30/07/07

Θελω να πω

σε εσας,

δεν εισαστε πολλες

μια

δυο

αντε τρεις

αυτες που

αγαπησα

και ερωτευτηκα....

θελω λοιπον

να σας πω

αυτο που ειχε πει ο Ντυλαν Τομας

σε μια αγαπημενη

<<Σε αγαπω αλλα ειμαι μονος>>


...................................................................................

Ποσο θα ηθελα

να βρω καποιον

που να με περικλειει σαν κυκλος

ομοκεντρος

να ηρεμησω

να νιωσω λιγο ξεγνιασια

στην γαληνη της κατανοησης του


Ειναι μεγαλο πραγμα να σε κατανονουν

ξεκουραζεσαι

ζεστενεσαι


.......................................................................


Σημερα στεκομουν

εξω απο το δημοτικο ωδειο καλαματας

το σκεφτηκα πολλες φορες πριν παω

δεν μου αρεσει να γυριζω πισω

η νοσταλγια

ειναι κατι που δυσκολα αντεχω

χωρις να σπασω


Δεν επρεπε να παω.


...................................................................................


Βεβαια αυτα που μου προσφερε

μονο λιγα δεν ηταν

και μονο που μπορω

και παιζω στο πιανο

τραγουδωντας ταυτοχρονα

Χατζιδακι

ειναι μερικες φορες ισαξιο

με το να κανεις ερωτα


.....................................................................................

Αυτες τις μερες εμαθα να ερμηνευω

την Νεραιδα του Μαραμη

σε ποιηση Λορκα


Βρήκαν σήμερα στη λίμνη
μια νεράιδα πεθαμένη.
Είναι έξω από τη λίμνη
καταγής σαβανωμένη.

Ένα ψάρι στους μηρούς της
όλο έρχεται και πάει.
Ο άνεμος της λέει "μικρή μου!"
μα εκείνη δεν ξυπνάει.

Τα μαλλιά της από φύκια
είναι ξέπλεκα στους βράχους
κι έχει ξέσκεπα τα στήθια
που ριγούν απ' τους βατράχους.

Ο Θεός να σε φυλάει.
Για την κόρη των λιμνών
πάμε να προσευχηθούμε
στην Κυρά των Ποταμών.

Έπειτα δυο κολοκύθες
θα της βάλω στα πλευρά
να μπορεί να κολυμπάει
πάνω στ' αλμυρά νερά.

..............................................................................

Τον αγαπω τον Λορκα

Πολυ

..............................................................................

Ποσο καλυτερη θα ηταν η κοινωνια μας

αν ειχε εξοικιωθει με την ιδεα του θανατου

Μερικες φορες τον αγαπω τον θανατο

οχι τη φθορα,

απλα το μηδεν

τον φανταζομαι σαν εναν νεο

ομορφο

ξανθο

λαμπερο

Για τον ιδιο λογο αγαπω και την τρελα

ενα μηδεν ειναι και αυτη.....(και ταυτοχρονα τα παντα)


Στο μηδεν δεν υπαρχω

για αυτο το αγαπω...

και το βασικο

δεν εχει πονο


Ωστοσο ποιος μπορει να ξεφυγει

απο το ενστικτο επιβιωσης

αλλα δεν ειναι μονο αυτο

ειναι και αυτος ο ηλιος

ο τοσο ομορφος


Τοσο απολυτα ομορφος

που σωστα τον λεει ο ποιητης

<<θανατο μεσ΄τους θανατους>>