31/12/07

Eχω ενα δεκαλεπτο για να ξεκινησω

καθομαι απεναντι

στα starbucks

πινοντας εναν παραξενο καφε

κουβαλωντας στην τσαντα παντα ενα αγαπημενο βιβλιο

για συντροφια,

τον τελευταιο καιρο

ποιηματα του Τσινασκι...

Οταν ξεκινησω δουλεια

θα εχω τοποθετησει το βιβλιο

μπροστα μπροστα στον φοριαμο

να το βλεπω στο διαλλειμα

ειναι μεγαλη παρηγορια.....

**********************************

Αυτο τον καιρο δεν φευγει απο το μυαλο ο Κυριλλοφ

-απο πολλες αποψεις αδερφος-

να βγαζει τη γλωσσα του στο συμπαν....

***********************************

Λιγες ωρες πριν αλλαξει και αυτος ο χρονος

τα περισσοτερα σπιτια ειναι τωρα στολισμενα

και υπαρχει χαρα

και καλα κανει που υπαρχει

ωστοσο το ιντερνετ καφε

ειναι γεματο απο παιδια-WOW

και αυτα καλα κανουν

******************************

Γιορτινες μερες....

πολλοι θα ξανασκεφτουν ποσο σημαντικη ειναι η αγαπη

(για λιγο,εστω και σαν εθιμο...)

αλλα κατι ειναι και αυτο

29/12/07

H μοναξια

και η μνημη

να σου τρελαινουν το μυαλο

να εισαι μεσα στο παπλωμα

και να ζεσταινεις συνεχως

τα χερια και τα ποδια σου

για να μην σε αποσπα κανενα σωματικο σημειο

*********************************

Προσπαθω για αξιοπρεπεια

αλλα το να εισαι ερωτευμενος και αξιοπρεπης

ειναι ενα πραγμα που ποτε δεν καταφερα

*********************************

Συζητουσα με ενα φιλο

απο την Παλαιστηνη

- << Και πως γινεται,

δεν ενιωθες αρκετο φοβο

να ερθεις στην Ελλαδα μονο με μια βαλιτσα

χωρις χρηματα

χωρις να γνωριζεις ουτε μια λεξη στα ελληνικα

χωρις να γνωριζεις κανεναν? >>


- << Φοβο?Οχι φοβο,

Οταν ερχεσαι απο το μηδεν

δεν μπορεις να φοβηθεις

και το ελαχιστο που θα βρεις

σου φαινεται σαν τα παντα>>

******************************

Παλι αυτα τα παιδια με το WOW διπλα

βασικα τα νιωθω

και εγω

δεν πολυγουσταρω την πραγματικοτητα....

*******************************

Πραγματικοτητα!!

Αχ πραγματικοτητα....

Σφιγγω το στρωμα

το σεντονι

το μαξιλαρι

χανομαι

με ενα μπουκαλι

καπου καπου δακρυζω


ή γελαω.....

26/12/07

Οδηγω ακουγωντας ραδιοφωνο της εκκλησιας

οχι δεν εχω κανενα υφος σνομπ καθως το ακουω

απλα μελετω τη σκεψη τους

ειναι βεβεαια κουραστικο

οπως οταν ακουω λογο κνιτη....


********************************************

Ο αθεος δεν μισει τους πιστους

ουτε αισθανεται πιο σημαντικος απο αυτους....

απλα ειναι καποιες στιγμες...

νιωθει σαν τον πεινασμενο που κοιτα πισω απο το τζαμι τους χορτατους

σαν τον αστεγο που βλεπει

τον οικογενειαρχη να παρκαρει το αμαξι και να μπαινει σπιτι του

(και τρελενεται με τον ηχο των κλειδιων,τρελενεται!)

λαχταρα τη ζεστασια ολων αυτων

αλλα ξερει οτι και να θελει

δεν μπορει να πιστεψει


ο αθεος κρυωνει

ειδικα τις νυχτες

αλλα ενα χερι μπορει να τον ζεστανει

πιο αληθινα απο οποιονδηποτε αλλον

*******************************

Οταν μεθω σκαρωνω κατι ηλιθια στιχακια

με ηλιθια ομοιοκαταληξια

που την αλλη μερα τα σκιζω με απεχθεια

Να χθες σκεφτομουνα τα παθη μου

και ξυπνωντας βρηκα γραμμενο αυτο το χαρτακι με τα γραμματα μου....


<< Να φαω μεχρι να σκασω

για να ξεχασω!!για να ξεχασω!!


Να πιω για να μεθυσω

μα πως αλλιως να ζησω!


Να αγγιξω και αλλο δερμα

ως της ηδονης το τερμα!


Να κανω και ενα μαυρο

αραγε θα υπαρχω αυριο??

θα υπαρχω αυριο?>>


Ετσι παιζω με τον ηλιθιο εαυτο μου

Και τι αλλο να κανω?

25/12/07

Πρωτη φορα που περνω γιορτες τελειως μονος

η μοναξια βεβαια δεν ειναι κατι καινουργιο

αλλα να μην εχεις ενα χερι διπλα σου

ενα προσωπο

την κανει παραξενα αιχμηρη...

*******************************************

Εκανα δωρο στον εαυτο μου το << ταξιδι>> του Σελιν

Περασα ωρες σπιτι με το να το κοιτω και να το φλερταρω απο μακρια

Δεν εχω ακομα το κουραγιο να το αρχισω

ελπιζω να μην με απογοητευσει....

********************************************

Στο βιβλιοπωλειο εδιναν δωρεαν το δοκιμιο << η τεχνη της αναγνωσης>>

δεν θα αναφερω το ονομα του συγγραφεα

ομορφο κειμενο

αλλα σε μερικα σημεια

εξοργιστικο για καποιον που βλεπει την αναγνωση ενος βιβλιου

σαν μια ερωτικη στιγμη

ο συγγραφεας προτεινει πως ΔΕΝ πρεπει να διαβαζουμε

εχοντας πιει αλκοολ γιατι θολωνει την κριση μας

καθως επισης οτι δεν πρεπει να διαβαζουμε ξαπλωμενοι....

Τι αλλο θα ακουσω!

δε λιγο θα μας δωσουν guidelines για το πως θα πηδιομαστε

******************************************

Κριμα γιατι ο ιδιος εχει μεταφερει καταληκτικα καποιους στιχους του Λορκα....

******************************************

Να βρω ενα ατομο να με γοητευσει

το ιδιο ακατορθωτο με το να κοιμηθω ησυχα ενα βραδυ..

ισως ειναι μια προσωπικη αναπηρια

εχω σταματησει να γοητευομαι

ή γοητευομαι παρα πολυ δυσκολα πια.

Εχει πια να συμβει αρκετα χρονια τωρα....

Δεν αρνουμαι οτι η ομορφια με παραλυει

για λιγο ομως

μεχρι να ξεμευθυσω

ψαχνω για κατι πιο βαθυ

με διαρκεια

αλλα που σεβεται την εκσταση

***************************************

Το παραλογο αλλαζει τον ανθρωπο

πιο πολυ και απο δεκα ζωες μαζι

***************************************

Κατηγορω τον εαυτο μου για πραγματα

που θα επρεπε να αλλαξω

αλλα δεν θελω

ή δεν εντελει δεν μπορω...

Δυσκολα βρισκω καποια στιγμη της ζωης μου

και αυτην πριν πολλα χρονια

που να προσεχα την εξωτερικη εμφανιση μου.

Ντυνομαι με φαρδια ακομψα ρουχα

χωρις ιχνος ενδιαφεροντος

δεν προσεχω τα κιλα μου

και αυτο με θλιβει.

Η επιφανεια ξερω ειναι σημαντικη

και ειναι βασικο στοιχειο του ερωτισμου

αλλα δεν ξερω τι συμβαινει

και χωρις ιχνος υπεροψιας

αδιαφορω

*******************************

Ειμαι σε ενα ιντερνετ καφε

και το πιο ηλιθιο ειδος του πλανητη

τα 15χρονα αγορια εννοω( ημουν και εγω και γνωριζω )

παιζουν μανιωδως WOW....

Ωστοσο μενω διπλα τους

ειναι η μονη συντοφια για αποψε

και για αυριο

και για μεθαυριο....

23/12/07

Αγοραζα καθε πρωι

εισιτηριο για το λεωφορειο

απ'τον ιδιο υπαλληλο σε ενα κιοσκι

Καθε μερα με εκλεβε κατα πεντε λεπτα

και καθε μερα τον αφηνα


Δεν ξερω γιατι τον αφηνα

ισως γιατι ηθελα να βλεπω τα ματια του

τη στιγμη που παρανομουσε

τον παρατηρουσα και το χαιρομουνα

ισως πιστευε πως δεν εχω καταλαβει τιποτα

αλλα σιγουρα η κατασταση ηταν πολυ ενδιαφερουσα

και ξεκινουσε καλα η μερα μου

αλλα δεν ηταν μονο αυτο

μου ειχε κινησει ιδιαιτερα το ενδιαφερον

ο τροπος που χειριζοταν αυτη την απειροελαχιστη εξουσια που του δινοταν

δηλαδη το να κοβει εισητηρια

καποιες φορες εδινε προτεραιοτητα σε γνωστα του ατομα

αλλες φορες εκανε πως δεν ακουγε

και αλλες επιτηδες καθυστερουσε

ωστε να εχει την ευχαριστηση να σε βλεπε να χανεις το λεωφορειο.


Ο ανθρωπος δυστυχως βγαζει την αρρωστια του

οποτε μπορει

και την ξερνα πανω στους αλλους

ειδικα αν του δωσεις εξουσια

και αυτο ηταν ενα μεγαλο μαθημα

που το πηρα απ΄τον αγαπημενο μου αυτον υπαλληλο

21/12/07

Θα ηθελα να τελειοποιηθει

μια αδιαφορια

ή καλυτερα μια αδιαφορια με υφος

εχω κουραστει να ειμαι θυμωμενος

και το βραδυ να φοβαμαι

πολυ

περιμενοντας με τις ωρες να αποκοιμηθω

ισως χρειαζεται και αλλο χρονο

για να ερθει η αποσταση

με την επιθυμια

και τον θανατο

Δεν λεω κατι καινουργιο

δεν νιωθω κατι καινουργιο

11/12/07

Mε εστειλαν να βγαλω ενα βιβλιαριο

ηταν ντυμενη οπως επρεπε

να ειναι ντυμενη μια τραπεζικος υπαλληλος

οι εκφρασεις του προσωπου της μαρτυρουσαν καποιο στυλ

και οπωσδηποτε ηταν ομορφη

αρκετα ομορφη για την ηλικια της

σε περιπτωσεις αναμονης

καθομαι αναπαυτικα στην καρεκλα

με σταυρωμενα χερια

με γυρτο το κεφαλι

κοιτωντας πλαγια καπου χωρις σημασια

αλλα τωρα δεν μπορουσα παρα να ριχνω αμηχανα κλεφτες ματιες

τα χειλη της

δυο απλες γραμμες

και το στηθος της να διαγραφεται καθαρα μεσα απο το λεπτο ζιβαγκο

τα ποδια δυο ραγες που καταληγουν στον προορισμο

ολα ομορφα

αλλα το προσωπο μου ξαφνικα αλλαξε

οταν ειδα τα χερια της

οχι βεβαια γιατι φορουσε βερα

αλλα σε αντιθεση με το συνολο

προδιδαν την αισθητικη...

