε και αφηνε το χρονο να κανει τη δουλεια του,η απελπισια της θα κατακαθιζε,θα βρισκόταν καποιος αλλος να την παρηγορησει....Αυτο ειναι το ιδιο ακριβως με το αν ελεγε καποιος “ O ανοητος ,πεθαινει απο πυρετο!Αν μπορουσε να περιμενει μεχρι να ανανεωθούν οι δυναμεις του,να καθαρισουν οι χυμοι του σωματος του και να καταλαγιασει η ταραχη στο αιμα του,ολα θα πηγαιναν καλα και θα ζουσε μεχρι σημερα >>

Και επισης με το παρακατω παράδειγμα ( που ειναι αξιοσημειωτο ποσο πολυ ερχεται σε αντιθεση την παραπανω σκεψη του Λουκρητιου)

{ << Ενας νεος ειναι δοσμενος με ολη του την καρδια σε ενα κορίτσι,περναει ολες τις ωρες της ημερας κοντα της,ξοδευει ολες του τις δυναμεις,ολη του την περιουσια για να της δειξει την καθε στιγμη οτι της ανηκει ολοκληρωτικα.Ερχεται τοτε ενας καλος αστος,ενας ανθρωπος με δημοσιο αξιωμα και του λεει:<< Νεε μου.Το να αγαπας ειναι ανθρωπινο,μονο που πρεπει να αγαπας ανθρωπινα.Μοιρασε το χρονο σου,αφιερωσε ενα μερος στη δουλεια σου και το χρονο της αναπαυσης σου αφιερωσε τον στο κορίτσι σου.Λογαριασε την περιουσια σου και αφου εχεις αλυψει τις ανάγκες σου,δεν σου απαγορευω με οτι περισσεψει να της αγορασεις ενα δωρο,αλλα οχι πολυ συχνα,λογου χαρη στη γιορτή της ή στα γενεθλια της >> ... ” Αν ο ερωτευμενος μας τον ακουσει τοτε θα εχουμε να κανουμε με εναν χρησιμο νεαρο ανθρωπο,τον οποιο θα συστηνα ανεπιφυλακτα στον οποιοδηποτε ηγεμόνα να τον διορισει συμβουλο του.Μονο που ο ερωτας του θα εχει ξοφλησει και,αν ειναι καλλιτεχνις,και η τεχνη του >> }



Τελειώνοντας θα ηθελα να πω πως το χασμα που υπαρχει αναμεσα στον Λουκρητιο ( τη φωνη της απολυτης λογικης ) και τον Goethe ειναι το ιδιο χασμα που υπαρχει μεταξυ της πραγματικοτητας και τουΕρωτα.....Ισως αδικα να τον κατηγορω τον Επικουριο,ισως ειχε αρρωστησει απο Ερωτα και ο ιδιος και βασιστηκε στη λογικη για να γλιτωσει....μια υστατη προσπαθεια(καταδικασμενη σε αποτυχια) του ανθρωπου να πολεμησει αυτο που τον ξεπερνα ,με τα ευθραστα και άσφαιρα οπλα του.....

19-03-07

H Πραγα εχει μια υπεροχη πολυπολιτισμικοτητα...

Αχ και να ημουνα νεος...

Αχ και να ημουνα ξανα 23 χρονων...

Ποσα θα ζουσα αραγε....

17-03-07 ( Γραμμα )

Ποσο μου λείπουν οι παλιοι μου εαυτοι....

Εννοω αυτοι που ημουν πριν γνωρισω τη ματαιωση..... που μπορουσα να παω μια βολτα ή να πιω εναν καφε χωρις να εχω συνεχως στα χειλη μου την πικρη γευση του παραλογου.

Ορσαλια μου, ειναι τοσο διαφορετικοι οι εαυτοι που βιωνω στο περασμα των χρονων, που θεωρω αστειο να εχω ακομα το ονομα Τακης Βασιλοπουλος....Αν με συναντουσε καποιο παλιο εγω σιγουρα θα με χαστουκιζε που ειχα το θρασος να κλεψω το ονομα του....

Ωστόσο προσποιούμαι οτι με αγαπαω ακομα...Καμια φορα με φροντιζω σχολαστικα....

Αλλα ας το αφησω αυτο...

