Wednesday, April 11, 2007

Μην κοιτας που εχω τη δύναμη ακομα καθε μερα και ξυπνω

και σηκώνομαι απ΄το κρεβατι

και φορω τα παπουτσια μου

και συναναστρέφομαι σαν κανονικος ανθρωπος…..

Να ξερες πως φοβάμαι.....!!


Mε εναν φοβο απροσδιοριστο και διαχυτο....


Δεν το πολυλεω,θα με περασουν για τρελο

οι λογικοι….

αλλα φοβάμαι σαν μικρο παιδι

χωρις ομως να εχω την ανεμελια του.....

3 comments:

Aphrodite said...

Xριστός Ανέστη Τάκη!!!

Εύχομαι να είσαι καλά και να περνάς καλύτερα, τώρα γεμάτος όμορφες αναμνήσεις... με γεμάτες μπαταρίες!

Welcome back my precious!

XXXXXXXXXXX

takis vasilopoulos said...

@Dop

Ετσι ειναι και ειναι πολυ σημαντικη υποθεση,η θεληση για ζωη,το χαμογελο....Η καρδια μου ειναι ομως με τους ανθρωπους που ακομα και ατο το ξεκινημα της ημερας τους ειναι δυσκολο,ακατορθωτο...

takis vasilopoulos said...

@Αφροδιτη
Χρονια πολλα!!!Ειμαι καλα.θα σου γραψω,φιλια