εχω μια παραξενη ιδιοτροπια με τα χερια

ισως ειναι το πιο ερωτικο σημειο για εμενα

περα απ΄το υφος που μπορει να εχουν οι κινησεις

τα καλοσχηματισμενα δαχτυλα με μαγευουν

ετσι λοιπον

ξαναεγειρα το κεφαλι

σκεπτομενος πως δεν εχω μπροστα μου

παρα μια απλη υπαλληλο τραπεζης


*************************************************

Να διαβαζω με τις ωρες τον αγαπημενο μου Ντοστογιεβσκι

ή να κλεινω οχταωρο φτιαχνωντας κλαμπ σαντουιτς

ή να παω στο φεγγαρι

ολα αυτα μου φαινονται καπως ιδια

και ετσι τα βιωνω

δεν εχω παει βεβαια στο φεγγαρι

αλλα ολες οι ενδειξεις αυτο δειχουν

ολα μοιαζουν περιεργα

για αυτον που καπως καποτε ειδε το παραλογο

ή το χαιρετα στο καθρεπτη καθε μερα που ξυπνα

και αν τα αλλαζει με τον καιρο

το κανει χωρις σκοπο

ταιζει την περιεργεια του

τυχαια

και αδιαφορα

************************************************

To παραπανω βεβαια δεν σημαινει

πως ο ανθρωπος που ειδε το παραλογο

δεν πιστευει στη χαρα

ή δεν ενθουσιαζεται

ή δεν παιζει

απλα

κατανοει την παρεξηγηση

που υπαρχει σε πολλες εννοιες

και την βαθια ομοιοτητα τους

ως προς εκεινον

*******************************************

Τι ειπα?

Να φτιαχνω κλαμπ σαντουιτς

Ναι...

Πρεπει να εισαι γρηγορος

πολυ γρηγορος

ειναι υπεροχο

οταν το κανεις με ενταση

ειναι υπεροχο

επειδη το μυαλο στερευει

και τα χερια μπαινουν στον αυτοματο

καθως κοιτας την υπεροχα ομορφη ταμια

που χαμογελα υποχρεωτικα σε καθε βλακα

και θυμασαι λιγο το << Φρανκι και Τζωνυ >>

και θες να σταματησεις να τη σκεφτεσαι

και νιωθεις γελιος που

για ακομα μια φορα

πεφτεις στα διχτυα της ομορφιας

06/12/07

Ξαναδιαβαζω κειμενα του μπλογκ

Αναρωτιεμαι,

εκτιθεμαι αρκετα?

εκτιθεμαι χιλιες φορες πιο πολυ

απ΄το να εβαζα μια γυμνη φωτογραφια μου?

ποσο γυμνος ειμαι?

Η γυμνια ειναι αναλογη με το ποσο υπαρχω....

Σε λιγα κειμενα ανακαλυπτω στομφο...

ηλιθιοτητα?

ναρκισσιμος?

Οτι και να ειναι κυνηγω το ψευτικο με τη μυγοσκοτωστρα

δηλαδη σβηνω.....

Θα ηθελα να τα αφησω

να μου θυμιζουν τις παγιδες που επεσα...

αλλα δεν τα αντεχω

05/12/07

Απαιτω απ'τον εαυτο

οπου και αν ειναι

να ειναι λογικος

(εγω δεν μπορω,δεν θελω)

εντελει καποιος

πρεπει να ειναι λογικος

αλλιως δεν μπορει να συνεχιστει....

*********************************************

και αυτη η επιθυμια

που ποτε δεν συμβαδιζει με την γαμημενη πραγματικοτητα

μετα απο καθε ακυρωση

θελω καρφωσω μια σφαιρα στο κεφαλι μου

ή να ξεσπασω σε γελια με το παραλογο

μεχρι τωρα κανω το δευτερο

οχι βεβαια γιατι ειναι πιο ανωδυνο


*********************************************

τουλαχιστον οσο περνα ο καιρος

μειωνονται οι τυψεις

πρεπει καποτε να αποτιναξω αυτην την αρρωστη ηθικη

που και εγω εχω κληρονομισει

καθε ηθικη απο τη φυση της ειναι αρρωστη

καθε επιθυμια αγία ( εταιρα? αχ wilde )

και καθε λογικη ειναι λογικη

ενας τροπος να ζουμε

30/11/2007

<< Η αγαπη ειναι οτι πιο σημαντικο υπαρχει >>

ειπες....

Βιαστηκα αμηχανα να συμφωνησω...

Λες αληθειες οταν κοντευει θανατος...


Ετσι παντα συνεβαινε

καπου εκει κοντα

αν και αργα

ή ακριβως επειδη ειναι αργα

παραμεριζουν οι εννοιες...

βλεπεις....

Και θες να το πεις

να προλαβεις να το πεις

να το ακουσεις

να το ακουσω.


Ο θανατος ειναι το πιο σπουδαιο γεγονος

στη ζωη ενος ανθρωπου

και το πιο εφημερο στις ζωες των αλλων


Και η αγαπη...

σιγουρα θα συμφωνησω μαζι σου

αλλα δεν φτανει

και δεν αρκει

ουτε για να ζησεις

ουτε για να πεθανεις

ουτε καν για να βρεις τη δυναμη να σηκωσεις

ενα ποτηρι νερο...

22/11/07

Σιγουρα η μοναξια χτυπα

πρωτα το σωμα.

Και απο το σωμα

τα δαχτυλα

την νιωθουν διπλά.

21/11/07

Eιμαι ολος

σωμα

και επιθυμια

απεναντι στο χρονο.

****************

Εμαθα την τεχνη

να τον νικω

σε καθε σπασμο

****************

Αγγιζω και

φαντασιωνομαι

αθανασια

16/11/07

Το παιδι παιζει με την πλαστικη του μπουλντοζα

μεχρι να βαρεθει

μια δυο μερες και μετα την βαζει στην ακρη

περιμενοντας το επομενο παιχνιδι

απ΄τον πατερα του

που εχει αρχισει και ξενοπηδαει

καπως να γεμισει την ανια του

με κατι καινουργιο και αυτος

το εργοστασιο καθε λεπτο γεμιζει γυαλινα μπουκαλια

με μπυρα

για να τα αδειασουν καποιοι

και μετα να τα ξαναγεμισει

για καποιους αλλους που θα τα ξανααδειασουν

και ετσι με εναλλαγες και κυκλους

γυριζει αυτος ο πλανητης....

το παθος

ο οποιοσδηποτε ενθουσιασμος

η επιθυμια

καταδικασμενα

πριν ακομα γεννηθουν

και το μονο που μενει

να τρεφει την καρδουλα μας

ειναι αυτο που δεν εχει γινει

και οχι αυτο που γινεται

να διψαμε για ανεκπληρωτο

και ταυτοχρονα να το καταριομαστε

τι περιεργη

και

ασχημη

ανωμαλια ειναι αυτη

να μας ελκυει μονο το μυστηριο και η φαντασιωση

και οχι η πραγματικοτητα

να μας ελκυει η σφαιρα του απιαστου

να χασμουριομαστε με το χειροπιαστο

και ποσο γελω με τους

μωροαισιοδοξους

που λενε

και πιστευουν

πως η ζωη ειναι τοσο ομορφη

επειδη καποτε τελειωνει

και η χαρα τοσο υπεροχη επειδη υπαρχει η λυπη

τι μπουρδες ειναι αυτες

δηλαδη γιατι να δεχτω

δεν καταλαβαινω

τον θανατο

ή την λυπη ως κατι εν δυναμει θετικο

ποτε δεν θα το κανω....

η ομορφια ειναι ομορφια

και δεν χρειαζεται καμια ασχημια για να επιβεβαιωθει

αλλα αυτο δεν με παρηγορει

ή αλλιως

δυσκολα βρισκω κατι πια

να με παρηγορει

Tα κρουασανακια

τα χορτοπιτακια

και τα τοστακια της ορκομωσιας.

Πιτσακια δεν....

αλλες φορες ειχαν και ηταν πεντανοστιμα


Τα αγορακια με τα κουστουμια (και εγω μεσα)δεν θα τα βαλω

ουτε τα κοριτσακια με τις τουαλετες

Δεκα

H σειρα << δεκα>> απο το ομωνυμο μυθιστορημα του Καραγατση ειναι πιστευω οτι καλυτερο εχει υπαρξει τα τελευταια χρονια στην τηλεοραση....Ο δε Καταλειφος δεν θα μπορουσε να ερμηνευει πιο αψογα

29/10/07

Να ρουφαω χυμους σαν μακαριο φυτο

να μην φοβαμαι

στο σκοταδι ή στο φως

να μην πονω σε καποιο σημειο του σωματος μου

να μην ξαγρυπνω απο την επιθυμια για καποια ή για το κορμι καποιας

να μην υπαρχει καποια ουτε καποιος ουτε κανενας

ειπαμε μονος

σαν μακαριο φυτο

να αδιαφορω για υπαρξη θανατο και αλλα

να μην εχω ανησυχια

παρα να απλωνω τις ριζες μου ολο και πιο βαθια

σε μια μητρα ευδαιμονιας

ψαχνοντας ολοενα για περισσοτερους χυμους

να γινω μια φουσκα

ενα συμπαν ηδονης

που συνεχως μεγαλωνει

και που για αυτο ζει

για να μεγαλωνει

να μεγαλωνει

να μεγαλωνει.....

21/10/07

Λιγο με τα τις τεσσερις

δεν καιγομαι

ενα αυτοκινητο περνα

με σκυλαδικα στη διαπασον

ενω η βρυση σταζει ρυθμικα

σε καθε σταγονα

δεν καιγομαι

ωστοσο την αφηνω

θελω ενα συντροφο στην επαναληψη

και ο χρονος να εχει ενα μετρο

ειδικα οταν χανεσαι στη νοσταλγια

του παθους....


Να θυμηθω αυριο να ξυπνησω

και το βραδυ να ξανακοιμηθω


...........................................

