H ψυχη μου ειναι κοντα

σε αυτους που καιγονται,

σε καποια κολαση

στην δικη τους κολαση,

σε αυτους που αφηνονται σε ενα παθος

σε αυτους που δεν εχουν βαρετα ματια

αλλα τα ματια τους γυαλιζουν.


Αυτοι ειναι τα αδερφια μου

αν καποιος με καταλαβαινε αυτοι με καταλαβαινουν.


Και ντρεπομαι,ντρεπομαι

για τις στιγμες,τις μερες,τα χρονια

που εχω επιλεξει ειρηνη

δεν αντεχα ,

δεν αντεχω

αληθεια σας λεω....

για λιγο ηταν

για λιγο ειναι

μεχρι να ξεκουραστει το μυαλο,το σωμα


Και ντρεπομαι καθως εξοργιζομαι λιγο πια

δεν φωναζω,δεν βριζω το κενο,το μηδεν


Ενας αδιαφορος

κουρασμενος

που ζει εν ειρηνη

αλλα μυστικα

και κρυφα

θα τραβηξει ξανα μαχαιρι καποια μερα

και θα ντυθει παλι με φως

το δικο σας κολασμενο

σκοτεινο

αληθινο φως