Και μετα το θανατο ξανα ηδονη,και ξανα...και ξανα!!!

<<Να λες την προσευχη σου πριν κοιμηθεις>>,
ελεγε η γιαγια με αυστηρο υφος....
Και εγω φυσικα την ακουγα
και πριν κοιμηθω ελεγα κατι δικο μου,
αυτοσχεδια εξομολογηση ημερας....
Ποτε μου δεν καταφερα εξαλλου να μαθω
το πατερ ημων απ’εξω.....
Ετρεμα καθε πρωι
μη με σηκωσει ο δασκαλος να πω
αυτο το ακαταλαβιστικο ποιημα.....
Επειτα απο πολλα χρονια
απελευθερομενος πια απο τα φαντασματα
τη θεση του προσωπο Του πηρε η ηδονη....
Και ετσι πια
ελλειψει προσευχης και διαδικαστικων
πριν κοιμηθω
μεταλαβαινω το σωμα της
αλλοτε ανασκελα
αλλοτε στα τεσσερα
αποτιοντας φορο τιμης
στον ενα και μοναδικο θεο μου
2 comments:
κι ο έρωτας,προσευχή είναι,Τάκη...
H μονη για εμενα...
Post a Comment