Καταλαβαινω πολυ πιο πολλα

οι κανονες ειναι απλοι

αλλα οχι για αυτο λιγοτερο αμειλικτοι

θελω να βρω

εναν κουρασμενο

να ξαποστασω στην κατανοηση.

.............................................


Να εφευγε και αυτο το ποιημα του Αναγνωστακη

απο το μυαλο....με τη φωνη της Φωτεινης

<< Κατω απ'τις ραγες του τρενου

Κατω απ'τις γραμμες του βιβλιου

Κατω απ΄τα βηματα των στρατιωτων


Οταν ολα περασουν-παντα σε περιμενω


Περασαν απο τοτε πολλα τρενα

Κι αλλα πολλα βιβλια θα διαβαστουν

κι αλλοι στρατιωτες το ιδο θα πεθανουν.


Κατω απο καθε τι που σου σκεπαζει τη ζωη

Οταν ολα περασουν-

Σε περιμενω>>

Αυτοι που φευγουν...

Tα βιβλια της αστυνομιας

εχουν γεμισει με τα ονοματα τους

και εγω τους νιωθω πολυ κοντα μου...


Ειναι ολοι αυτοι που εξαφανιζονται

που μια μερα τα τιναζουν ολα στον αερα και φευγουν

και δεν κοιτουν πισω

οχι για να μην πετρωσουν και αυτοι

αλλα γιατι ειχαν πετρωσει

για αυτο και φευγουν

φευγουν

μετα απο ενα γευμα

απο ενα φιλι

απο ενα καβγα

η μετα απο τιποτα

ετσι απλα....

Δε θα γυρισουν

και για χρονια συγγενεις

θα τους ψαχνουν

σε εφημεριδες

σε τηλεορασεις

σε αφισες

να τους βρουν

να τους γυρισουν πισω

πισω

στην πετρωμενη τους ζωη

να τους πνιξουν με την αγαπη τους

την μεγαλη αγαπη τους

23/09/07

Kαθομαι και γλειφω πατατακια

και μπισκοτα

καπως να περασει η ωρα

δεν αντεχω αυτες τις μερες

που δυσκολα βρισκεις κατι να λειτουργει

πριν λιγο με μια ρουφηξια καφε

πηγα να πνιγω

μονο το ρολοι απεναντι

με ακριβεια με ενοχλει καθε δευτερολεπτο

να θυμηθω να το ξεκοιλιασω πριν κοιμηθω

για να μπορεσω να κοιμηθω

βγαζω τη μιζερια και τη γκρινια μου στους τοιχους

τουλαχιστον δεν φορτωνομαι σε κανεναν.

Για τον ΝΔ

Να γραψω απλα οτι σε αγαπαμε...

καλω ολους να επισκεφθουν

( η Αφροδιτη εφτιαξε κατι ομορφο )

apostsindimou.blogspot.com

Αθεος,απιστος ή οτι αλλο θελετε

Θυμαμαι μια περιοδο

στην παιδικη ηλικια

που εψαχνα μανιωδως ολο το σπιτι

τα συρταρια

τις γωνιες

το υπογειο

το παταρι

και οτιδηποτε υποσχοταν καποια ανακαλυψη…..

Καποιες μερες

δεν κοιμονουν αν δεν εψαχνα μεχρι την τελευταια γωνια δυο φορες…


Μεσα μου υπηρχε

η ελπιδα

ή η επιθυμια

πως το σπιτι μου δεν ηταν ένα απλο σπιτι

και πως η οικογενεια μου δεν ηταν αυτό που φαινοταν να είναι

Λαχταρουσα να ανακαλυψω ένα μεγαλο μυστικο

ενα θησαυρο

ενα κομματι χαρτι

που θα αποκαλυπτε καποιο κρυφο νοημα

μια τρομερη ιντριγκα

ενα σχεδιο

για τους περιεργους μεγαλους ( τους γονεις μου )

ή και για εμενα……( κυριως για εμενα )

Δεν μπορει τα πραγματα

να είναι απλα ετσι, ελεγα,

είναι αδυνατον να είναι δυο απλοι ανθρωποι

και εγω ο γιος τους που απλα ζουμε στην επαρχια….


Ωστοσο παρόλες τις φιλοτιμες προσπαθειες μου

οι επιτυχιες μου εξαντληθηκαν

στην ευρεση καποιων χρηματων

που ειχαν μεινει παραπεταμενα

ή στην αμηχανη για εμενα αποκαλυψη καποιων ερωτικων γραμματων

ή φωτογραφιων των γονιων μου

ή το τελευταιο πακετο τσιγαρα

στο οποιο ο πατερας μου ειχε σημειωσει την ημερομηνια….



Αξιοποιησα τις εκαστοτε ανακαλυψεις μου

Και ειδικα τα χρηματα που εβρισκα κάθε φορα


Αυτό συνεχιστηκε για χρονια και μεσα μου λυπηθηκα

που δυστυχως δεν βρηκα το μεγαλο μυστικο

που ηλπιζα.


Αλλα παρόλη την απογοητευση μου

στιγμη δεν σκεφτηκα

να πω ψεμματα στον εαυτο μου

και να επινοησω εγω ένα τετοιο μυστικο…….

Eξαιρετικα γεγονοτα

αφιερωμενο σε αυτους που δεν ξεχνουν απο επιλογη,πεποιθηση ή αναπηρια



Χρειαζεται ενα εξαιρετικο γεγονος

στη ζωη ενος ενθρωπου

οπως ενας ερωτας

ή ενας θανατος

για να κλονισει τον ληθαργο

ή τη γαληνη του

να του αλλαξει τη ματια και τον τροπο να υπαρχει.


Χρειαζεται ενα εξαιρετικο γεγονος σε μια χωρα

( αντιστοιχο του ερωτα και του θανατου )

οπως μια βιβλικη καταστροφη

απο πλημμυρα

πυρκαγια

ή πολεμο

ωστε να συμβει ενα ξυπνημα ομονοιας

αγαπης και αλληλοσυμπαραστασης


Μα ο χρονος ξεπλενει

τα εξαιρετικα γεγονοτα...

ξεπλενει την μνημη...



Ετσι δεν χρειαζονται παρα καποιοι μηνες

ή γιατι οχι ,καποιες μερες

μια γυναικα

ενα σπιτι

λιγα χρηματα

μια στρωμενη ζωη

ή μια υποσχεση στρωμενης ζωης

η μεθυστικη δυναμη της συνηθειας

ωστε ο ανθρωπος να ξεχασει το μεταιχμιο που εζησε

στον ερωτα

στον θανατο

ωστε οι πολιτες της χωρας

να επιστρεψουν

παλι

ομορφα

στο μισος και την αδιαφορια που τοσο καλα γνωριζουν

31/08/07

Στο απεναντι τραπεζι

νεος

προσπαθει να εξηγησει στον θρησκοληπτο πατερα του

την θεωρια της εξελιξης......

Tην διενεξη παρακολουθει

αδιαφορη

σαν βουβο background

η μητερα


Εχει φαει πριν μακαρονια

και τωρα χασμουριεται

διπλα σε μια λιμνη με κυκνους και νουφαρα....



..........................................................................................


Ενας αλλος

καπως αφελης

ρομαντικος νεος

παθιαζεται

με ενα ποιημα

ολο το βραδυ

τον παιρνει ο υπνος

με το πρωτο φως

εχει αγκαλια αυτο το ποιημα

καθως σφιγγει το μαξιλαρι

και αυτο το ποιημα ειναι

κατι απλο

μα ξεκαθαρο και υψηλο

οπως το παρακατω του Goethe


<< Απανω απο ολα τα βουνα

η σιωπη.

Δε νιωθεις να περνα

στα δεντρα ουτε πνοη

Σωπαινουν τα πουλια

στα δαση


Kαρτερα,Θα φτασει ο καιρος

που θα αναπαυεσαι και εσυ.... >>


Ο αφελης νεος μας

σκεφτεται

αυτους τους στιχους ολη την επομενη μερα

και την επομενη

μεχρι να κουραστει

απο τον ποθο

τον πονο

και την εκσταση που μοιαζει με οδυνη

και τελικα παει να το μοιραστει

με την αγαπημενη

να της το διαβασει

να μειωθει η μοναξια του

και εκεινη

διχως να το καταλαβει

διχως να αισθανθει το παραμικρο

της σχεσης του νεου μας με το ποιημα

θα συγκινηθει απο τα δακρυα του

ανοιγωντας τα ποδια

προσφεροντας του

την παρηγορια

που περνα απο την ηδονη

..........................................................................


Εχουμε μια γευση για το << μετα >>

ειναι ο υπνος

ο διχως ονειρα

Μηδεν.
..........................................................................

Εχουμε και μια ( ψευ- ) αισθηση αθανασιας

Δεν θα καταλαβουμε ποτε οτι δεν υπαρχουμε

.....................................................................................

Ζωη

παρελαση ανεκπληρωτου

με τυμπανα και μωβ κορδελες...

Σε μια γωνια τρωω τις σαρκες μου

κρατωντας λευκο λουλουδι

.................................................................................

Σκεφτομαι το ματαιοδοξο σκιαχτρο του Εξυπερυ

να ζητα χειροκροτημα

τον συγγραφεα που ειδε μπολικες αληθειες

αλλα δεν μπορεσε να ξεφυγει απο τον ναρκισσισμο του

Τον επιστημονα που ηρθε σε επαφη

με τα μυστικα του συμπαντος

για αυτο και θεωρησε εαυτον σημαντικο

Καθεναν που θεωρει εαυτον σημαντικο

για οποιοδηποτε λογο

Σκεφτομαι το κενο

και την παρεξηγηση

που ταλαιπωρει

αιωνες

ακομα και τα πιο ευφυη ανθρωπινα μυαλα.

28/08/07

Σε αγαπω

αγαπω το γελιο σου

την καθαροτητα σου

τα λουλουδια που κραταγες

τον τροπο που τα κραταγες

τον τροπο που γελαγες

τα δεκανικια που απορουσες γιατι υπαρχουν

και επαιζες

αγαπω το παιχνιδι σου

ολα οσα ησουν και δεν ειμαι πια...

Oσο πιο πριν τοσο πιο πολυ σε αγαπω

οσο πιο μετα ,σε φοβαμαι.

Θα ηθελα να σου πως

μετα τον ερωτα και τον θανατο ολα αλλαζουν....

εκει δεν εχει χερι που σε κρατα

και η αγκαλια σαν ξενη μοιαζει

αλλα....

ασ'το...

τιποτα

μην ακους τον γερο εαυτο σου που αραδιαζει ανοησιες...