Νιωθω οτι κερδιζω κατι σημαντικο απο το ταξίδι μου στην Πραγα....Αυτο ειναι η αποσταση...Θα μπορουσα να ειχα κερδισει αυτην την αποσταση σε μια σπηλια σε ενα κρητικο βουνο και σιγουρα αυτα τα δυο δεν θα διεφεραν και πολυ για εμενα.....

Θα ελεγα παλευω με την αποσταση.....Την εξαναγκάζω να μου πει τα μυστικα της...Να μαθω ,να μαθω για εμενα .......Ηδη ενα μεγαλο μάθημα ειναι οτι δεν γινεται να ξεφυγεις απο την ρουτίνα,απο τη συνηθεια.....Ισως ειναι καποια μυχια αμυνα του ανθρωπου να δημιουργει περιβάλλοντα που εχουν μεσα τους την οικειότητα και τη σιγουρια μιας ρουτινας....

Πρεπει να μαθω λοιπον να ζω και με την συνηθεια....

Δεν σου κρυβω οτι δεν ειμαι καθολου ευτυχισμενος.....Φυσικα δεν μιλω για μια κατάσταση Νιρβανας αλλα για αυτες τις μικρες στιγμες που άλλοτε γεμιζαν τις μερες μου.....Εχει να με επισκεφθει τετοια στιγμη αρκετο καιρο......Νιωθω με σιγουρια πως ολα αυτα οφείλονται σε κατι εσωτερικο που εχει αρχιζει να σαπιζει....

Με λυπη μου παρακολουθώ την πορεια μια καρδιας που χωρις να το θελει σιγοσβηνει.

Νιωθω να ειμαι πιο ελευθερος απο ποτε,νιωθω να κατανοω τα γυρω και τα εντος μου πιο πολυ απο ποτε αλλα ταυτοχρονα νιωθω (πρωτη φορα τοσο εντονα) τον θανατο,την αδιαφορια και την κουραση.....

Ισως δεν ειμαι φτιαγμενος απο εκεινο το σκαρι που αντεχει το παραλογο.....

Ποσο χαιρομαι τους συνομιλικους μου,γεματους ζωη,να λικνιζουν το κορμι τους ακολουθωντας καποιο μπιτακι,να φλερτάρουν,να επιβεβαιώνουν τη ζωη.....Οταν ειμαι μαζι τους συνηθως τους χαζευω πινοντας εναν ποτο στη μπαρα,καπνίζοντας ενα τσιγαρο,με ενα σκεπτικο μα και ξενερωτο υφος.....Διπλα τους νιωθω διπλη την αναπηρια μου....

Θα θυμάσαι ποσο μου αρεσε να αρχιζω φιλοσοφικες συζητησεις για την ύπαρξη,την αγαπη,τον ερωτα,τον θανατο...ποσο μου αρεσε να εμβαθυνω και να συζητω με τις ωρες.....Δυστυχως και αυτο εχει χαθει...Οταν η κουβέντα με καποιο ατομο πηγαινει σε αυτα τα ζητήματα πεταω τις ιδιες φρασεις καθε φορα,κανω πως ακουω αυτα που μου λεει αλλα κατα βαθος βαριέμαι και αδιαφορω απιστευτα....Δεν βρισκω κανενα λογο να ασχολούμαι με τετοια πραγματα μιας και το μονο που μου φερνουν ειναι απορια και πονο…..


Οχι,η αιτια της θλιψης μου δεν ειναι συγκεκριμενη....Δεν αφορα τον συγκεκριμενο θανατο καποιων αγαπημενων ή τον ανεκπληρωτο Ερωτα(χα,γιατι υπαρχει και εκπληρωμενος?) για την ...... ή καποια αλλη κοπελα. Ολα αυτα(που μπορει να μην ξεπεραστουν και ποτε- πως ξεπερνας κατι που σε ξεπερνα?) απλως ηταν μια εισαγωγή και ενα μάθημα για εμενα.
Αυτο που αποτελεί το θανατο μου και το παραλογο της ζωης δεν περιοριζεται σε συγκεκριμενα γεγονότα,ειναι διαχυτο και βρίσκεται παντου,στο μαξιλάρι που σφιγγω την αγκαλια μου,στο ποτήρι νερο που πινω,στο <<καλησπερα>> που λεω,στην παραμικρη μου κινηση....Αρκει να το νιωσεις μια φορα και μετα γινεται ενα με το δερμα σου.


