Δεν ειναι λιγες οι φορες,
το βραδι,
ξυπναω τη Γεωργια
ζητωντας καποια παρηγορια,
στην τρυφεροτητα,
μια αγκαλια.
Φοβαμαι.
Οσο μεγαλωνω
τοσο πιο πολυ η αιτια του φοβου
ολο και πιο πολυ θολωνει
γινεται περισσοτερο απροσδιοριστη
ολο και πιο πολυ δεν υπαρχει καν αιτια
μονο φοβος.
Monday, February 25, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)