27/08/07

Παιδια

εφηβοι

γεροι

μεχρι την τελευταια ανασα μας

διψαμε για δημιουργια

ζητιανευουμε τη δημιουργια

σαν λυση σε ενα οντολογικο αδιεξοδο

σαν βαθια ριζωμενη αναγκη

αγωνιουμε να κανουμε κατι

να γεννησουμε

παιδια

ιδεες

πραγματα

να νιωσουμε οτι καπως υπαρχουμε

εστω για λιγο

τα δευτερολεπτα που νιωθουμε να δημιουργουμε

το λιγο που κοιταμε καταματα τον ηλιο

ζητιανευουμε

τα βαζουμε με τις ευκαιριες που δεν ερχονται

Λεμε:Να σημερα!Θα κανω κατι σπουδαιο

θα γινω κατι σπουδαιο

μονο αν μου δινοταν η ευκαιρια

μπορει να μην ξερουμε τι θελουμε

μπορει να μην το μαθουμε ποτε

αλλα θελουμε

ζητιανευουμε τις χαμενες ευκαιριες που δεν θα ερθουν

και δεν καταλαβαινουμε οτι δεν φταινε οι ευκαιριες που δεν ερχονται

αλλα εμεις που δεν εχουμε την ικανοτητα για δημιουργια

αλλα εχουμε την επιθυμια

και αυτη αποσταση μας καιει τα σωθικα

ο ανθρωπος που επιθυμει αλλα δεν μπορει

στεκεται με απορια και θλιψη

διπλα στον αδερφο του

τον ερωτευμενο.

21/08/07

Δυο κειμενα

σε προσπαθεια μιμησης υφους Νικοδημειας σατιρας



Υπερασπιση του << μετα >> της εκσπερματωσης


Επειδη πολλες γυναικες μας κατηγορουν

για το << μετα >> της εκπερματωσης

πως λεει φερομαστε σαν καθολου συμπαθη τετραποδα

και καρφακι δεν μας καιγεται

θα ηθελα να πω πως αυτο

ειναι μια σημαντικη παρεξηγηση

καθολου απλη και αμελητεα

που νιωθω την αναγκη να φωτισω.


Δηλαδη

θα ηθελα να τους επισημανω

πως οταν ενας αντρας αναβει την t.v

ή τρωει ενα κομματι πιτσα

αμεσως μετα την πραξη

δεν το κανει απο καφριλα

ουτε επιδεικνυει αναισθησια

αλλα απο εντονη αναγκη

παρηγοριας

και λησμονιας.


Δεν ξερω πως το βιωνει το αλλο φυλο

αλλα σε εμας

μετα την κορυφωση ακολουθει πτωση

δηλαδη σπαραγμος

απωλεια παραδεισου

τοσο μεγαλη και βαθεια

οσο μεγαλη και βαθεια

η ηδονη που προηγηθηκε


Και σε αυτην την φτωχεια

ειμαστε μονοι

χωρις ελπιδα παρηγοριας

και μια αγκαλια ή ενα φιλι

δεν μας λεει τιποτα

καθως

προκειται για φτωχεια προσωπικη

βιαιη

αγρια

υπαρξιακη

δεν επιδεχεται αγαπουλες

ουτε καν στοργη.


Οταν προσπαθει το ατομο που ειναι διπλα μας να μας τα δωσει

ποσο ξενο μας φαινεται!


Και η αγαπη?

Ουτε η αγαπη?


Η απωλεια της ηδονης

δεν εχει φαρμακο....


Για αυτο προτεινω

την επομενη φορα

που ενας αντρας φερθει << αγαρμπα >>

πριν διαμαρτυρηθειτε

σκεφτειτε διπλα

για την

βαθια

σκοτεινη

πρωτογνωρη

απωλεια που νιωθει

.....................................................................................

Α Ν Α Τ Ο Λ Η (07-06-05)


Απ'το σπίτι φεύγω αξιοποιώντας την αυπνία

να δω την ανατολή πηγαίνω με μεγάλη επιθυμία


Στο λιμάνι καθώς φθάνω ένα γέρο ρωτω

απο που βγαίνει ο ήλιος που τόσο καρτερώ

Και με ύφος του στυλ :<<τι ηλιθιος νέος>>

μου δείχνει ένα κόκκινο ουρανό και εγω κοιτω με δέος


Ναι ντρέπομαι πολύ που το ομολογώ

μα ηταν η πρώτη μου ανατολή που αξιώθηκα να δω

Έτων εικοσιένα,δύο τρία χρόνια μονάχα ζωντανός

πόσα πράγματα που δεν είχα προλάβει να δω ο φτωχος

Με θαυμασμό κοίταζα για ώρα το κόκκινο ταψι

που έβγαινε στωικά και γαλήνια απο τη θάλασσα τη χρυση

Και καθώς το θάυμα έβλεπα αυτο της φύσης

θύμωνα πολύ με το περιστατικό και επίσης

θα ήθελα μπροστα μου να τον έχω να του πω

πως όχι δεν είμαι ηλίθιος και πως και έγω τον αγαπω!

Και θα του έλεγα πως τόσα χρόνια εγώ δεν ήμουν εγω

και πως χρειάστηκε πολύ καιρος για να σπάσω το αυγό...

Της φυλακής μου το αυγό εννοώ φυσικά

που μέχρι τώρα με έκανε να ζω βιαστικά

και με εμποδιζε να υπάρχω ουσιαστικά.


Για να σπάσει το τσόφλι ήθελε πολύ,πολύ δάκρυ

τις πιο πολλές φορες δε μπορούσα να βγάλω άκρη,

ήταν τότε που γένναγα εμένα,καινούργιον,κάθε μέρα

οτιδήποτε ανέραστο και άχρηστο το έκανα πέρα


Έτσι που τώρα μπορώ να πω πως έβγαλα και φτερά

τόσα που βλέπω ακομα και τη λύπη με χαρά

Και αν δε με καταλάβει ο γέρος,δε με πειράζει πολύ αυτό

την ώρα που ανέτελε,ο ήλιος το ένα του μάτι μου ' κλεισε θαρρω

και αυτο μου είναι αρκετο.

19/08/07

Μπροστα στα ματια μου

εχω δει ατομα

να αμφισβητουν τη θρησκεια και τη πιστη

ενος ηλικιωμενου ανθρωπου

και να προσπαθουν να το πεισουν για το αντιθετο....

Πολλες φορες με απαξιωτικες εκφρασεις....


Ειναι ενα απο τα παραδειγματα που δειχνει

πως η κριτικη σκεψη δεν αποκλειει παντα την βλακεια,

την κακια

και την αλαζονια.



Εγω ειμαι απο τους πρωτους που θα βροντοφωναξουν

πως η θρησκεια

και η ακλονιτη πιστη σε μεταφυσικες δοξασιες

εμπεριεχει ψυχοπαθολογια

και χρηζει θεραπειας

πρωι

και βραδυ

με χαπι ( ελευθεριας ) των 500mg


Αλλα μονο για αυτους που μπορουνε να αντεξουν

μια πορεια αμφισβητησης



Το να προσβαλεις

εστω και απλα να αμφισβητεις

αυτο που για τον αλλον

ειναι η τελευτια σανιδα σωτηριας

εντελει ολη του η ζωη

ειναι χαιρεκακια και επιδειξη ηλιθιας δυναμης

..και αλητης δια σε..

Περα απο την ψυχοπαθολογια


και την επιθυμια να υπαρχει κατι


μερικα λογια μαγευουν......








Εγώ Πατήρ, εγώ νυμφίος, εγώ οικία,
εγώ τροφεύς, εγώ ρίζα, εγώ θεμέλιος.
Παν όπερ αν θέλης εγώ.

Μηδενός εν χρεία καταστής. Εγώ δουλεύσω.
Ήλθον γαρ διακονήσαι, ου διακονηθήναι.
Εγώ και φίλος και ξένος και κεφαλή
και αδελφός και αδελφή και μήτηρ.
Πάντα εγώ.
Μόνον οικείως έχε προς εμέ.

Εγώ πένης διά σε και αλήτης διά σε,
επί σταυρού διά σε, επί τάφου διά σε,
άνω υπέρ σου εντυγχάνω τω Πατρί,
κάτω υπέρ σου πρεσβευτής παραγέγονα παρά του Πατρός.
Πάντα μοι συ
και αδελφός και συγκληρονόμος και φίλος και μέλος.
Τι πλέον θέλεις; "


Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

15/08/07

Η Εμιλυ Ντικινσον ( i died for beauty)

παρουσιαζει την αληθεια και την ομορφια

σαν δυο συγγενεις εννοιες.


Θα προσθετα και την ελευθερια.



Τι ομορφια εχει να σκεφτεσαι συνεχως αληθινα πραγματα

οπως τον θανατο

ή την τραγικη μοιρα ενος ασταματητα διασταλλομενου συμπαντος?



Ρωτηστε την εκσταση της στιγμης...

Αυτη θα σας απαντησει....


Για να το πω και αλλιως

εχω βαθια την εντυπωση μεσα μου

πως μονο αυτοι που σκεφτονται

και νιωθουν καθημερινα

το μηδεν

ειναι σε θεση να νιωσουν την στιγμη

ζεστα

αληθινα

και ανθρωπινα....

(οποτε και αν αυτη η στιγμη τους επισκεφθει)

..........................................................

Οπως λεει και ο Νικος Δημου

ο θανατος σου δινει την αισθηση του μετρου

...........................................................


Κοιταζω μια πορεια ωριμανσης

περιπου 4-5 χρονια

και περα

απο την ομορφια,την αληθεια ή την ελευθερια

(που καλυτερα αλλοι να μιλησουν αν τα εχω αποκτησει σε καποιο βαθμο)

βλεπω την απωλεια.

Πολυ απλα δεν μπορω να κανω πραγματα που εκανα παλια.

Για παραδειγμα δεν μπορω να εχω τις <<κοινωνικες δεξιοτητες>> που ειχα παλια

ή την γαληνη.....


Το παραξενο σε αυτην την κατασταση

ειναι οτι καποιος θα περιμενε

οτι ενας μελλοντικος εαυτος

περιλαμβανει και εσωκλειει

τις ικανοτητες παλαιοτερων.


Λαθος.


Η σκεψη εχει τιμημα.

Δεν υπαρχει δρομος επιστροφης ακομα και αν απεγνωσμενα τον αποζητας.


.....................................................................


Θα ελεγα οτι στη σημερινη κοινωνια

η σκεψη περιθωριοποιει τον σκεπτομενο

Λειτουργει σαν εξελικτικο μειονεκτημα.


Αλλα δεν ειναι μονο η κοινωνια.


Ειναι η ιδια η δομη της σκεψης προς ελευθερια.


Ερημοι μοναχικοτητας που διακοπτονται απο οασεις ουσιαστικης επικοινωνιας

..........................................................................

Ερημοι

και ειδικα οταν αισθανεσαι οτι δεν υπαρχει σκοπος

και ειδικα οταν σκεφτεσαι το συμπαν που παγωνει

μαζι με τις καρδιες μας.

