Σκεψεις πανω σε ενα πινακα(οpportunity and remorse)

Νομιζα θα ειναι και αυτο ενα αδιαφορο μουσειο ,
ημουνα με παρεα,επρεπε να παω.
Καθως ειχα περιπλανηθεί σε πολλες αιθουσες βρεθηκα σε ενα πινακα του Girolamo Da Carpi…..Τιτλος οportunity and remorse


Εμεινα να τον κοιταω σαν αποσβολωμενος.Καποιος ειχε παρει και ζωγραφισει ενα μεγαλο μερος της ζωη μου.







Ο Θεος της ευκαιριας Καιρος(γιος του Δια) περπατάει πανω σε μια σφαίρα ενω τα φτερωτα του ποδια δείχνουν την ταχυτητα με την οποια η ευκαιρια ερχεται και φευγει.Τα μαλλια του γερνουν προς τα μπρος , το ξυράφι που κρατα στο χερι του δείχνουν οτι πρεπει κανεις να αδραξει την ευκαιρια χωρις καθυστερηση.
Πισω ακριβως στέκεται η προσωποποιηση της χαμενης ευκαιριας που μετανιωνει και θλίβεται για αυτα που δεν εκανε.
Εγραψα εκεινη τη μερα

<< Ποσα αραγε δεν θα ζησω?
Και μηπως αυτα που δεν ζω δεν φτιάχνουν καθε μερα το προσωπο μου?

Να !!!αυτο το αυλακι εδω κατω απο το αριστερο μου ματι....Που αραγε οφείλεται?Σε κατι που εζησα ή σε καποια ματαιωση?

Δεν εχει νοημα να ρωτω....και τα δυο ειμαι εγω.>>









Ο Λυσσιπος ηταν ο γλυπτης που πρωτος απεικονισε τον φτερωτο θεο της ευκαιριας σε ενα αγαλμα στη Σικυωνα.
Ο Ποσειδιππος εγραψε για αυτο το αγαλμα

Από που είναι ο δημιουργός σου;
-Από την Σικυώνα.
-Ποιο είναι το όνομα του;
-Λύσιππος.
-Ποίος είσαι εσύ;
-Είμαι ο Καιρός, που δαμάζει τα πάντα.
-Γιατί πατάς με τ' άκρα των δακτύλων σου;
-Πάντα τρέχω.
-Γιατί έχεις φτερά στα πόδια σου;
-Σαν τον άνεμο πετάω.
-Γιατί κρατάς ξυράφι στο δεξί σου χέρι;
-Δείγμα προς τους ανθρώπους, πως είμαι πιο κοφτερός από την αιχμή του.
-Γιατί έχεις την κόμη στην όψη;
-Για να με αρπάξει εκείνος που θα με συναντήσει.
-Γιατί είσαι πίσω φαλακρός;
-Γιατί αν δεν με πιάσεις από μπρος, είναι αδύνατο να με πιάσεις από πίσω.
-Για πιο σκοπό σε έκανε ο τεχνίτης;
-Για σένα ξένε, για να μάθεις και να γίνεις σοφότερος.



Τελος δεν μπορω να μην θυμηθώ τον Καβαφη


Και ήμουνα τόσαις φοραίς τόσο κοντά,.
Και πώς παρέλυσα, και πώς δειλίασα•
γιατί να μείνω με κλειστά τα χείλη•
και μέσα μου να κλαίη η άδεια μου ζωή,
και να μαυροφορούν η επιθυμίαις μου.

Τόσαις φοραίς τόσο κοντά να είμαι
στα μάτια, και στα χείλη τα ερωτικά,
στ' ονειρεμένο, το αγαπημένο σώμα.
Τόσαις φοραίς τόσο κοντά να είμαι.