Στα γραφω αυτα γιατι εισαι ενα απο τα ελαχιστα ατομα που θα μπορουσες να νιωσεις το θανατο μου....Και ισως αν συμβεί αυτο να μου δωσεις αυτην την γλυκοπικρη αισθησης της ικανοποιησης που εχει καποιος οταν τον κατανοεί μια αλλη ύπαρξη.

16-03-07

Δεν υπαρχει θεραπεια για αυτο που νιωθω

Αν συνεχισω πρεπει να μαθω να ζω με την ανησυχια

Να της λεω καλημερα οταν ξυπνω

και να την καληνυχτιζω πριν πεσω για υπνο


Ειναι ο μονος τροπος


Οποιος δεν αντεχει ανοιγει την πορτα και φευγει

Οποιος δεν αντεχει διαλεγει την μονη αξιοπρεπεια που του απομενει


Ελατε τωρα ηθικολογοι να μου πειτε

πως η αυτοκτονια ειναι ισοδυναμη της δειλιας

Ελατε τωρα επιστημονες να μου πειτε

πως το να αποφασιζει κανεις για την υπαρξη του εμπεριεχει ψυχοπαθολογια


Σκεψεις αναπηρων μυαλων...


Ηρθατε ποτε αντιμετωποι με το συμπαν?

Υπηρξατε εστω για λιγο ποιητες? ( για να θυμηθω τον Καρουζο)


Δεστε ,αυτη τη στιγμη

χορευω με την ελευθερια...

Εσεις???

14-03-07

Παρατηρητης.

Mονο.

Τα γεγονότα,οι ανθρωποι,τα αισθήματα

περνανε και δεν ακουμπανε.


Αδιαφορος.


Αν κατι με σωζει ειναι η επιθυμια….

απομεινάρι ζωης μεσα μου?


Μεσα απο την κλειδαρότρυπα

Κοιτω τους αλλους να ζουν

και απορω…..


και ντρεπομαι για τον θανατο μου !

Sex museum

Ο ερωτας ειναι το πεδιο που οι διαστροφες ( εφόσον υπαρχει οι συγκατάθεση των ενηλικων ατομων που περνουν μερος) δικαιολογούνται.

Ο ερωτας ειναι ενα πεδιο οπου δεν χωρα η συνηθεια.Ειναι εκ φυσεως απληστος….

Φανταστειτε δυο εραστες που κανουν ερωτα και εχει γνωρισει ο καθενας το σωμα του αλλου απειρες φορες.Δεχομαι την αποψη πως καθε φορα ειναι καινουργια εξερευνηση και γνωριζεις τον αλλον σε βαθος ερωτικα αλλα μοιραια επερχεται η συνηθεια…

Με λιγα λογια oτι και να λεει το μυαλο το σωμα εχει τη δικη του λογικη,απλα βαριέται…

Και αν δεν παει σε αλλο σωμα για να χορτασει την πεινα του τοτε επινοεί τεχνικες για να δημιουργησει ενα νεο πεδιο ηδονης,μια καινουργια φαντασιωση..Που και οταν αυτη ικανοποιηθει ακυρωνεται....προκαλωντας αναζητηση καινουργιας,διαφορετικης ηδονης ...και ο φαυλος κυκλος συνεχιζεται

Ναι,αυτη ειναι η λεξη κλειδί,φαντασιωση….και αυτο που υπονοείται….......

Ειχα την ευκαιρια λοιπον να δω ζωντανα τις προσπαθειες του ανθρωπου να προσεγγισει τον πλανητη της ηδονης και να γινει μονιμος κατοικος του.Προσπαθειες που αν και αυξανουν πολλες φορες την ηδονη ως προς την μονιμοτητας ειναι εκ των προτερων αποτυχημενες μιας και η ηδονη δυστυχως ερχεται μονο προσωρινα(στιγμες εκστασης) και οσο την πλησιαζεις τοσο βαθαινει, απομακρυνεται και ζητα το καινουργιο.




Μουσειο του σεξ λοιπον στην Πραγα....

Eιχε τα παντα....

Μπορουσες να παρατηρησεις τα εργαλεια του πουριτανισμου...