..............................................................................

Ωστοσο σημερα εχω μια ζεστη καρδια

χαρουμενη

εμαθα να ερμηνευω στο πιανο

το πολυ ομορφο τραγουδι του Κραουνακη

Σας παραθετω τα λογια

αλλα επρεπε να ησασταν εδω διπλα μου στο πιανο

να το ακουγατε.....


Πετάω
κυττάω
Πιο μέσα ακουμπάω
ξανά

και βρίσκω εσένα
με μάτια από δάκρυα
στεγνά

Μια αγκαλιά
υπάρχει ακόμα για μένα
φιλιά δοσμένα
στου κόσμου τη μαύρη ερημιά

Πετάω
ρωτάω
πού πάει τόση αγάπη
μετά.

Πετάω
το κρύβω
μια φέτα αλείβω
με φως

Το κρύβω πως νιώθω
τον πόθο που είχα
μικρός

Μια αγκαλιά
υπάρχει ακόμα για μένα
φιλιά δοσμένα
στου κόσμου τη μαύρη ερημιά

Περιφέρεται κι ενδιαφέρεται
ένας έρωτας με ρομφαία.

Φανερώνεται κι ενσαρκώνεται
σαν μια άνοιξη τελευταία.

Υπερθέαμα στο στερέωμα
ένας έρωτας μ' άδεια χέρια,

μες στ' απόβροχο ανυπόγραφο
ένα γράμμα σου απ' τ' αστέρια

Μια κυριακη τοσο μεγαλη......

Και αυτη την Κυριακη

θυμηθηκα τον Γιαννη Αργυρη

οχι χωρις να συγκινηθω.......

Παει και αυτη η Κυριακη

και η χαρα μου παει

ητανε τοσο βιαστικη οπως και καθε Κυριακη

που πριν τη ζησουμε περναει

που πριν τη ζησουμε περναει


Παει και αυτη η Κυριακη

και ας καρτερουμε για αλλη

που να ειναι ολοκληρη ζωη

που να ειναι ατελειωτη γιορτη

μια Κυριακη τοσο μεγαλη

μια Κυριακη τοσο μεγαλη




Η Κυριακη.....

η ευτυχια...

ο χαμενος παραδεισος.....

ο τοσο δυσκολα και σε σπανιες στιγμες ξανακερδισμενος.

..............................................................................................

Θα θυμαμαι το καθαρο βλεμμα της Γεωργιας

οσο ζω

οτι και να γινει.....

ειναι οτι πιο καθαρο εχω δει.
.............................................................................................

Θα θυμαμαι και το βλεμμα της Ειρηνης

για αλλους λογους.

Δεν καταφερα τελικα να μπω μεσα του

Τα αινιγματα που δεν θα λυσω ποτε

Πονανε.

............................................................................................


Τα αινιγματα.....

Κουσουρι παιδικης ανωριμοτητας?

Να αναζητω τη λυση τους(και ας λεει η Δημουλα)

και τελικα να επιτυγχανω μονον την απωλεια της μαγειας

Δεν χρειαζεται παντου αληθεια

Δεν κανει παντα καλο


Καποιο καιρο εχω βαλει ενα μετρητη στο blog

Γυρω στα 10 ατομα καθε μερα

Τα μισα μπορω να τα υποψιαστω

Τα αλλα 5 οχι

Ποιοι να ειναι?

Και γιατι να με διαβαζουν?

Και τι σκεφτονται ?

ΧΑ! Το blog

δοχειο απορριματων....σκεψεων.


..........................................................................................


Οσο περνα ο καιρος

νιωθω να ξεκαθαριζεται απροσδιοριστα

ολο και πιο πολυ

η ουσια


αλλα δεν μπορω να καταλαβω αν την πλησιαζω

η τελικα απομακρυνομαι απο αυτη....


Δεν μπορω να το εξηγησω με λογια

Γινομαι πιο ανθρωπινος

πιο αληθινα τρυφερος......


Ωστοσο ο φοβος παραμενει

Εντονα

Να τωρα που πατω τα πληκτρα.........
................................................................................................


Να ζησω με αξιοπρεπεια

Ποσο δυσκολο ειναι!

Θελει ασκηση καθε μερα

για να μην γινεις

σαν τοσους και τοσους.......

........................................................................................


Ειμαι ξεκαθαρα αντικοινωνικος

Γιατι δεν μπορω να ειμαι κοινωνικος οπως εγω θελω

.........................................................................................


Παρατηρω το σωμα μου

οχι ευχαριστα

Τα πλαδαρα μελη μου

Τα στηθη που κρεμονται

Το προσωπο που ποτε δεν μου αρεσε


Να σε θελουν αποκλειστικα για το σωμα σου

Να κατι που μαλλον ποτε δεν θα νιωσω...


(Ποτε δεν ξερεις βεβαια που μπορει να φτασει το παραλογο

,εδω η πλειοψηφεια πιστευει σε καποιον θεο)

...................................................................................

Διαβαζω

διαβαζω για την αμοιβαδα

επικινδυνο παρασιτο

να το αποφευγετε

αν δεν θελετε ανεπιθυμητες δυσεντεριες

και εγω δηλαδη δεν ηξερα και πολλα

διαβαζω βλεπετε

πτυχιο εν οψει

ορκομωσια εν οψει

εμπρος παιδι μου

πες μου τι κανει η αμοιβαδα

πες μου τι κανει ο σκωληξ ο ανθρωπομορφος

και μην σκεφτεσαι ποιηματα ολη μερα

γινε χρησιμος

ορκομωσια

αγορακια με γραβατες

κοτες με τουαλετες

και γονεις να κλαινε

πανηγυρακι

ωστοσο εχει ωραιο μπουφε

λεω να παω στη δικια μου

ειδικα για τα πιτσακια και τα τυροπιτακια

05/08/07

Eνας αποτυχημενος καλλιτεχνης

ειναι απειρως καλυτερο

απο εναν μη καλλιτεχνη


Ο τελευταιος ειναι με αποτυχια αποτυχημενος καλλιτεχνης.


Ανηκω στην τελευταια κατηγορια


Δε βαριεσαι.....


Εχω ονειρευτει

και εχω υπαρξει καλλιτεχνης

στη φαντασια μου,

δεν νομιζω οτι εχει και μεγαλη διαφορα.

Ενα βασιλειο ειναι για εμενα ο νους μου

που λεει και ο ποιητης

και μεσα σε αυτο το βασιλειο κανω οτι θελω


***************************************************


Εχω ξεθαψει κατι παλιες βιντεοκασσετες

και βλεπω τον << εαυτο >> σε διαφορες ηλικιες


Δεν ενιωσα καμια μα καμια συγγενεια

αυτοι οι εαυτοι ξενοι και παραξενοι μου φανηκαν


Δεν ειναι δυνατον αυτο να ειμαι εγω ειπα

και οντως δεν ειμαι.....

ωστοσο εχω την υποψια

πως οσο και να μου διαφευγει

καποιες βασεις δεν αλλαζουν

και εχουν μεινει ιδιες .


Kαι με απορια σκεφτομαι

την κριση καποιου μελλοντικου εαυτου

για τον τωρινο
**************************************************

Θελω να το αφιερωσω σε αυτη τη νυχτα

το παρακατω ποιημα του Λαπαθιωτη



Νυχτερινό

ενα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
που λάμπει μεσα τη νύχτα -τίποτ' αλλο.

Μια φωνη γρικιέται μεσα στο σάλο
και που σε λίγο παύει -τίποτ' λλο.

Πέρα μακριά, κάποιο στερνο σινιάλο
του καραβιου που φεύγει -τίποτ' αλλο.

Και μόνον ενα παράπονο μεγάλο
στα βάθη του μυαλου μου. -Τίποτ' αλλο.



Το <<τιποτε αλλο>> ηχει

σαν θλιμμενη προειδοποιηση στα αυτια μου

σαν ρογχος ανεκπληρωτου.....



ΑΓΑΠΗ


Τιποτε αλλο

04/08/07

Οι μερες

οι μηνες

τα χρονια

και μαλλον θα ειναι πολλα

φοβαμαι θα ειναι πολλα

ολα αυτα που πρεπει να ζησω

και ακομα δεν εχω ξεπερασει τη στιγμη

το τωρα....



Να μπορουσα να καταπιω ολον τον κοσμο

και να τον ξερασω αναποδα.


........................................................


Τρομαζω με την ιδεα της συμβιβασμου

αλλα ειμαι συμβιβασμενος ως το κοκκαλο

ως εκει που δεν παει

χειροτερα και απο τον τελευταιο

παρακμιακο

δημοσιο υπαλληλο

που στεκεται με τα ποδια πανω στο τραπεζι

κατω απο εναν μισοχαλασμενο ανεμιστηρα οροφης

περιμενοντας να πεθανει

ή να παει σπιτι του οταν σχολασει


Tρομαζω με αυτο που ειμαι και γινομαι
.................................................


4:23


φοβαμαι


..................................................


Αυριο θα πρεπει παλι να ξυπνησω

με καποιο τροπο

θα πρεπει παλι....

..................................................


Τουλαχιστον καποια πραγματα δεν τα ξεχνω...

Ετσι νομιζω...


Πως ξεχναν οι ανθρωποι την υπαρξη?


Ειμαι ταχα κανενας ανωμαλος

κανα φρικιο

που δεν εχει τι αλλο να κανει και αραδιαζει τα υπαρξιακα του?


Ε,και να ειμαι

δεν μπορω να κανω αλλιως.

...............................................


Θα ηθελα ομως να τα ξεχνω....

Δεν περηφανευομαι

ουτε υμνω την οδυνη της υπαρξης


Θα ηθελα να ειμαι αλλιως


Θα πρεπει να ειναι υπερβολικα βλακας

καποιος για να επιθυμει τον πονο.


Και την αληθειες που διακρινω καμια φορα

σας τις χαριζω

δεν αξιζει τον κοπο



Το βασιλειο μου ολο για μια στιγμη γαληνης

<< μια εγωιστικη ιδεα γαληνης

σαν να βυθιζεσαι σε ζεστα πρασινα νερα>>

που λεει και ο Βukowski.


.........................................................


4:38


Δεν συμβαινει τιποτα

03/08/07

Θυμηθηκα ενα μικρο ποιημα του Λορεντζου Μαβιλη

Σπουδαζε φιλολογια στη Γερμανια.....








Άμε χάσου, ξερή Φιλολογία,
γριά φτιασιδωμένη, άσχημη, κρύα,
που ώς τώρα το μυαλό μου έχεις τυφλώσει.

Την Εμορφιά την κλασική σπουδάζω,
όταν γλυκά τη Μίννα μου αγκαλιάζω,
όταν η Μίννα ένα φιλί μού δώσει.

