αφιερωμενο σε αυτους που δεν ξεχνουν απο επιλογη,πεποιθηση ή αναπηρια
Χρειαζεται ενα εξαιρετικο γεγονος
στη ζωη ενος ενθρωπου
οπως ενας ερωτας
ή ενας θανατος
για να κλονισει τον ληθαργο
ή τη γαληνη του
να του αλλαξει τη ματια και τον τροπο να υπαρχει.
Χρειαζεται ενα εξαιρετικο γεγονος σε μια χωρα
( αντιστοιχο του ερωτα και του θανατου )
οπως μια βιβλικη καταστροφη
απο πλημμυρα
πυρκαγια
ή πολεμο
ωστε να συμβει ενα ξυπνημα ομονοιας
αγαπης και αλληλοσυμπαραστασης
Μα ο χρονος ξεπλενει
τα εξαιρετικα γεγονοτα...
ξεπλενει την μνημη...
Ετσι δεν χρειαζονται παρα καποιοι μηνες
ή γιατι οχι ,καποιες μερες
μια γυναικα
ενα σπιτι
λιγα χρηματα
μια στρωμενη ζωη
ή μια υποσχεση στρωμενης ζωης
η μεθυστικη δυναμη της συνηθειας
ωστε ο ανθρωπος να ξεχασει το μεταιχμιο που εζησε
στον ερωτα
στον θανατο
ωστε οι πολιτες της χωρας
να επιστρεψουν
παλι
ομορφα
στο μισος και την αδιαφορια που τοσο καλα γνωριζουν
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
"στο μισος και την αδιαφορια που τοσο καλα γνωριζουν"
Όχι,όχι μίσος.Αδιαφορία σίγουρα,ματαιοδοξία,κουτοπονηριά
Ακόμα και κλεψιά
Αλλά όχι μίσος
Πιστεύω πως κ οι εμπρηστές,συμμετρικοί ή ασύμμετροι,δε μισούσαν.Ούτε ψυχικά διαταραγμένοι ήταν.Απλά,έκαναν λάθος στη στάθμιση των συμφερόντων.Από έλλειψη παιδείας και πολλά άλλα άγνωστα προς το παρόν στον κοινό πολίτη-θεατή
Σε κάθε περίπτωση,η κοπέλα(συνάδελφός μου) που έψαχνε να βρεί παρέα για τη συναυλία του Χατζηγιάννη,την ώρα που της περιέγραφα αυτά που είδα και έζησα λίγο μακρύτερα απ'τα μέτωπα της φωτιάς,σίγουρα θα ξεχάσει. Σε διαβεβαιώ πώς έχει ξεχάσει ήδη.Αυτή είναι η ασύμμετρη απειλή.Για το περιβάλλον,τη χώρα,την ανθρωπότητα...
Οι υπόλοιποι...ας κλάψουμε λίγο ακόμα.Τα δάκρυα καμία φορά καθαρίζουν και τα μάτια και την ψυχή
Post a Comment