Παιδια
εφηβοι
γεροι
μεχρι την τελευταια ανασα μας
διψαμε για δημιουργια
ζητιανευουμε τη δημιουργια
σαν λυση σε ενα οντολογικο αδιεξοδο
σαν βαθια ριζωμενη αναγκη
αγωνιουμε να κανουμε κατι
να γεννησουμε
παιδια
ιδεες
πραγματα
να νιωσουμε οτι καπως υπαρχουμε
εστω για λιγο
τα δευτερολεπτα που νιωθουμε να δημιουργουμε
το λιγο που κοιταμε καταματα τον ηλιο
ζητιανευουμε
τα βαζουμε με τις ευκαιριες που δεν ερχονται
Λεμε:Να σημερα!Θα κανω κατι σπουδαιο
θα γινω κατι σπουδαιο
μονο αν μου δινοταν η ευκαιρια
μπορει να μην ξερουμε τι θελουμε
μπορει να μην το μαθουμε ποτε
αλλα θελουμε
ζητιανευουμε τις χαμενες ευκαιριες που δεν θα ερθουν
και δεν καταλαβαινουμε οτι δεν φταινε οι ευκαιριες που δεν ερχονται
αλλα εμεις που δεν εχουμε την ικανοτητα για δημιουργια
αλλα εχουμε την επιθυμια
και αυτη αποσταση μας καιει τα σωθικα
ο ανθρωπος που επιθυμει αλλα δεν μπορει
στεκεται με απορια και θλιψη
διπλα στον αδερφο του
τον ερωτευμενο.
skip to main |
skip to sidebar
Kαθημερινες σκεψεις- Προσπαθειες να υπαρχω
About Me
- takis vasilopoulos
- (wertherlover@yahoo.gr) I'm Nobody! Who are you? Are you—Nobody—Too? Then there's a pair of us! Don't tell! they'd advertise—you know! How dreary—to be—Somebody! How public—like a Frog— To tell one's name—the livelong June— To an admiring Bog! (Emily Dickinson)
5 comments:
Κάποιοι (συμπεριλαμβανομένου και εμού) αρκούνται σε μια σταγόνα αλήθειας, μια ρανίδα κατανόησης.
Eιναι σημαντικο,εστω και μια σταγονα αληθειας ( λιγοι εχουν την ευκαιρια εστω και για κατι τετοιο )
αλλα τι γινεται με την επιθυμια του ανθρωπου να ενωθει με το ολον?
Η επιθυμία για την ένωση με κάτι, του οποίου αποτελούμε ήδη μέρος, είναι μάλλον υπερφίαλη...
Post a Comment