30/07/07

Θελω να πω

σε εσας,

δεν εισαστε πολλες

μια

δυο

αντε τρεις

αυτες που

αγαπησα

και ερωτευτηκα....

θελω λοιπον

να σας πω

αυτο που ειχε πει ο Ντυλαν Τομας

σε μια αγαπημενη

<<Σε αγαπω αλλα ειμαι μονος>>


...................................................................................

Ποσο θα ηθελα

να βρω καποιον

που να με περικλειει σαν κυκλος

ομοκεντρος

να ηρεμησω

να νιωσω λιγο ξεγνιασια

στην γαληνη της κατανοησης του


Ειναι μεγαλο πραγμα να σε κατανονουν

ξεκουραζεσαι

ζεστενεσαι


.......................................................................


Σημερα στεκομουν

εξω απο το δημοτικο ωδειο καλαματας

το σκεφτηκα πολλες φορες πριν παω

δεν μου αρεσει να γυριζω πισω

η νοσταλγια

ειναι κατι που δυσκολα αντεχω

χωρις να σπασω


Δεν επρεπε να παω.


...................................................................................


Βεβαια αυτα που μου προσφερε

μονο λιγα δεν ηταν

και μονο που μπορω

και παιζω στο πιανο

τραγουδωντας ταυτοχρονα

Χατζιδακι

ειναι μερικες φορες ισαξιο

με το να κανεις ερωτα


.....................................................................................

Αυτες τις μερες εμαθα να ερμηνευω

την Νεραιδα του Μαραμη

σε ποιηση Λορκα


Βρήκαν σήμερα στη λίμνη
μια νεράιδα πεθαμένη.
Είναι έξω από τη λίμνη
καταγής σαβανωμένη.

Ένα ψάρι στους μηρούς της
όλο έρχεται και πάει.
Ο άνεμος της λέει "μικρή μου!"
μα εκείνη δεν ξυπνάει.

Τα μαλλιά της από φύκια
είναι ξέπλεκα στους βράχους
κι έχει ξέσκεπα τα στήθια
που ριγούν απ' τους βατράχους.

Ο Θεός να σε φυλάει.
Για την κόρη των λιμνών
πάμε να προσευχηθούμε
στην Κυρά των Ποταμών.

Έπειτα δυο κολοκύθες
θα της βάλω στα πλευρά
να μπορεί να κολυμπάει
πάνω στ' αλμυρά νερά.

..............................................................................

Τον αγαπω τον Λορκα

Πολυ

..............................................................................

Ποσο καλυτερη θα ηταν η κοινωνια μας

αν ειχε εξοικιωθει με την ιδεα του θανατου

Μερικες φορες τον αγαπω τον θανατο

οχι τη φθορα,

απλα το μηδεν

τον φανταζομαι σαν εναν νεο

ομορφο

ξανθο

λαμπερο

Για τον ιδιο λογο αγαπω και την τρελα

ενα μηδεν ειναι και αυτη.....(και ταυτοχρονα τα παντα)


Στο μηδεν δεν υπαρχω

για αυτο το αγαπω...

και το βασικο

δεν εχει πονο


Ωστοσο ποιος μπορει να ξεφυγει

απο το ενστικτο επιβιωσης

αλλα δεν ειναι μονο αυτο

ειναι και αυτος ο ηλιος

ο τοσο ομορφος


Τοσο απολυτα ομορφος

που σωστα τον λεει ο ποιητης

<<θανατο μεσ΄τους θανατους>>

29/07/07

Δεν εχω καταλαβει και πολλα

κυριως υποψιαζομαι.



Και αυτες οι υποψιες….

ενταξει

στην αρχη

ειχαν καποιο ενδιαφερον


Τωρα….

…………………………………………………………….


Εδω και καιρο

Ενα αγορι και ενα κοριτσι

η ενα αγορι και ενα αγορι

η ενα κοριτσι και ενα κοριτσι

εν πασει περιπτωση

δυο ατομα

που δεν γνωριζω

σαν καλοκουρδισμενα ρολογια

ανταλασσουν παθιασμενα φιλια

ακριβως εξω απο το παραθυρο του σπιτιου μου


Καθε μερα την ιδια ωρα

Δεν ακουγονται ομιλιες

Μονο ο ηχος των φιλιων

Και μετα βηματα προς διαφορετικη κατευθυνση.


Αν παραμερισω το γεγονος

Της αξιας η οχι της υπαρξης

Και αν αξιζει να ζει κανεις

πρεπει να παραδεχτω

πως η καθημερινοτητα

κρυβει μερικες φορες καποιο ενδιαφερον


……………………………………………………………………



Πως?

Ολοι οι νεκροι μου

και ολοι οι ερωτες μου

δεν θα ξαναεπιστρεψουν?


Να το παρω αποφαση?


Ωραια λοιπον

Το δεχομαι


Και τι με αυτο?

…………………………………………………………………………..


Γενικα

θυμωνω πια

πολυ πιο δυσκολα


εχω μαθει

και εχω συνηθισει

να δεχομαι

να δεχομαι

με ελαχιστη ως μηδαμινη αντισταση


Απο το πιο απλο

( που δεν φερνω αντιρρηση

σε καποιον που μου τηλεφωνει

για να μ’ενημερωσει

για το καινουργιο προγραμμα της ταδε εταιριας)


Μεχρι τον θανατο

(σημερα ειδα ενα γατακι να πεθαινει

και δεν εκανα τιποτα)


Ντρεπομαι.

……………………………………………………………………….


Αθελα μου

Καθε μερα

Εκτελω μια ψηφοφορια

Χιλιαδες φορες


Η συνεχεια μου

εξασφαλιζεται

απο ενα ενστικτο καταφασης

ασχετα αν στις δημοσκοπησεις

κερδιζει το not to be

………………………………………………………………………


Καποιος Μαραμης

εχει γραψει κατι καταπληκτικα τραγουδια

πανω σε ποιηματα του Λορκα


Τα εχω παρει ειδηση εδω και πολύ καιρο

Ειχαν εκδωθει πρωτα σε ερμηνεια ενός νεου τραγουδιστη

που μου διαφευγει το ονομα του



Το ακουγα αυτό το δισκακι ξανα

Και ξανα


τα τραγουδια

και η μουσικη

και τα ποιηματα είναι αριστουργηματα



Το αντεγραψα και το εδωσα σε καποιους φιλους

Που δεν το πολυπροσεξαν

Όπως δεν το πολυπροσεξε και ο κοσμος γενικοτερα


Τωρα τελευταια καποιοι φαινεται

το ανακαλυψαν

Ετσι προεκυψε ένας καινουργιος δισκος

Με τον Φραγκουλη


Δεν λεω

Ωραια φωνη ο Φραγκουλης

αλλα εγω τα προτιμω

με εκεινον τον νέο τραγουδιστη

που μου διαφευγει το ονομα του

με αυτην την ακατεργαστη ακομα χροια της φωνης τους

με την λαμψη που εχει το νεογεννητο και το παρθενο του υφους του

……………………………………………………………………….


Όταν μιλω για λαμψη

Μου ερχεται παντα το μυαλο

Η Φωτεινη Δαρρα


Στην αρχη

δεν την ειχε προσεξει κανενας


Και εδώ που τα λεμε

ακομα ελαχιστοι την προσεχουν


Καλυτερα


Πολύ καλυτερα

Νιωθω πως <<θαυμαζω>>

κατι

το οποιο μονο καποια λιγα

ευλογημενα ματια μπορουν να διακρινουν



Ισως αν γινει φιρμα

να σταματησω να την προσεχω και εγω

26/07/07

Τα αεροπλανα

αγερωχα

παραταγμενα

στην πιστα του αεροδρομιου

σαν αρρενωπα κορμια

που ξεκουραζονται.


Περηφανα

19/07/07

Καθομαι

και απομνημονευω

πινακες

δεκαδες

εκατονταδες

παλευω

με την γαμημενη

αχρηστη πια

μνημη μου

για να παρω το πτυχιο


Τι δουλεια εχω εγω εδω?


Εγω που αγαπω την τεχνη

την φιλοφοφια

και τα μαθηματικα

( αχ και ποσο μοιαζουν τα δυο τελευταια)


Και γιατι νιωθω

απο το απεναντι ραφι

να με κοιταν περιεργα

ο Bukowski

o Δημου

και ο Απολλιναιρ?


Καποιος να μου πει....

15/07/07

Mια νοικοκυρα επλενε

και αναμεσα στα πλακακια

που σχηματιζουν τον μικρο δρομο της γειτονιας

ειχε σχηματιστει μια μικρη λωριδα απο νερο


Αυτο εφτανε.


Καποια μικρα παιδια

ειχαν μαζευτει

και επαιζαν

πιο θα μπορεσει

με το ποδι του να σταματησει

αυτο το μικρο ποταμακι


Αυτο εφτανε....

Για να ειναι ευτυχισμενα


Επαναλαμβανομαι

αλλα θα πω ξανα

ποσο νοσταλγω αυτη τη γαληνη

12/07/07

Στο απεναντι τραπεζι

ο πατερας

η μητερα

η κορη

τους παρατηρω


Δεν εχουν μιλησει τα πρωτα δεκα λεπτα

περναει μισαωρο και ουτε μια κουβεντα...

μια ωρα σιωπης....

αλλου κοιτα ο καθενας

αλλες σκεψεις

αλλα ονειρα.


Ερχεται ο σερβιτορος

πληρωνουν

και φευγουν


να πανε στο διαμερισμα

να δουν τις ειδησεις των εννια

να κοιμηθουν

να κοιμηθουν

να βουρτσισουν τα δοντια τους

να βαλουν βενζινη στο αμαξι

να πανε στις δουλειες που βαριουνται

να κανουν οτι τελικα απαιτει η καθημερινοτητα τους


και στο τελος να πεθανουν


Δεν ειρωνευομαι

δεν σνομπαρω

σε αρκετα δεν διαφερω

απο αυτην την αδιαφορη

νεκρη πραγματικοτητα

Δεν μου φτανει

ουτε η τεχνη

ουτε η λογικη


Ειναι καλοι παρηγορητες

αλλα θελω

κατι πιο ισχυρο

και πιο σιγουρο

και πιο τελειο

για να αντεξω

τη μοναξια

της υπαρξης


.........................................................

Οποιος δεν φοβαται να σηκωσει το χερι.....

ειναι και εκεινα τα βραδια....

Κυριως τα βραδια....

οχι πως δεν συμβαινει μερα

με λαμπρο ηλιο.....

Ειναι τοσο δυσκολο το να ζεις.

......................................

Οταν ερθει η ωρα

θα παραιτηθουν μηχανικα

οπως μηχανικα σηκωναν τα ποδια τους

η εκσπερματωναν..


