Sunday, April 22, 2007

Ξανα,ξανα ,ξανα για το σωμα σου!!!

Σημερα

που βρισκω ξανα το σωμα σου...

Μεθεξη!


Δεν διαφερω...


Ειμαι και εγω σαν ολους τους αλλους

που προσπαθουν να αντεξουν την υπαρξη....


Μονο που αντι να παιρνω χαπια

η να πιστευω σε μεταφυσικους μυθους

υπαρχω μπαινοντας μεσα σου

σε καθε σπασμο

σε καθε κραυγη.


Δεν διαφερω.....

Ανιση μαχη με το παραλογο δινω και εγω....


Αλλα (πιστευω) με τον πιο γηινο,εντιμο και ηδονικο τροπο.

4 comments:

Eleste said...

ante na doume!

doctor said...

Τάκη όλα σου τα ερωτικά ποιήματα μου θυμίζουν "τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα".
Συνεχώς και αδιαλλείπτως!
Νιώθω μερικές φορές ότι αυτό το βιβλίο, αυτή η ταινία φτιάχτηκε για σένα!!!

Καλημέρα/καλησπέρα

Δημήτρης

takis vasilopoulos said...

Στο ποιημα δεν μιλω μεταφορικα...

Ηρθα για λιγο Κρητη και ξαναφευγω για Πραγα....

gitsaki said...

Χαιρετισμούς στη συνονόματη,Τάκη!Χαίρομαι που πέρασες καλά με την αγαπημένη σου.