Monday, April 16, 2007

Ψαχναμε να βρουμε το τραμ και μιλουσαμε για τον ερωτα…

Μου ειπες:<<Ειμαι ερωτευμενος με την αυτην την κοπελα αλλα οταν ηταν 18 χρονων....Πως να γυρισω το χρονο πισω,να την ξανασυναντησω........ ειμαι ερωτευμενος με κατι που δεν υφισταται...Αυτο και αν ειναι ανεκπληρωτο>>

Και εγω απο τοτε σε ενιωσα ακομα πιο πολυ αδελφο μου

2 comments:

Anonymous said...

Αχ, μωρέ Τάκη, ωραία που τα γράφεις.

Κ αυτοί οι έρωτες των 18, εφιάλτης μας έχουν γίνει, δεν λένε να φύγουν από το μυαλό:)

takis vasilopoulos said...

Γραψαμε ο ενας στο μπλογκ του αλλου σχεδον την ιδια στιγμη...

Πιασε κοκκινο!!!

Των 18,των 28,των 38.....των 108.....

Οσο υπαρχει επιθυμια.....δεν θα φυγουν ποτε....

Και πονα παρα πολυ αυτο.