Wednesday, August 27, 2008

27/08/08

Tα εντομα πετουν γυρω απο την λαμπα

το φως της μπερδευει τα ενστικτα τους

Ο ανδρας και η γυναικα πετουν γυρω απο τον ερωτα

ο ερωτας μπερδευει τη σεξουαλικοτητα τους...


Οχι,

σιγουρα δεν ειναι προγραματισμενοι για Αυτον...


Πισω απο το σεξ

θα ελεγε ο Σοπεναουερ

κρυβεται το δαιμονιο του ειδους

ενω ο Ντοκινς δειχνει το γονιδιο

που παλευει για την αιωνιοτητα του....


Αλλα για τον ερωτα?

Αυτον τον ανταρτη της σεξουαλικοτητας?

Αυτον τον ασωτο υιο που αποκτα αυτονομια κοροιδευοντας ?

Αποσπασθεν κομματι ενστικτου που αποκτα συνειδηση?

Τι εχετε να πειτε για αυτον?


Ο ερωτας βγαζει τη γλωσσα στη σεξουαλικοτητα

και αν αυτη ποτέ τον χρησιμοποιησε

τωρα την ξεπερνα

περα απο τη φυση

εξω απο τη φυση

φτυνει καταμουτρα αιωνες δαρβινικης εξελιξης

δεν νοιαζεται

ενδιαφερεται μονο να υπαρξει μεχρι να σβησει(Αν...)


Τα εντομα καιγονται καθως ακουμπουν την λαμπα

απομακρυνονται

και ξαναπεφτουν πανω της.


{Εσυ,εγω...ειμαστε μονοι απεναντι Του...γυμνοι...πρεπει να ασκηθουμε...πρεπει να μαθουμε...Κρατησε μου το χερι....)

1 comment:

giorgos spiropoulos said...

Τάκη, δεν έλαβες υπ'όψιν ίσως τον πιο ισχυρό διαμορφωτικό παράγοντα των πραγμάτων; την τύχη. Το ότι κάτι υπαρκτό δεν προέκυψε επειδή είναι χρήσιμο δεν μας αναγκάζει να το θεωρήσουμε υπερφυσικό. Απλά προέκυψε, απλά υπάρχει... χωρίς σκοπό. Η ανάγκη μας τα πάντα να ανάγονται σε κάποια αιτία (παγίδα στην οποία δυστυχώς πέφτει και ο Dawkins όπως φαίνεται από τη διαμάχη του με τον Steven Jay Gould) είναι μάλλον προϊόν κάποιας μεταφυσικής πρόληψης την οποία πρέπει να ξεπεράσουμε κάποια στιγμή.