Sunday, August 08, 2010

08\08\10

Ο Δημου εβαλε γερες και υγιεις βασεις στον ορθολογισμο μου.

Τον οποιο απογειωσαν μετεπειτα αλλοι οπως ο Dawkins,dennet,δαρβινος,χιουμ,ρασσελ κ.α

Η αθεια(αν και πολυ σημαντικη) δεν ηταν ποτε σκοπος.

Σκοπος και ζητουμενο(αν υπηρχαν) ηταν να βλεπω τη ζωη καταματα,με κοτσια,με εντιμοτητα.

Η αθεια ηρθε σαν φυσικο επακολουθο αυτης της στασης ζωης.

Απροσδοκητα εγινα πιο ανθρωπινος,πιο αλτρουιστης,πιο αληθινος.

Ο φοβος δυστυχως δεν εφυγε.

Πηρε αλλη μορφη.

1 comment:

Suzannne takes you down... said...

Μην υποτιμας το φοβο. Ειναι η κινητηρια δυναμη της ζωης. Ολα τα υπολοιπα συναισθηματα σε σπρωχνουν προς το θανατο...