Ο ελεγχος των αυνανισμών των παιδιων απο γονεις μεσω ειδικων στολων που εδεναν σφιχτα στο σωμα ή αλλων <<κελιων>> των γεννητικών οργανων







Η παρακολουθηση του εκάστοτε πεους με ειδικα ηλεκτρικα δαχτυλιδια που ειδοποιουσαν αν ερχοταν η ανεπιθυμητη στυση





Ενδυμασιες που αν και επετρεπαν την σεξουαλικη επαφη απαγορευαν την<<βρωμικη>> συνεύρεση των σωματων







Και δεν ελειπαν βεβαια και οι ζωνες αγνοτητας








Στο <<η ιστορια της ζωνης αγνοτητας>>,ανωνυμου συγγραφεoς γινεται μια εκτενής αναφορα για αυτην την φρικιαστικη κατασκευή....Κατασκευαζοταν απο διαφορα υλικα αλλα οι πιο αποτελεσματικες ηταν φυσικα οι σιδερενιες....Ο συζυγος που πολλες φορες αναγκαζόταν να λειπει μηνες και χρονια στον πολεμο ή σε ταξιδια παρήγγελνε την ζωνη αγνοτητας σε εναν σιδερα και κρατουσε αυτος το κλειδί...βεβαια υπηρξαν περιπτωσεις παραβιασης της ζωνης ειτε με αντικλειδια ειτε με σπασιμο....Βλεπετε το παθος τα σαρωνει ολα....

Μπορουσες να θαυμασεις διαφορες κατασκευές ηδονης που ειλικρινά θα ηθελα να εχω

Οπως μια καρεκλα για τριο...





Ή ειδικες κατασκευες για αγαπημενες στασεις
















Ή εναν περιστρεφόμενο τροχο



Ή το παρακατω που ειναι στηθος και κολπος σε ενιαια ευχαριστηση




Βεβαια πρεπει να ομολογησω πως οι προνομιουχες για τις οποιες εχει κατασκευαστει η πλειοψηφεια των μηχανών ειναι οι γυναικες...πως αλλιως,ειναι το φυλο που κατα τη γνωμη μου ειναι πιο πληρες σεξουαλικα....

Ετσι δεν ελειπε η ποικιλια μεγεθών








Μια ειδικη τραμπαλα



Ενα υδροδυναμικο πεος




Ομοφυλοφιλικα εργαλεια



Αλλα και αντιαλλεργικοι γυαλινοι δονητές






Βεβαια το κορυφαιο που εκαι θαυμασα και την φαντασία του ανθρωπου ηταν η παρακατω μηχανη που εκτος απο τον οργασμο υποσχόταν και ξυσιμο της πλατης.Και αυτη η συσκευη βεβαια φτιαγμενη για γυναικες (απο αντρες φαντάζομαι)







Επισης υπηρχε μια καρεκλα ,παραδεισος για ουρο-κοπρο-λαγνους(με ειδικη τρυπα στη μεση)




Αλλα και πολλα σαδομαζοχιστικα εργαλεια










Για οποιον εντέχει τον πονο υπαρχει και pearcing



Τελος υπηρξε και προβολη πορνοταινιας δεκαετιας 1920....Περιεργο πως αλλαζουν τα προτυπα....










(Στην φωτο ενας φιλος,ο Γιαννης)

Πικρη αληθεια

Nιωθω οτι σε απατω με κατι που δεν οριζω,

την επιθυμια....

Που να ξερει αυτη απο αγαπη...

Πως να καταλαβει τι νιωθω οταν σε κοιτω στα ματια.

Τυφλα αναζητα σαρκα,

απαιτει το << καινουργιο >> στο βωμο της ηδονης.


(Συγχωρα με για αυτα που γραφω ,δεν ντρεπομαι,θα ντρεπομουν αν δεν τα εγραφα......Πραγματικα δεν ξερω,ισως θα ηταν προτιμοτερο να ειχαμε γνωριστει οταν ειχαμε κορεσει και οι δυο την ερωτικη μας επιθυμια-ή ας μιλω καλυτερα μονο για εμενα-οταν ενιωθα πως η επιθυμια μου θα μπορουσε να περιοριστει σε ενα ατομο......Φοβαμαι ομως πως αυτο ειναι μια ουτοπία,πως η επιθυμια αυξανει οσο πολυπλευρα προσεγγιζεις την ηδονη, μια αλλη Λερναια Υδρα....Συγχωρα με, πραγματικα δεν γνωριζω.....)

