Τιποτα το ιδιαιτερο

H καθημερινότητα μου

Μεσα απο αυτην υπαρχω πιο ανωδυνα....

Ζεστη θαλπωρη

Που σιχαίνομαι

Και αγαπω....


Το μαξιλαρι

Το κρεβάτι

Η ρωγμη στον τοιχο




Το παραθυρο που το εχω επενδύσει με μπλε χαρτόνι...



Το προσωπο μου στον καθρέφτη



Tα χερια μου



Ο διαδρομος

Το ερασμους ειναι σαν κοινοβιο



Οι γειτονες



Ο Κωστας με την καμερα του ( σου εύχομαι το καλυτερο αγορι μου)



To τραμ...σημειο κατατεθέν της Πραγας

Σημερα γυριζανε ταινια με ψευτικο χιονι




Το λεωφορειο 271 καθε πρωι



Τα ωραρια του που τα χαζεύω καθως το περιμενω



Το μετρο



Οι αδειες ωρες στο ιατρειο



Οι αστεγοι που εχουμε ραντεβου στους ιδιους δρομους,

στην ιδια αναγκη

Αχ αγαπη μου

Συνεχιζω







Τα ετοιμα ζυμαρικα amore mio



Το γραφειο μου

Το laptop ετοιμο για καποια σκεψη

Ο Μπουκοφσκι διπλα στο σταχτοδοχειο,στο αναμμενο τσιγαρο

Διπλα του Τhomas mann,Roth,Gide,Goethe,Δημου

Καποιες στιγμες χορευω μαζι τους,άλλοτε δεν μιλιόμαστε

Συνεχιζω



Η ομορφια (Ναι Μatisse,εννοείται γι’αυτους που μπορούν να την δουν)



Η ανιαρη θεα εξω απο το παραθυρο,

Την κοιτω οταν δεν σκεπτομαι τιποτα




Γαλα με δημητριακα....συνηθως ολες τις αλλες ωρες της ημερας εκτος του πρωινου



Δωματιο για αποδραση στο διαδυκτιο(απο οπου σας γραφω)



Στο ιδιο σημειο την βλεπω καθε μερα επι ωρες αγκαλια με εναν υπολογιστη



Τα παρτι που βαριέμαι φριχτα,

τους παρατηρώ

το εχω ξαναπει

με απορια





Στο στεκι,

herna bar





Και τελος το μπιλιαρδο

Καποιες φορες νικω το μαυρο

με μια γερη στεκια λευκου


Αλλα αυτο δεν συμβαίνει καθε μερα