Οι ανυποψιαστοι

της ηδονης και του θανατου

...............................................................


Σκεφτομαι τον θανατο καθε μερα

εδω και χρονια

επειδη καθε μερα προσπαθω να ζω

..............................................................


Σκεφτομαι και την αυτοκτονια

(ελευθερη επιλογη )

αλλα οχι τωρα

εχω ακομα πολυ περιεργεια

και πολυ δειλια.

..................................................................................

Εχει ενδιαφερον βεβαια πως αντιμετωπιζει

η κοινωνια μας τους αυτοχειρες

Πως τους βαζει ολους στο ιδιο τσουβαλι

και τους κολλαει αβιαστα την ταμπελα.


Και αυτη ανυποψιαστη.
....................................................................................

Ουτε η αγαπη ειναι η λυση

Αλλα ειναι οτι πιο ομορφο υπαρχει

.....................................................................

Αν ειχα προβλημα επιβιωσης

και χρειαζοταν να δουλευω ολη μερα

ισως δεν ειχα χρονο

να σκεφτω τιποτα απ’ολα αυτα


Δεν θα ημουνα βεβαια πιο αληθινος


Αυτοι που αντιμετωπιζουν

τον πονο της υπαρξης χλευαστικα

ειναι καθαρα υποκριτες

............................................................................

02/0707

Ενα ποιημα του Γιαννη Βαρβερη



Το ηλιακο ρολοι



Oταν ο κυριος Φογκ

ηθελε να δει τι ωρα ειναι

εσκυβε απο την πολυθρονα

και κοιταζε το προσωπο του στο νερο:

ομορφος παρα μελαγχολικος και δεκα δευτερολεπτα

τρυφερος και αγερωχος και σαραντα δευτερολεπτα

λυπημενος και λυπημενος ακριβως

του απαντουσε το νερο.

Μονο τη νυχτα

η ωρα ητανε παντα

νυχτα.

Οταν μια νυχτα ολοκληρη

σου δινεται

δεν την ρωτας ποτε

τι ωρα ειναι

30/06/07

Αν κατι με κινει ειναι

η περιεργεια

η ηδονη

και ενα ξεφτισμενο ενστικτο επιβιωσης...

Αυτα,μονο.
.................................................................................................

Σημερα παλι ειχα αναγκη

να ξεκουραστω.....

να μην κυνηγαω αφηρημενες εννοιες

να συγκεκριμενοποιησω το συπαν

Ετσι λοιπον Τον επινοησα

και ξεσπασα για λιγα λεπτα πανω Του.

(Μετα γελασα πικρα με εμενα)
........................................................................................................


Και ομως καποιοι ανθρωποι πιστευουν

ή καλυτερα αρκετοι ανθρωποι πιστευουν...

Προσχωρουν αβουλα και ακριτα στην παρανοια και στο ψευτικο

Πως το κανουν?

Πως?

Αδυνατω να κατανοησω,

ασχετα αν πριν καποια χρονια ημουν ενας απο αυτους

(Εγω πισυευα στον θεο?

οχι,αποκλειεται εγω

καποιος αλλος

ο τοτε εαυτος)

................................................................................................

Θα φορεσω παπουτσια Converse

θα γυρισω τα μανικια του Τ-shirt μου

θα κουναω με ενα συγκεκριμενο στυλ τα χερια μου

θα φορεσω γυαλια που καλυπτουν το μισο προσωπο μου ( ναι,και το βραδυ)

Θα βαλω τη μουσικη στη διαπασον

θα λεω συνεχως χαρουμενες βαρετες μαλακιες


και ετσι σαν περηφανο παγωνι

θα βγω για γκομενες

........................................................................................


Παρατηρω τα δαχτυλα των ποδιων των ανθρωπων

Συνεχως

Μερικες φορες πρωτα κοιτω τα δαχτυλα τους και μετα το προσωπο τους

Εχω να πω πως το μικρο δαχτυλο του ποδιου

Εχει ιδιαιτερο ενδιαφερον

Η ασχημια του ειναι τελεια

.............................................................................................

Εχω πει τοσο καιρο για ενα ποστ για το wetzlar

Φοβαμαι να το προσεγγισω

Οχι ακομα

25/06/07

Απολαμβανοντας ενα λουκουμι με κρυο νερο

μετα απο αρκετες μερες διαιτας

θυμηθηκα το ποσο ηθελα το σωμα της

και ποσο σφιχτα το αγκαλιασα

οταν γυρισα απο ενα ταξιδι 3 μηνων

και μετα θυμηθηκα τη χαρα μου

που ειδα ενα φιλο

υστερα απο αν διαστημα που φλερταρα μονος με την μελαγχολια

ή τις περιοδους εκεινες της ζωης μου

που επειτα απο πνευματικη ξηρασια

ανακαλυπτω ενα ποιημα

και γυριζω σαν ονειροπαρμενος για μερες

συλλαβιζοντας το


Πολλοι λενε οτι η επαναληψη

( οταν δεν φερνει τον κορεσμο )

βαθαινει τον ποθο

τον κανει πιο ωριμο

πιο μεστο και ολοκληρωμενο



Ισως....



Αλλα σιγουρα

και η στερηση

σε κανει να συναντας

απο την αλλη πλευρα

πιο εντονα την ηδονη

20/06/07

Ενα ποιημα του Νικου Καρουζου για τα ποιηματα



ΔΙΕΡΩΤΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΘΟΜΑΙ ΑΕΡΓΟΣ


Ποτε στ ' αληθεια δεν το μαθα

τι ειναι τα ποιηματα

Ειναι πληγωματα

ειναι ομοιωματα

φενακη

φρεναπατη?

Φρεναρισμα ισως?

Ταραχωδη κυματα?

τι ειναι τα ποιηματα?

Ειν ' εκδορες απλα γδαρσιματα?

ειναι σκαψιματα?

Ειναι ιωδιο?ειναι φαρμακα?

ειναι γαζες επιδεσμοι

παρηγορια η διαλειμματα?

Πολλοι τα βαλσαμωνουν ως μηνυματα

Εγω τα λεω ενθυμια φρικης.

16/06/07

Να καθομαι μονος

στο αμφιθεατρο της σχολης

και να παιζω στο πιανο

κομματια απο τον αγαπημενο μου Χατζιδακι

νομιζω ειναι απο τις καλυτερες στιγμες που εχω ζησει

και συγκρινεται μονο με κατι μοναχικες βολτες στο μολο

εδω στο ηρακλειο ή και οπου αλλου εχει θαλασσα


Προχθες παλι ημουν διπλα της

προσπαθοντας να μην σκεφτομαι τιποτα

απεναντι μου ενας μουσικος που επαιζε για να μαζεψει λιγα χρηματα

ενα απεραντα μελαγχολικο κομματι

ρωσικο

να κοιτω το βαθος και να με συνοδευει το ακορντεον.....


Τον μουσικο τον λεγανε Μαρσελ

Το τραγουδι oci ciornie

13/06/07

Παντα πιστευα

πως ο πιο εντιμος

και πιο ελευθερος

τροπος

να υπαρχεις

ειναι ο τυχαιος,

ο χωρις σκοπο.


Δεν θα ελεγα οτι τα εχω καταφερει και πολυ στη ζωη μου

εχω σιγουρα αγκυλωσεις και πραγματα που πρεπει να ξεπερασω

αλλα παντα με πιανει μια διαθεση ναυτιας

και απορια

οταν συναντω ατομα που

αφιερωνουν σε εναν σκοπο τη ζωη τους.


Δε λεω και αυτοι καιγονται σε καποια τρελα

το ματι τους γυαλιζει

σιγουρα θα γινουν πρωτοι σε αυτο που κανουν

καποιοι θα κερδισουν δοξα,χρημα και εξουσια

καποιοι θα γεμισουν τις υπο αλλες συνθηκες αδειες ωρες της ζωης τους,

και οση δουλεια και αν απαιτει

σιγουρα ειναι ξεκουραστο να βαλεις τη ζωη σου για μια ζωη

σε εναν συγκεκριμενο δρομο

σε ενα αυλακι


Καποιοι θα ανακαλυψουν καποιο γονιδιο και θα θεραπευσουν καποιο καρκινο

καποιοι αλλοι θα μας πανε και σε αλλα αστρα εκτος απο το φεγγαρι

καποιοι θα λυσουν αλυτα μαθηματικα προβληματα

αλλα

δεν καταλαβαινω

καταρχην ,δεν βαριουνται?

και τι ψυχολογικα προβληματα πρεπει να εχεις για να συνεχιζεις

μια ζωη εκει....

και τι μεγαλομανια

και τι αυταπατες


Αισθανομαι οτι ενας κοσμος με ατομα σαν και εμενα

μονο μπροστα δεν θα πηγαινε

χρειαζεται και η εμμονη

και η ουτοπια

και ο κενος ανθρωπος που αφιερωνει τη ζωη του για εναν και μονο σκοπο

και η <<ιδιοφυια>> της τρελας του

για αυτο

για την ανθρωποτητα ισως ειναι καλυτερα να ειναι ετσι τα πραγματα


Απλως χρειαζεται πιστη

και ισως εκει ειναι το μεγαλυτερο προβλημα με εμενα

08/06/07

3 Eρωτικα


(1)

Έρωτας , ο αλήθινός

Φαινόμενο όλον ή ουδέν

Είτε υπάρχει είτε όχι

Ταιριάζει με τη μοναξιά

Προυποθέτει τη μοναξιά

Σχεδόν πάντα μονόπλευρος

Η αμοιβαιότητα σπάνια

(τυχαίος συγχρονισμός του σύμπαντος)

Τα πάντα και το μηδέν

Λίγες στιγμές.Απόλυτη ένωση.Φως

Τελικά βυθίζονται στο μάυρο



Ψευδαίσθηση έρωτα , ο ψέυτικος

Φαινόμενο ανάγκης και άγνοιας

δυστυχώς υπάρχει

Παραισθησιογόνο αντίδοτο μοναξιάς

Μάταια.Η μοναξιά παραμένει

Μονόπλευρος ή αμφίπλευρος (άνευ σημασίας)

Πολλές στιγμές.Κενές

Τελικά πάλι μάυρο

Χωρίς όμως να έχει προηγηθεί το φώς




( 2 )

Δειλα σκορπω για μια στιγμή στον αέρα

και χάνομαι πριν ακόμα διαλυθώ.

Αναζητώ το ζεστο σίγουρο χέρι σου.

Παλέυοντας να χωρέσω το άπειρο

μέσα στη στιγμή

αρνούμαι το πεπερασμένο της ύπαρξης

το πεπερασμένο του ιδανικού

Σε καλώ,κοίτα με.....
με μάτια βρέφη

μόλις γεννημένα

αμόλυντα απο τη σκόνη του κόσμου



( 3 )

Σε ψαχνω,

σε χανω,

σε βρισκω....