Το νεκροταφειο διπλα στην πολη Τrebic

Δεν εχω ξαναδει κατι τοσο ομορφο που να σχετιζεται με το θανατο

Θα ηθελα να κατσω σε μια γωνια και να διαβασω Dickinson η για αλλη μια φορα το Βερθερο του Goethe

Σε ενα μονοπατι που θαρρεις πως βγηκε απο παραμυθι

Ενα αγορι και ενα κοριτσι γνωριζονταν για πρωτη φορα


Κατι με κετρισε και την παρατηρουσα απο την αρχη της εκδρομης

Την παρατηρουσα μεσα απο την κλειδαροτρυπα του ανεκπληρωτου


Οταν την πλησιασε καποιος ενιωσα πως ηταν κατι φυσικο...να υπαρξει αλλος .


Τα αθωα χαμογελα επακολουθησαν τρανταχτα γελια και πειραγματα

Στα δωματια του επεκεινα

Αναμεσα στη σιωπη των νεκρων

Δυο χερια ακουμπουσαν δειλα το ενα το αλλο



Για αλλη μια φορα ενας Ερωτας γεννιοταν

Για αλλη μια φορα μεσα στον Θανατο

Mikros ippotis

Eida ayto to paidi na periferetai stoys dromoys tis Pragas....

Me ta xilina opla tou....

Den koitouse giro tou

Den xero pio kosmo eixe plasei sto myalo toy....

gia na xefigei apo ayton...

Isos itan kapoios ippotis poy eixe os skopo na sosei tin agapimeni tou....

Eixe kati magiko sta matia toy kathos sikone to spathi tou

kai eskize ton aera...kai eskize sta dyo tin pragmatikotita

Moy thinise to louloudi tou mikrou prigipa poy eixe mono liga agathia

gia na iperaspisei ton eayto toy apenanti se olo to simpan

Proino tsigaro

To krato anameno

ta xeria ponane apo to kryo.

To timima tis sintrofias toy.(ena apo ta polla)

To sbino,vazo ta xeria stis tsepes

arxizo pali na ta aisthanomai,

ma tora krionei i psixi mou

04/03/07

Einai ego kai esi poy exoyme ena aperanto monopati na dianysoume

Einai oi foboi mou

Einai i prooptiki tis eleytherias

Einai to agnosto,

i iparxi.....

O Robert Frost to leei kalytera.........The woods are lovely, dark and deep,But I have promises to keep,And miles to go before I sleep,And miles to go before I sleep.......

(foto ,xorio exo apo tin Praga)

03/03/07

Mipos eimai arketa gerasmenos gia kaimourgio xekinima?

Giati niotho ta podia mou baria kai to kormi mou san na to denoun xilies alisides?

Mipos asprisan noris ta malia mou?

Giati bariemai toso?

Me mia baremara pou den exei afeleia alla vatheia sinidisi...

Isos prepei na zoume orismena pragmata se kathe ilikia,na kanoume ena orismeno arithmo skepseon, dioti an den prosexoume orimazoume kai sapizoume proora....niothoume geroi kai den tairiazoume me atoma oute tis ilikias mas oute kamias ilikias....apoktoume mia ilikia pou apoteleitai apo simpiknomeno xrono,mia ilikia pou einai exo apo to xrono,exo apo katheti,isos kai exo apo ton idio mas ton eayto .

giayto isos bariemai kai emena ton idio

Agalia

Ayti i agalia kathos stekomoun monos kai gematos skepseis sto stathmo Staromestska tis Pragas moy zestane tin psixi

I agalia dyo agnoston agaliase kai emena

01/03/07

Monos se mia xeni poli

Sinanto ton idio gnorimo eayto mou

Ayton poy bariemai

Telika den allazei tipota opou kai na pas


Ena ageliko prosopo me boithise na ftiaxo ta xartia mou

Itan i proti kopela pou gnorisa stin Praga

Me pige na vgalo fotografies,mou eipe na xamogelaso

Itan evgeniki kai omorfi

Xairetithikame kai xathikame

Prospatho na sigratiso to prosopo tis

na min to xaso

ma kathe deyterolepto poy perna h eikona toy alloionetai

xanetai

stin adinami moy mnimi

poy ola mou ta klevei


ANEKPLIROTO

kai pali

kai pali

kai pali

kai pali

...................................................