Το νεκροταφειο διπλα στην πολη Τrebic
Δεν εχω ξαναδει κατι τοσο ομορφο που να σχετιζεται με το θανατο
Θα ηθελα να κατσω σε μια γωνια και να διαβασω Dickinson η για αλλη μια φορα το Βερθερο του GoetheΣε ενα μονοπατι που θαρρεις πως βγηκε απο παραμυθι
Ενα αγορι και ενα κοριτσι γνωριζονταν για πρωτη φορα
Κατι με κετρισε και την παρατηρουσα απο την αρχη της εκδρομης
Την παρατηρουσα μεσα απο την κλειδαροτρυπα του ανεκπληρωτου
Οταν την πλησιασε καποιος ενιωσα πως ηταν κατι φυσικο...να υπαρξει αλλος .
Τα αθωα χαμογελα επακολουθησαν τρανταχτα γελια και πειραγματα
Στα δωματια του επεκεινα
Αναμεσα στη σιωπη των νεκρων
Δυο χερια ακουμπουσαν δειλα το ενα το αλλοΓια αλλη μια φορα ενας Ερωτας γεννιοταν
Για αλλη μια φορα μεσα στον Θανατο
9 comments:
Ξέρεις Τάκη διαβάζοντας τα κείμενα σου, είναι σαν τα έχω γράψει εγώ(cliche). Τι να 'ναι αυτό που δίνει στους ανθρώπους τα χαρακτηριστικά τους. Υπάρχει προδιάθεση... γονιδιακή? Θα μου έλυνε αρκετά ερωτήματα μια τέτοια απάντηση. Αν ήξερα ότι υπάρχει ίσως μου έλυνε και την ίδια την μελαγχολία...
Xairomai pou me niotheis,einai i moni parigoria ,h katanoisi....
ma kai vevaia iparxei prodiathesi gonidiaki
I epistimi dexetai pos o xaraktiras tou anthropou diamorfonetai gonidiaka alla kai apo to perivallon ( eidika sta prota xronia tis zohs )
Ma den prokeitai na figei i melagxolia,oute kai i anisixia,akoma kai an apokriptografiseis ton mixanismo tis....
Einai kati mesa mas pou mas orizei...
San ton erota,akoma kai an kapoios mou exigouse ton mixanismo tou nomizeis tha imoun se thesi na ton nikiso?
Pionia tou myalou mas eimaste...e,kai elpizoume oti iparxei eleftheri voulisi,etsi theloume na pistevoume ( me sigxoreis an akougetai midenistiko )
Δεν μένει τότε παρά να αποκρυπτογραφήσουμε τα ερεθίσματα από το περιβάλλον μας γιατί διαφωνώ μαζί σου και πιστεύω ότι αν ξέρουμε έστω και λίγο το μηχανισμό της "μελαγχολίας" υπάρχει πιθανότητα "νίκης". Ίσως το έθεσα λάθος και αυτό οφείλεται στο ότι δεν ξέρω τους μηχανισμους του μυαλού! Μάλλον πιο σωστό θα ήταν το anxiety που συνοδεύει τη μελαγχολία και πηγάζει από τις ανασφάλειές μας. Αυτό το anxiety, ο φόβος αν θες, είναι που πιστεύω ότι μπορεί να κατευναστεί και να εξημερωθεί. Μπορεί και να μην έχουμε καμία δύναμη πάνω στα γονίδια μας, όμως το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να αγωνιστώ μέχρι να ρθει κάποια ισορροπία. Τουλάχιστον θα έχει παραχθεί μια σκέψη ή αν είμαστε τυχεροί ένα έργο τέχνης...
"San ton erota,akoma kai an kapoios mou exigouse ton mixanismo tou nomizeis tha imoun se thesi na ton nikiso?"
Ποιός ο λόγος να νικήσεις τον έρωτα? Οι περισσότεροι τον επιδιώκουν...
Ο έρωτας σε γεμίζει ακόμα και όταν σε έχει απογοητεύσει. Αυτό που προσπαθώ να περιγράψω είναι ο "θάνατος" του έρωτα και η αγωνία για το πως και αν θα έρθει η ανάσταση. Αρνούμαι να ζήσω, όχι μελαγχολικά αλλά όπως είπα φοβισμένα, χωρίς ουσία. Δεν θέλω να εξηγήσω τον έρωτα, δε γίνεται. Θέλω να κάνω κάποιου είδους ανακοχή με τον εαυτό μου και να εκμεταλεύομαι τη μελαγχολία μου δημιουργικά. Όχι να πέφτω πιο χαμηλά.
@viola
Δεν να τον νικησω απλα τον φοβαμαι ....οπως αναφερω πολλες φορες μοιαζει με τον θανατο... δεν ξεχωριζουν ο ενας απο τον allon
@ntagla
Σε νιωθω,μακαρι να βρουμε ( αν και δεν νoμιζω ) αυτην την πολυποθητη ισσοροπια,αρκει να μην χασουμε σε εκσταση
μοιαζει με τον θανατο... δεν ξεχωριζουν ο ενας απο τον allon
Ο θανατος συμβαίνει θες δε θες. Ο ερωτας είναι ευλογία. Το να τον φοβασαι και να τον πολεμας (το έχω κάνει πολλάκις) μόνο προβλήματα φέρνει. Μετα είσαι νεκρός απο μέσα. και είναι χειρότερα. Θα ερωτευτείς, θα φας τα μούτρα σου, θα ξανασηκωθείς, θα ξαναπέσεις, και πάει λέγοντας. Ο πόνος γενικώς, και ειδικότερα του έρωτα, είναι ένδειξη ότι ζεις.
Γι αυτό ζούμε άλλωστε...
@viola
Den diafono katholou...
Mono sto an einai evlogia exo enstaseis...
Exo dei ti skoteini plevra tou...
Den exro...epexo...apla den xero
Post a Comment