στη δινη των στιγμων

Εσυ που με ανυψωσες...

Εσυ που με κρατησες μετεωρο

Εσυ που με γκρεμισες.

31-05-07

Kαμια φορα σκεφτομαι

πως υπαρχει

μια συντροφος

ή ενας φιλος

που δεν εχω γνωρισει

και που τοσα χρονια

εχει μια παραλληλη ζωη

βαδιζουμε τα ιδια βηματα

ζουμε τα ιδια χαμογελα

αποκτησαμε τις ιδιες ρυτιδες....


και που οταν θα συναντηθουμε

δεν θα χρειαζεται να πουμε πολλα

μονο τα ματια....αυτο...τιποτε αλλο.


Αυτα σκεφτομαι και αλλα

και διασκεδαζω με τον ρομαντικο εαυτο μου

που δεν αντεχει την μοναξια του

και ονειρευεται παραμυθια

30-05-07

Σιγουρα εχει και τις καλες στιγμες της

(κυριως οταν δεν υπαρχω,ή οταν υπαρχω εντονα και ακραια )

αλλα δηλωνω συνειδητα πως η ζωη δεν μου αρεσει.


Και ολοι εσεις που ξυπνατε και χαιρεστε με τον καινουργιο ηλιο

και σκουπιζεστε ανεμελα στην τουαλέτα

Μου φαινεστε ανωμαλοι

ή στην καλυτερη περίπτωση τρελοι.


Τωρα θα μου πειτε

Αν δεν γουστάρω

Γιατι δεν ανοιγω την πορτα να φυγω....

Ε ,αυτο ειναι μεγαλη ιστορια.

23-05-07

Aυριο βραδυ φευγω με προοορισμο το wetzlar....

Τι ειναι το wetzlar?

Kατι πολυ σημαντικο για εμενα...

Φανταζομαι τα παλια καραβανια πιστων που ταξιδευαν με προορισμο τη Μεκκα....

Ε ,και για εμενα ειναι ενα ειδος προσκηνυματος....

Το wetzlar ειναι ο τοπος που ο Goethe εζησε και εμπνευστηκε τον Βερθερο.

Το wetzlar ειναι η πολη οπου εζησε η Λοττε....

Ειμαι πολυ συγκινημενος.

Και δεν το κρυβω οτι εχω ενα μικρο φοβο

για αυτα που θα αισθανθω

για αυτα που θα θυμηθω.

To ερωτηματολογιο του Προυστ....

Η αληθεια ειναι οτι δεν μου αρεσαν αρκετες απο τις ερωτησεις,ουτε πιστευω οτι μπορει καποιος να σχηματισει καποια αποψη...

Αλλα επειδή ο Σταυρος με προτεινε ειπα να μην αμελησω για δευτερη φορα.....




1.H απολυτη ευτυχια για εσας ειναι?

Θυμάμαι οταν ημουν παιδι ειχα νιωσει καποιες στιγμες απολυτης ευτυχιας και συνηθως με τα πιο απλα πραγματα.Tωρα δεν υπαρχει απολυτη ευτυχια...


2.Τι σας κανει να σηκωνεστε το πρωι

Δεν μου αρεσει να σηκωνομαι το πρωι,μου αρεσει να συνεχιζω να κοιμαμαι και να χαιδευω το μαγουλο μου στο μαξιλαρι στις καταστασεις μεταξυ υπνου και ξυπνιου.Μου αρεσει επισης οσο γινεται να παρατεινω την κατασταση ασυνειδησιας γιαυτο και οποτε μπορω ξυπνω αργα.Παρόλα αυτα σηκωνομαι πρωι αρκετες φορες καθως ειμαι αναγκασμενος....(οχι,δεν ειμαι ερωτευμενος με τη ζωη,οχι δεν σηκωνομαι καθε μερα υμνωντας τον καινουργιο ηλιο)


3.Η τελευταια φορα που ξεσπαστε σε γελια?

Με καλη παρεα πριν λιγο καιρο


4.Το βασικο γνωρισμα του χαρακτήρα σας?

Δεν μπορω να απαντησω σε αυτην την ερωτηση.Τι σημαινει δηλαδη βασικο γνωρισμα?


5.Το βασικο ελαττωμα σας?
Το ιδιο

6.Σε ποια λαθη δειχνετε μεγαλύτερη επιεικια?

Στα λαθη χωρις δολο(και κυριως τον αλλων)...Μα καλα,σε ποια θα μπορουσα να δειχνω μεγαλυτερη επιεικια?


7.Με ποια ιστορικη προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσοτερο?

Προσπαθω να μην ταυτιζομαι.....Αλλα αν ηταν καποιος μαλλον δν θα τον ειχε θυμηθει η ιστορια...


8.Ποιοι ειναι οι ηρωες σας σημερα?

Αυτοι που φλερτάρουν με την ελευθερια...Παντα αυτοι ηταν.


9.Το αγαπημενο σας ταξίδι?

Ταξιδευω με αεροπλανο κατα την ανατολη του ηλιου για να κανω εκπληξη στην αγαπημενη


11.Ποια αρετη προτιματε σε εναν αντρα?

Δεν μπορω να απαντησω σε αυτην την ερωτηση.Δεν προτιμω καποια συγκεκριμενη αρετη,<<κρινω>> τον αλλον ως συνολο


12.Και σε μια γυναικα?

Ισχυει η προηγουμενη απαντηση


13.Ο αγαπημενος σας συνθετης

Χατζιδακις


14.Το τραγούδι που σφυρίζεται κανοντας ντους?

Δεν ειναι ενα .....


15.Η ταινια που σας σημαδεψε?

Wings of desire,τελευταια εξοδος


16.Tο βιβλιο που σας σημαδεψε?

Θα πω δυο.

<<Τα παθη του νεαρου Βερθερου>>Goethe

<<Παρόλα αυτα>>(Νικος Δημου)


17.Αγαπημενος σας ζωγραφος?

Μοντιλιανι


18.Αγαπημενο χρωμα?

Δεν εχω καποιο συγκεκριμενο


19.Ποια θεωρείτε τη μεγαλυτερη επιτυχία σας?

Η καθημερινη ασκηση στην ελευθερια και στην αγαπη


20.Το αγαπημενο σας ποτο?

Με αποσταση το ουζο(παντα βεβαια με τα απαραιτητα συνοδευτικα)


21.Για ποιο πραγμα μετάνοιωνεται περισσοτερο

Για παρα πολλα.Πρωτα απόλα για την χαμενη ευκαιρια.Δεν θα πω οτι δεν μετανοιωνω....Θα ηθελα καποια πραγματα να ηταν αλλιως...Οταν ευθύνομαι εγω,τοτε βασανιζω τον εαυτο μου για μηνες


22.Τι απεχθάνεστε περισσοτερο απόλα?

Το ψευτικο


23.Οταν δεν γραφετε ποια ειναι η αγαπημενη σας ασχολια?

Σεξ(αν μπορει να χαρακτηριστει ως ασχολια),


24.Ο μεγαλυτερος φοβος σας?

Η αναποτρεπτη φθορα,το παραλογο


25.Σε ποια περίπτωση επιλέγεται να πειτε ψέματα?

Για να μην πληγωσω καποιον οταν δεν χρειαζεται να μαθει ολη την αλήθει(μα τι ερωτηση ειναι αυτη...)


26.Ποιο ειναι το μοτο σας?
Δεν εχω


27.Πως θα επιθυμούσατε να πεθανετε?

Θα ηθελα να ειναι γρηγορα...χωρις πονο


28.Εαν συνέβαινε να συναντησετε το θεο,τι θα θελατε να σας πει....

Οι πιθανοτητες λενε οτι δεν θα τον συναντησω.Αλλα στην περίπτωση που γινει....δεν θα ηθελα να μου πει τιποτα,ας μείνει το αίνιγμα αλυτο


29.Σε ποια πνευματικη κατάσταση βρισκεστε αυτον τον καιρο?

Αδιαφοριας,με μικρες πινελιες ςκστασης


30Τι σου λειπει περισσοτερο?

Η γαληνη της παιδικης ηλικιας....Η γνωση των γηρατειων

Τιποτα το ιδιαιτερο

H καθημερινότητα μου

Μεσα απο αυτην υπαρχω πιο ανωδυνα....

Ζεστη θαλπωρη

Που σιχαίνομαι

Και αγαπω....


Το μαξιλαρι

Το κρεβάτι

Η ρωγμη στον τοιχο




Το παραθυρο που το εχω επενδύσει με μπλε χαρτόνι...



Το προσωπο μου στον καθρέφτη



Tα χερια μου



Ο διαδρομος

Το ερασμους ειναι σαν κοινοβιο



Οι γειτονες



Ο Κωστας με την καμερα του ( σου εύχομαι το καλυτερο αγορι μου)



To τραμ...σημειο κατατεθέν της Πραγας

Σημερα γυριζανε ταινια με ψευτικο χιονι




Το λεωφορειο 271 καθε πρωι



Τα ωραρια του που τα χαζεύω καθως το περιμενω



Το μετρο



Οι αδειες ωρες στο ιατρειο



Οι αστεγοι που εχουμε ραντεβου στους ιδιους δρομους,

στην ιδια αναγκη

Αχ αγαπη μου

Συνεχιζω







Τα ετοιμα ζυμαρικα amore mio



Το γραφειο μου

Το laptop ετοιμο για καποια σκεψη

Ο Μπουκοφσκι διπλα στο σταχτοδοχειο,στο αναμμενο τσιγαρο

Διπλα του Τhomas mann,Roth,Gide,Goethe,Δημου

Καποιες στιγμες χορευω μαζι τους,άλλοτε δεν μιλιόμαστε

Συνεχιζω



Η ομορφια (Ναι Μatisse,εννοείται γι’αυτους που μπορούν να την δουν)



Η ανιαρη θεα εξω απο το παραθυρο,

Την κοιτω οταν δεν σκεπτομαι τιποτα




Γαλα με δημητριακα....συνηθως ολες τις αλλες ωρες της ημερας εκτος του πρωινου



Δωματιο για αποδραση στο διαδυκτιο(απο οπου σας γραφω)



Στο ιδιο σημειο την βλεπω καθε μερα επι ωρες αγκαλια με εναν υπολογιστη



Τα παρτι που βαριέμαι φριχτα,

τους παρατηρώ

το εχω ξαναπει

με απορια





Στο στεκι,

herna bar





Και τελος το μπιλιαρδο

Καποιες φορες νικω το μαυρο

με μια γερη στεκια λευκου


Αλλα αυτο δεν συμβαίνει καθε μερα