Ψαχναμε να βρουμε το τραμ και μιλουσαμε για τον ερωτα…
Μου ειπες:<<Ειμαι ερωτευμενος με την αυτην την κοπελα αλλα οταν ηταν 18 χρονων....Πως να γυρισω το χρονο πισω,να την ξανασυναντησω........ ειμαι ερωτευμενος με κατι που δεν υφισταται...Αυτο και αν ειναι ανεκπληρωτο>>
Και εγω απο τοτε σε ενιωσα ακομα πιο πολυ αδελφο μου
Monday, April 16, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Αχ, μωρέ Τάκη, ωραία που τα γράφεις.
Κ αυτοί οι έρωτες των 18, εφιάλτης μας έχουν γίνει, δεν λένε να φύγουν από το μυαλό:)
Γραψαμε ο ενας στο μπλογκ του αλλου σχεδον την ιδια στιγμη...
Πιασε κοκκινο!!!
Των 18,των 28,των 38.....των 108.....
Οσο υπαρχει επιθυμια.....δεν θα φυγουν ποτε....
Και πονα παρα πολυ αυτο.
Post a Comment