27-03-07

Eλειψα καιρο απο το blog καθως περασα ευχάριστες στιγμες....

Τι κριμα ειναι η δημιουργία κειμενων να συνδυάζεται με τον πονο...Τουλαχιστον σε εμενα ετσι λειτουργει...Στα πιο πολλα κειμενα εχει προηγηθεί πόνος γεννας....

..........................................

Αχ ποσο αρκει ενας ανθρωπος για να αλλλαξει τη ζωη πολλων.Ενας ανθρωπος με καλη διαθεση που πετα σπιθες και κατακαιει καθε μελαγχολία.....Αυτο ειναι...δεν θελει πολλα....Ενα φωτεινο χερι μπορει να τραβηξει πολλους απο τα σκοταδια....

Γιατι το βλεπω καθαρα...Η μελαγχολία ειναι σκοταδι...Ειναι αρωστια....Φυσικα εννοω τη μελαγχολία που πια γινεται μονιμη κατάσταση....

Και θα ερθει ο εντονα μελαγχολικος και θα μου πει << Μα εγω διακρινω αληθειες μεσα στη μελαγχολία μου,η χαρα σας δεν με πειθει,δεν μου λεει τιποτα>>.....Και ομως αδερφε μου οι αληθειες σου ειναι μονοπλευρες,προσπαθησε οσο γινεται να ισσοροπησεις....

.............................................................

Φυσικα τα λεω ολα αυτα για να τα ακουσω εγω καθως δεν ειναι λιγες οι φορες που ο εαυτος μου με τρομαζει....

Το νιωθω εντονα πως μεσα στην καρδια μας γινεται καθε μερα μια εναλλαγη εποχων (που αυτη η εναλλαγη μας βοηθα να ερθουμε πιο κοντα στην ελευθερια και την αληθεια) και φοβάμαι πολυ για τους ανθρωπους που εχουν εγκαταστησει αιωνιο χειμωνα ....