Σε επλασα
και τωρα στρεφεσαι εναντιον μου,
με καταδιωκεις πετωντας βελη παλια μου λαθη
Το δημιουργημα καταδιωκει τον δημιουργο…
Νιωθω λιγο σαν το δρ Φρανκεσταιν
αραγε να εδειξα και εγω απληστια?
Σε παρατηρω και απορω
αλλα γνωριζω…
Οτι δημιουργησα δημιουργησα
τωρα δεν πιανει πια ο λογος μου
τωρα ο πηλος εφυγε απο τα χερια μου
ακολουθει το δικο του δρομο
και ετσι πρεπει….
Στο τελος του δρομου θα ξανασυναντηθουμε
και κατι απ΄τις χαρακιες του σωματος σου
θα θυμιζει ακομα τις αιχμες των νυχιων μου.
No comments:
Post a Comment